Zaterdag 28 januari zakten 2500 liefhebbers van klassieke muziek en cultuur af naar deSingel in Antwerpen voor het uitverkochte jaarlijks event Klara in deSingel. Naar goede gewoonte werden ook zeven Klara’s uitgereikt, de klassieke tegenhangers van de Mia’s. Een professionele jury van Klaramedewerkers koos voor zes winnaars die zich in 2016 bijzonder lieten opmerken. Jonge belofte: Reinoud Van Mechelen, Solist/ Ensemble: Oxalys, Muziekproject: Bach Academie Brugge, Beste Vlaamse klassieke CD: Lignes Claires door Julien Libeer, Beste Vlaamse Jazz CD: Coutances door Dré Pallemaerts. De pianist Fred Van Hove ontving de Klara-carriere prijs. De zevende prijs, de “Iedereen Klassiek”-publieksprijs ging dit jaar naar Marc Erkens, opleidingshoofd van de Leuvense LUCA School of Arts.

Klara reikte voor de zevende keer klassieke muziekprijzen uit op Klara in deSingel. Zeven Klara’s voor al wie zich in 2016 heeft laten opmerken.

Jongen belofte van het jaar: Reinoud van Mechelen, tenor
Voor zijn internationale doorbraak, zijn nieuwe cd Erbarme Dich met eigen ensemble A Nocte Temporis. Vooral voor zijn hoge, warme tenorstem.

Reinoud Van Mechelen (29 mei 1987) leerde als kind zingen in de koren van Clari Cantus (Kessel-Lo) met Ria Vanwing. Hij studeerde af als master in 2012 aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel bij Dina Grossberger.

Hij wordt gevraagd om zijn uitzonderlijk hoge en warme tenorstem door gerenommeerde ensembles als: Les Arts Florissants, Collegium Vocale, Le Concert Spirituel, La Petite Bande, Les Talens Lyriques, Pygmalion, Le Poème Harmonique, Il Gardellino, Insula Orchestra, L’Arpeggiata, Ludus Modalis, B’Rock, Ricercar Consort, Capriccio Stravagante, Scherzi Musicali en het European Union Baroque Orchestra.

Momenteel (22 – 28 januari 2017) zingt hij de rol van Jason in de opera Médée van M.A. Charpentier met La Scintilla, Koor van de Opera Zürich o.l.v. William Christie in het Operagebouw van Zürich.

Van Mechelen woont in Parijs waar hij in 2016 zijn eigen ensemble A Nocte Temporis oprichtte. Hun eerste CD Erbarme Dich met aria’s voor tenor en fluit van J.S. Bach verscheen in het najaar.

Solist/ensemble van het jaar: Oxalys
Voor het voortdurend leveren van kwaliteitsvolle concerten en opnames, met zorg en cultuurhistorisch inzicht samengesteld.

Het kamermuziekensemble Oxalys werd in 1993 rond het conservatorium van Brussel opgericht. Het start vanuit de vaste kern van strijkkwintet, fluit en harp. Het ensemble richt zich echter niet op een vast repertoire en verrijkt zichzelf door het aangaan van verscheidene uitdagende projecten waarbij deze bezetting dikwijls wordt uitgebreid. Elk project start vanuit een gedegen cultuurhistorische research.

Het repertoire van Oxalys is een getuigenis van de culturele geschiedenis van Europa en belicht de linken en contradicties die de naties en eeuwen sinds de Verlichting hebben doorkruist. De focus ligt op de muziek op de Belle Epoque (1870-1930), van waaruit Oxalys zowel terug als vooruit blikt . Van Haydn en Mozart tot het creëren van hedendaagse muziek. Ook de vocale kamermuziek van rond de eeuwwisseling ligt Oxalys goed en wordt gebracht met excellente solisten als Laure Decampe, Christianne Stotijn, Dietrich Henschel, Nikolay Borchev, Christoph Pregardien en Claire Lefiliâtre. De muziek van hun nu al 14 cd’s wordt op Klara vaak geprogrammeerd.

Hun laatste album verscheen in 2016 met Kamermuziek van Joseph Jongen. Er komt een vervolg in 2017.

Muziekproject van het jaar: Bach Academie Brugge
Een zesdaags evenement in het Concertgebouw Brugge. Met topconcerten waar J.S. Bach en zijn muziek langs alle kanten wordt bekeken en benaderd. Met nog meer activiteiten die context en verdieping geven. Met als curator en centrale uitvoerder Philippe Herreweghe en zijn Collegium Vocale. Voor een publiek met meer dan 30 procent buitenlanders.

De Bach Academie begon als een wisselend Bachfestival met Philippe Herreweghe als curator in Antwerpen, Brussel en Brugge. Na de editie in Brugge in 2008 besloten Philippe Herreweghe en het Concertgebouw om vanaf dat moment een jaarlijkse Bach Academie in Brugge te organiseren en alle troeven uit te spelen: het Concertgebouw met zijn diverse locaties en bijhorende akoestiek, de keuze voor thematische festivals en bijhorende context en verdieping in het artistiek beleid, de aantrekkelijkheid van de stad Brugge als bestemming voor cultuurtoeristen en zijn erfgoed. Sinds januari 2011 is er dan ook een jaarlijkse Bach Academie Brugge. Het programma komt tot stand in nauwe samenwerking tussen Philippe Herreweghe en zijn Collegium Vocale Gent, en het artistieke team van Concertgebouw Brugge. Het festivalprogramma werd jaar na jaar uitgebreid tot een week vol activiteiten waarbij Bach wordt gepresenteerd door topmusici én jong talent, en waarbij het repertoire in contact wordt gebracht met hedendaagse muziek, dans, educatieve projecten, enzovoort.

Door jaarlijkse een ander subthema te kiezen en heel wat kunstenaars opdrachten te geven, blijft het festival elk jaar weer fris voor de dag komen. In de editie 2016 draaide het om de uitwisseling tussen twee generaties muzikanten: de generatie van de toen jonge Bach en die van zijn grote voorbeeld Dietrich Buxtehude. Bijzonderheden waren onder meer: een opdracht aan jazzpianist Fabian Fiorini voor een Bachproject, een cantate die ontrafeld werd door Ignace Bossuyt en bachplus, en twee concerten met Bachs cellosuites.

Klara iedereen klassiek-prijs: Mark Erkens
Ambassadeur van de klassieke muziek. Opleidingshoofd Muziek op de Leuvense campus van de LUCA School of Arts, pianist, leverancier onderhoudende stukjes over klassiek muziek. Maakte opmerkelijke passage in ‘Culture Club’ op Canvas (2016) met zijn beschouwingen rond de taal van klassieke muziek.

Marc Erkens bevlogenheid en enthousiasme hebben meteen effect hebben op het publiek. Hij mag dan wel Opleidingshoofd Muziek op de Leuvense campus Lemmens van de LUCA School of Arts zijn, zijn hart ligt bij het vertellen over muziek: onderhoudend, helder, historisch en muzikaal onderlegd. Liefst gedemonstreerd aan de piano. Want hij is ook een volleerd pianist. Na zijn opmerkelijke passage in ‘Culture Club’ op Canvas (2016) met zijn beschouwingen rond de taal van klassieke muziek, werd hij meteen opgemerkt. In een HUMO-interview zegt hij: “Op mijn 20ste stond ik voor klassen vol pubers, en werd ik aanvankelijk uitgelachen toen ik opdraafde met een goedbedoelde Beethoven-sonate. Ik ben toen gaan nadenken over hoe ik mijn materiaal kon verkopen aan die gasten, en die bevlogenheid ben ik nooit meer kwijtgeraakt. Ik ben blij dat m’n enthousiasme aanstekelijk werkt: er kunnen nooit genoeg muziekambassadeurs zijn.”

Beste Vlaamse klassieke CD: Lignes Claires (Ravel, Lipatti) van Julien Libeer
Is als “een muziekdoosje dat opengaat. Grote klasse, prachtig repertoire en ook nog eens een uitstekend opgenomen pianoklank. Heldere schriftuur van zowel de impressionist Maurice Ravel gekoppeld aan die van de jonge (in 1950 overleden) Roemeense pianovirtuoos en componist Dinu Lipatti.”

De zelfgekozen titel “Lignes Claires”, heeft volgens Libeer (28) betrekking op de heldere schriftuur van zowel de impressionist Maurice Ravel, als die van de jonge (in 1950 overleden) Roemeense pianovirtuoos en componist Dinu Lipatti. De vier werken lijken inderdaad verwant en schijnen naadloos in elkaar over te lopen. Maar Libeer zou in de titel ook kunnen verwijzen naar zijn eigen kwaliteiten als pianist…

Want wat meteen opvalt aan zijn interpretatie en pianospel is de absolute helderheid van het discours: het wonderlijk uitgebalanceerde melodische lijnenspel en de intelligente, haast intellectuele opbouw van de grote boog. Dit gecombineerd met een feilloos heldere articulatie, een haast maniakale aandacht voor en hoog-sensitief aanvoelen van de kleinste kleurverschuiving, en de speelse nuances in het ritme, levert een betoverende luisterervaring op. En het mooist van al is dat Libeer de gave van de kinderlijke verwondering heeft. Geen ingestudeerde maniertjes, maar een interpretatie zo fris als de dageraad. Een muziekdoosje dat opengaat. Grote klasse, prachtig repertoire en ook nog eens een uitstekend opgenomen pianoklank. (Klara Muziekredactie)

Beste Vlaamse Jazz CD: Coutances van Dré Pallemaerts
“Intens, puur en diepmenselijk. De langverwachte opvolger van het reeds door Klara bekroonde Panharmonie (2007). “

Intens, puur en diepmenselijk, zo kan het album Coutances van drummer Dré Pallemaerts omschreven worden. Met bijna alle stukken van zijn hand toont Dré zijn uitzonderlijk talent als componist. Het kwartet ontwikkelt een erg herkenbare signatuur, met langzaam verglijdende melodieën van hedendaags klassiek, doorheen elektronica en jazz. Geluidskunstenaar Jozef Dumoulin en de Amerikaanse pianist Bill Carrothers voelen elkaar op bijna magische manier aan en combineren experiment met ragfijne improvisaties. Ontwapenend en energiek is dan weer de saxofoon van Mark Turner. Coutances is de langverwachte opvolger van het reeds door Klara bekroonde Panharmonie (2007) en het is opnieuw een schot in de roos. Live was dit project één van de hoogtepunten van het afgelopen concertseizoen. Met Dré Pallemaerts kiest Klara voor een vaste waarde binnen de Europese jazz, een uitzonderlijk muzikant gepokt en gemazeld in de jazz. Iemand die secuur een heel eigen parcours aflegt, vernieuwend blijft en artistiek keer op keer verrassend blijft. Kortom, deze plaat is een juweeltje om te koesteren. (Klara muziekredactie)

De Klara-carriere prijs: Fred van Hove, pianist
Dankzij zijn pionierswerk groeide Antwerpen uit tot een internationale draaischijf voor vrije improvisatie, jazz, free jazz en avontuurlijke muziek. Hij kende een internationale carrière van ruim 50 jaar, organiseerde 31 edities van het Free Music Festival en streefde naar een degelijk statuut, ondersteuning en speelkansen voor muzikanten. Zijn 80ste verjaardag wordt volgende week gevierd met een festival hier in de Singel.

Fred Van Hove (1937) genoot een klassieke opleiding, maar investeerde zijn kennis en kunde in de meer geriskeerde kunst van de vrije improvisatie. In de jaren zeventig speelde hij op de legendarische plaat ‘Machine Gun’ en vormde met Peter Brötzmann en Han Bennink een vast trio, toen zowat de bekendste exponent van de Europese geïmproviseerde muziek. Wars van opportunisme heeft hij zijn kunst in de loop der jaren verfijnd en uitgediept, uitgedaagd door collega’s jong en oud. Zijn muziek is complex maar niet angstaanjagend, veeleisend maar ook genereus. En brandend actueel, ook diep in de eenentwintigste eeuw.

Een performance van Fred Van Hove (piano, accordeon, kerkorgel) is altijd een reis naar het onbekende. Zijn spel is onvoorspelbaar, soms als een splinterbom, soms verrassend teder. De interactie met collega’s is altijd op het scherp van de snee, schijnbaar grimmig, maar warm en liefdevol.

DeSingel viert de 80ste verjaardag van de Antwerpse pianist met een tweedaags festival ‘Celebrating Free Music and Minds’ op 3 en 4 februari.

Website: klara.be/klaraindesingel