Andermaal herinneringen aan januari 1974 maar dan wel radio gerelateerd. Zo meldde men in een artikel in ‘TROS Kompas’ dat Chiel Montagne gek zou worden als hij een dag geen muziek kon beluisteren. Chiel was op dat moment 10 jaar in dienst bij Radio Veronica, voor hem destijds een belangrijk deel van zijn werkend leven.

In een interview stelde Montagne: “Ik streef er altijd naar eerlijk te zijn. Eerlijk en echt staan achter wat je doet, is ook de kracht en de reden van het succes, van een Dimitri van Toren, van een Zangeres zonder Naam, van Vader Abraham, van Johnny Hoes en van Jack de Nijs". Zelf maakte Chiel een aantal jaren daarvoor ook een elpee en een single. Hij stelde dat te hebben gedaan omdat hij gewoon wenste te weten wat voor gevoel het gaf een plaat op te nemen. Op die manier kon hij er beter achter komen wat er in mensen omging, die een plaat uitbrachten.

En er was in januari nogal wat de doen rond het besluit van de leiding van de VARA de carnavalsplaat van Vader Abraham en boer Koekoek te boycotten. De tekst van het lied ‘Den Uyl is in den olie’ werd door de leiding gezien als een aanval op het beleid van de toenmalige premier Den Uyl, volksvertegenwoordiger namens de PvdA in welke hoek ook het merendeel van de VARA leden zat en wiens beleid in het lied voor hen ondragelijk werd aangevallen.

Robert Aardse, destijds directeur van Dureco, de platenmaatschappij die de carnavalskraker op de markt had gebracht, werd om commentaar omtrent de ophef gevraagd. Het weigeren te laten horen van de plaat door de VARA was voor hem een onbegrijpelijke zaak en vooral daar een omroeporganisatie als

de VARA een dergelijk verbod had opgelegd. Dit mede door het gegeven dat men bij deze omroep vooral ‘vrijheid’ predikte.

In vergelijk kon Aardse zich wel voorstellen dat bijvoorbeeld de NCRV een bepaalde tekst wenste te weren als daarin onzedelijke passages voorkwamen. Hij wilde ook duidelijk stellen dat het lied als een grote grap diende te worden gezien en het toch prachtig was dat Boer Koekoek, tevens Tweede Kamer lid, bereid was gevonden het duet, geschreven door Pierre Kartner, met Vader Abraham op te nemen.

Wat velen bijna een halve eeuw geleden niet meekregen is dat Boer Koekoek niet de eerste persoon was die werd benaderd om het duet mede in te zingen. Allereerst werd Nobert Schmelzer, voorzitter van de KVP, benaderd. Hij kon niet in verband met een verblijf in het buitenland. Ook VVD voorzitter Hans Wiegel werd gevraagd maar deze wenste eerst overleg te plegen met de kaderleden van zijn partij. Daartegenover stond dat Boer Koekoek direct akkoord ging.

Maar het verbod tot het draaien van het lied met Hendrik Koekoek als medezanger haalde veelvuldig de diverse kranten wat weer tot gevolg had dat stations als Radio Veronica, Mi Amigo en Radio Noordzee hun doelgroep er wel van lieten genieten. Tenminste voor hen die in waren voor een carnaval hit.

In het lied zong Boer Koekoek onder meer dat de minister-president op zijn broek moest hebben dan wel in een hoek diende te gaan staan en vooral dergelijke zinnen vol kritiek vielen slecht bij de VARA directie, waarna een verbod werd opgelegd. Wel verscheen in een van de publicaties dat er bij de VARA-leiding destijds de vrees bestond dat enige radiomedewerkers het verbod zouden boycotten en dus het lied wel ten gehore zouden brengen. Of dit het geval is kan ik niet bevestigen omdat ik, gelijk aan vele leeftijdsgenoten, destijds alleen naar de zeezenders luisterde.

Op 23 januari 1974 werd door de leiding van de VARA een persbericht uitgestuurd waarin werd verklaard dat de berichtgeving in de media zeker onjuist was en er totaal geen sprake was van een opgelegd verbod. Een woordvoerder van de platenmaatschappij Dureco reageerde hierop door te stellen dat uit luisteronderzoek vanuit de onderneming was gebleken dat ‘Den Uyl is in den olie’ nog geen enkele keer door de VARA op de radio – Hilversum 1,2 of 3 – ten gehore was gebracht.

Trouwens de officiële presentatie van de single vond plaats in het perscentrum Nieuwspoort in Den Haag en daarbij was ook Joop Daalmeyer namens de nieuwsrubriek van de VARA, ‘Dingen van de Dag’, aanwezig en nam een deel van de presentatie op met een professionele recorder, een opname die echter nooit door de redactie van de actualiteitenrubriek werd uitgezonden.

Eindverantwoordelijke destijds voor dit programma was Hans Emans, die stelde het item niet te hebben uitgezonden omdat het onderwerp van de reportage niet paste in het kader van de nieuwsvoorziening via Hilversum 3. De veelvuldige publiciteit rond de plaat had tot resultaat dat het zowel in de Daverende Dertig van de NOS als ook de Top 40 van Veronica de eerste plaats behaalde.

En dan was er nog een groep Katholieken die in een open brief aan de bisschoppen van Nederland verzochten zwaar druk te leggen bij de KRO, zodat deze omroep ook echt het Katholieke geloof zou blijven uitstralen. Het ging daarbij om een groep van 70 personen, afkomstig uit Venlo. De brief was, namens deze groep, ondertekend door pater Capucijn H. Bekkers, met in gedachten ‘voor het behoud van het Katholieke geloof’.

De groep was in de loop van het jaar 1973 vrij spontaan gegroeid

uit ongerustheid over de wijze, waarop de KRO in haar uitingen op radio en televisie meehielp het geloof van Katholiek Nederland in zijn wortels aan te tasten. Als voorbeelden hiervan noemde men in de brief onder andere de tv-uitzending van een protestantse avondmaalsviering, waaraan een rooms katholiek priester deelnam, en de uitzending over bijbel en echtscheiding. In de brief stelde de groep dat mocht de KRO zijn eigen weg blijven gaan, men dan wenste stappen te  ondernemen te komen tot een nieuwe rooms-katholieke omroep.

Hans Knot, 27 november 2021