In deze aflevering van de zaterdagse column wil ik aandacht besteden aan een persoon uit de Nederlandse radiogeschiedenis die in 1971 zijn zilveren jubileum heeft gevierd en eigenlijk te weinig in de spotlight heeft gestaan. Het gaat om Roel Rengers, ooit samen met Leo Pagano, de bedenker van het NOS Sportprogramma ‘Langs de Lijn’. Weinigen herinneren nog zijn naam laat staan zijn stem want Rengers hield zich vooral op de achtergrond. Het waren vooral mannen als Theo Koomen, Wim Hoogendoon en Dick van Rijn die in de beginjaren van het programma ‘Langs de Lijn’ aandacht trokken en bekend werden in sportlievend Nederland.

De grote initiator en regelaar in die begindagen was echter Rengers en in maart 1971 werd het lichtelijk gevierd dat hij een kwart eeuw omroepman was, waarna op 9 mei 1971 nog eens een klein feestje werd gevierd toen de 250ste aflevering van het Sportprogramma op de radio was te beluisteren. Zoals gezegd werd zijn jubileum lichtelijk gevierd want van hoger hand werd er niets vernomen op die bewuste eerste maart. De anekdote gaat dat de secretaresse van de toenmalige programmacommissaris Wagenaar op de kamer van Rengers was gekomen en een feestelijk bloemstuk had gezien. Ze verontschuldigde zich daar binnen de leiding men er vanuit ging dat op 10 maart het jubileum plaats vond.

Roel Rengers begon vijfentwintig jaar eerder bij de snel groeiende afdeling ‘Gesproken Woord’ van de VARA. Door de groei van die afdeling werd er op een bepaald moment een opsplitsing gemaakt waardoor er een aparte sportredactie ontstond. Rengers vond er samen met Bob Spaak een plek binnen dit onderdeel en zouden destijds samen het ‘Zondagsportjournaal’ maken dat tussen vijf na zes en half zeven in de avond werd uitgezonden via de radio en veel luisteraars trok.

In die tijd had elke omroep zijn eigen sportprogramma op de radio. Wie boven de 65 herinnert zich niet Tom Schreurs' en later Dick van Rijn's Sportrevue van half vijf tot vijf in de middag en vele andere zoals KRO’s Goal met ondermeer Theo Koomen en Felix Meurders? Op een bepaald moment werd het iedereen binnen de omroepen duidelijk, dat een bundeling van sportieve omroepkrachten alleen maar meer service aan de luisteraars kon betekenen.

Het was Eef Brouwers die in 1971 terugblikte op een ander programma waar Rengers zijn aandeel in had. In 1966 ging het gecombineerde sportprogramma ‘Marathon-Sportrevue’ van start. Roel: “Ook geen gekke naam, maar er kleefden nog te veel banden met het verleden aan. We hadden een heel nieuwe programma-opzet en daarom moest er ook een heel nieuwe naam komen. Ik bedacht ‘Langs de Lijn’, stelde het voor en het werd aangenomen. Direct in 1967 begonnen we onder die nieuwe naam, die het nog altijd geweldig doet."

‘Langs de Lijn’ zat aanvankelijk op Hilversum 1 of 2 in de lucht tussen half drie en vijf uur en tussen vijf over zes, direct na de nieuwsdienst, en half zeven. Op 10 mei 1970 verhuisde het programma naar Hilversum 3, dat in de strijd tegen zeezender Veronica best een opkikkertje kon gebruiken. De tijden bleven destijds voorlopig nog hetzelfde, maar op 29 november 1970 ging een langgekoesterde wens in vervulling. ‘Langs de Lijn’ werd een programma van vier aaneengesloten uren op de zondagmiddag, en wel van twee tot zes. Hoewel Hilversum 3 niet overal in het land even perfect kon worden ontvangen - vooral automobilisten klaagden over zenderbereik van Hilversum 3 - sloeg de nieuwe opzet geweldig aan.

Dagelijks kwamen er destijds op Roel Renger’s bureau in het Omroepkwartier brieven binnen van enthousiaste luisteraars. Vooral bewonderaars van de kleinere sporten, die voorheen weinig tot geen aandacht kregen in de sportprogramma’s, uitten hun lof over de inhoud van Langs de Lijn.

In 1970 was de sportredactie ook succesvol met de manier waarop de Tour de France in de zomer was verslagen namelijk via een programma dat iedere dag horizontaal werd gepresenteerd tussen één en zes uur in de middag. De sport op de radio zat in 1971 duidelijk, mede dankzij Roel Rengers, in een warme snelle vooruitgang.

Hans Knot, 23 april 2016