In de column van dit weekend wordt je mee teruggenomen naar de jaren tachtig van de vorige eeuw. Zoals ik wel vaker doe in de zomermaanden heb ik voor deze aflevering een gastschrijver uitgenodigd. Het is Marcel Kort, die herinneringen op haalt uit de tijd dat hij bedrijfsleider was bij een groot benzinestation:

Toen ik recentelijk mijn auto tank weer eens met diesel vulde, voor een bedrag van € 2,06 per liter, keek ik even naar de leegstaande ‘shop’ van het betreffende tankstation. Nadat de pomp ‘onbemand’ is geworden hebben er al diverse ondernemers geprobeerd er iets van te maken. Zo was er een tijdje een bloemenzaak in gevestigd, hing er een smakelijke geur toen het een tijdje een shoarmatent was. Ook was er een auto- in en verkooppunt annex koffiecorner. Maar geen van voornoemde activiteiten waren succesvol. De loop zat er helemaal niet in.

In een vorig leven, dus voor mijn leven als rijschoolhouder, was ik bedrijfsleider van een groot snelwegstation op de A15 in Rotterdam. Ik heb het dan over de mid-jaren tachtig van de vorige eeuw. Eén van de voorwaarden om op die plek een benzinestation te openen was de verplichting om 24 uur per etmaal open te zijn. Verder diende door de ondernemer en personeel  gezorgd te worden voor de sanitaire voorzieningen voor onze klanten en passanten. Tevens dienden we dienstverlenend en ook open te zijn voor bijvoorbeeld hulpverleningsinstanties, zoals de politie. Vaak waren wij dan ook een extra wakend oog.

Het fijne was dat het er altijd druk was. De 12 pompen waren overdag zelden onbezet. Vrachtautochauffeurs vulden hun tank nog even om de zegeltjes en uiteraard om de gratis bak koffie, die werd verstrekt. Voor de chauffeurs had ik een speciaal hoekje ingericht in de binnenruimte met allerlei spullen voor in de cabine. Dat varieerde van vlaggetjes, tot stuurknuppels, duimstokken en de broodnodige literatuur met veel plaatjes. Mijn baas vond die chauffeurs maar niets, maar ze brachten gelukkig grof geld in het laatje. De radio liet voornamelijk het prettige geluid horen van Atlantis Rotterdam of Free Radio Rotterdam, hoogtijdagen van de commerciële piraten radio in het westen van ons land.

Leuke dingen maar ook vaak spannende dingen. Bijvoorbeeld tijdens gladheid, mist of harde storm. Het kwam voor dat klanten niet meer verder durfden te rijden en bij ons kwamen schuilen. Na een ongeluk kwamen mensen bij ons even verhaal doen en soms om medewerking vragen. Zo had ik altijd een Europees schadeformulier bij de kassa liggen en regelmatig heb ik geholpen met het invullen daarvan.

Bijzondere dingen beleefden we ook. Zo mochten we op een gegeven moment na 18.00 uur geen sigaretten meer verkopen, die moesten dan achter slot en grendel. Ook de PET flessen cola of de grote verpakkingen koek mochten niet meer. Daar werd streng op gecontroleerd. Bloemen verkochten wij ook heel veel. Ook dat werd op een bepaald moment verboden na 18.00 uur. Ik weet dat we dat konden omzeilen door een grote bloemenautomaat te laten plaatsen. Je gooide daar geld in, ik meen iets van fl. 12,00 en daarna mocht je dan één bos eruit pakken. Eigenlijk geen idee of dat eerlijk ging want we hadden het vrijwel altijd druk.

En toen bedacht ik mij opeens dat dat straks allemaal niet meer nodig is. Over, pak 'm beet, 7.5 jaar krijgen we rekeningrijden. In tegenstelling tot wat er gesuggereerd werd zal de houderschapsbelasting voor diesel- en LPG auto’s zeker niet gaan  verdwijnen. Je betaalt dan houderschapsbelasting en voor het rekeningrijden. Ik heb zomaar het idee dat de accijnzen op LPG of diesel niet naar beneden zullen gaan.

Langzaamaan wordt je dus gedwongen om over te stappen op een elektrische of hybride auto. Onze Clio is 6 jaar oud dus tegen die tijd zal die wel aan vervanging toe zijn. Voor de gein eens gekeken wat de oerlelijke Toyota Prius kost... Uiteindelijk zullen de meeste benzinestations wel verdwijnen of onbemand worden. En dat is voor velen eigenlijk best jammer. Tijdens een lange autorit even stoppen bij een benzinestation, een bakje koffie doen of een sanitaire stop maken, zit er dan niet meer in.

Vlak voor de Afsluitdijk op de A7 zat vroeger een Esso-benzinestation. Later werd het een onbemande pomp van Argos en nu weer van Shell. Regelmatig zie ik busladingen toeristen dan wel  dagjesmensen rond het gebouwtje lopen in de hoop dat er een toilet is. De bosjes van de parkeerplaats zijn inmiddels doordrenkt van de urine en overal liggen WC papiertjes.

O ja, dat was destijds ook een voorwaarde van Rijkswaterstaat. Wij moesten de omgeving van het benzinestation schoon houden. Het waren andere tijden, iemand adviseerde je welke olie er in zijn auto diende te worden gedaan. Helpen met de juiste koelvloeistof of even dat lampje verwisselen. Dat alles was straks vroeger...

Marcel Kort, 13 augustus 2022