Zeezender icoon Gerard van Dam (69) is op vrijdagavond 16 september 2016 aan de gevolgen van een hartstilstand overleden. Hij lag in het ziekenhuis bij zijn woonplaats in Hongarije om geholpen te worden aan een ontsteking van zijn elleboog. Daar kreeg hij twee keer een hartstilstand. Een derde is hem fataal geworden.

Gerard wordt gecremeerd en de as zal volgens zijn wens worden uitgestrooid op de Noordzee, op de plek waar de radio zendschepen vroeger lagen. Hij laat een vrouw en twee kinderen na.

Hij woonde de laatste tien jaar in Hongarije. Gerard had het niet meer naar zijn zin in Nederland. Op het platteland in de buurt van Balatonmeer kon hij wel zijn ‘ei’ kwijt en genoot van de eenvoud en de rust die de streek hem bood.

Zijn gezondheid werd door suikerziekte aangetast en daardoor holde zijn lichamelijke conditie achteruit. Het lopen werd ook steeds pijnlijker en meer dan honderd meter lukte niet. Desondanks bleef hij optimistisch en hoopte toch minimaal 85 jaar te worden.

Gerard maakte zijn opwachting in 1971 in de zeezenderwereld als koerier voor radio Noordzee. Na een meningsverschil met directeur John de Mol sr. vertrok hij met de mededeling dat hij binnen zes maanden een eigen schip naast het zendschip de MEBO 2 zou leggen.

De daad werd bij het woord gevoegd door de Mi Amigo te kopen en daarmee voor anker te gaan. Door onenigheid met de Engelse discjockey’s verliet Gerard de organisatie.

Niet veel later werd hij gevraagd door de Belg Adriaan van Landschoot om een zendschip in orde te maken. Dat werd radio Atlantis.

Er volgde een onderbreking van een paar jaar, nadat de wet op 1 september 1974 het meewerken aan uitzendingen vanaf schepen buiten de territoriale wateren strafbaar stelde.  Gerard zette een netwerk van FM landpiraten op en om een landelijke dekking te krijgen bood een zendschip de oplossing. Zo werd radio Delmare geboren en zond in 1978 vanaf de Aegir  uit.

Delmare versleet vier schepen en haalde geregeld het nieuws door ontsnappingen, ankerbreuk, politie invallen of inbeslagnames. In die periode fungeerde Gerard als het boegbeeld en stond geregeld de pers te woord. In 1981 was het definitief afgelopen met de bemoeienis van Gerard met een zeezender. Het laatste schip, de Morgenster werd in Maassluis in beslag genomen.

Hij verhuisde vanuit Den Haag naar Zeeland, woonde een tijdje op Malta, daarna weer in Nederland en de laatste jaren dus in Hongarije.

Gerard was een man vol ideeën. Hij kon deze ook goed verwoorden en had een charismatische uitstraling. We zullen je missen Gerard.

Tekst: Leendert Vingerling