Werken op een zendschip

[Rene van den Abeelen]

Ruud Poeze schreef:

"Iemand moet mij toch eens uitleggen wat de lol is van een zendschip heden ten dage op volle zee. Je ziet er niets van (aan de kust met een verrekijker, geweldig) en wat je hoort klinkt hetzelfde als een landzender. En er gaan echt geen dj's etc midden op zee liggen om plaatjes te draaien."

Dat laatste vraag ik mij erg af. Ik kan er uiteraard niet uit ervaring over spreken, maar ik zou het graag eens willen proberen. Ik heb altijd de pest in gehad dat ik niet 5 of 10 jaar eerder geboren ben, want reken maar dat ik alles op alles had gezet om op zo'n schip terecht te komen.

Mijn enige ervaring met 'volle zee' is een overtocht met de Harwich-Hoek van Holland veerboot, dus ik heb geen idee of ik aanleg heb om zeeziek te worden, maar ik zou de gok direct wagen. Uiteraard is de situatie vandaag de dag ook wat dat betreft geheel anders dan in de gloriejaren. Met een beetje mazzel kan je nog wel bellen met je smartphone (hoewel: een tijdje zonder die mogelijkheid is misschien juist ook wel lekker), en wat betreft 'vertier' is de schotel dan misschien niet de uitkomst, maar films en series zijn natuurlijk niet het minste probleem; op een blu-ray of harde schijf.

En wat betreft de job: ik kan me voorstellen dat het misschien wel goed is: helemaal afgezonderd en met volop tijd om dingen te bedenken en uit te werken, voor te bereiden, noem maar op.

Ik ga er voor het gemak even vanuit dat ik dan op dat zendschip zit dat gefinancierd is door Willem, Lex en John, zoals ik beschreef in Please login or register to see this link. , dus het is voorzien van meerdere productiestudio's met alle denkbare apparatuur in overvloed. Dat betekent dus speciale vormgeving perfect kunnen vervaardigen enzovoort. Je collega's helpen met dingen bedenken en produceren, echt helemaal met het vak bezig zijn.

Geen stompzinnige spelletjes-met-luisteraars-in-de-uitzending, nieuws als het er is, verkeersinfo idem... lekker 24 uur per dag prima radio maken, met een extra microfoon die over de reling hangt en altijd beschikbaar is om desgewenst sfeervolle achtergrondgeluiden te leveren...

Helaas zul je er vandaag de dag waarschijnlijk wel rekening mee moeten houden dat je schip geënterd kan worden door de uit voorraad leverbare klojo's die een moeilijke jeugd hebben gehad of de behoefte hebben hun visie op de wereld af te dwingen en dan is een zo'n open microfoon op zee natuurlijk erg verleidelijk...

Maar zou ik bereid zijn om op een zendschip te gaan werken?

Zeker! Ik zou het dolgraag willen proberen.

[Gast]

Het kenmerk van het unieke van de zeezenders lag in het feit dat een groep radio minded mensen samen met een bemanning een schip deelden, aangwezen op elkaar. Geen contact met de buitenwereld, hierdoor kregen de radiomensen aanboord de kans zich feitelijk 24 uur per dag in te zetten voor wat ook hun hobby was, nl radioprogramma's maken. De creativiteit kwam vanzelf, immers men werd volledig opgeslokt door "de radio". Overigens heb ik dat gevoel sterker bij de Engelse zeezenders vanaf 64 dan bij de NL periode tussen 60 en 74. Je zag het ook terugkomen na aug 74 toen Mi Amigo doorzette, de mensen aanboord van de Mi Amigo zagen zelfs geen land meer daar voor de Engelse kust, hoogstens dagelijks een dredger daar in the Knock Deep. Bijkomend aspect was het feit dat er zo ongeveer na 77 ook geen scheepsbemanning meer was, de echte zeelui waren inmiddels vertrokken. Dit zette zich voort tm de laatste dag van Caroline in nov 1990. Onthullend zijn wat dat betreft de boeken van Nigel Harris, Steve Conway en Bob Noakes.

Wie naar het hedendaagse Caroline luistert pikt moeiteloos de mensen eruit die de offshore periode aanboord presenteerden, ze leggen iets speciaals naar dat niet te duiden is.< John Lewis, Nigel Harris>

Dat lukt anno nu niet meer, presentatoren zouden mobile phones, laptops, etc meenemen en de gehele dag hiermee proberen contact met de buitewereld te leggen. Luisteraars zouden in de uitzending in kunnen bellen, etc etc. Daarmede is de essentie van Marine Broadcasting dan verdwenen.

Conclusie, nooit meer aan beginnen!

[rien1959]

Als gediplomeerd prutser lijkt het mij ook wel wat. Gewoon improviseren om alles draaiende te houden.

Aan de andere kant lijkt het me wel vervelend om de hele tijd met hetzelfde kleine clubje te zitten. Ik zou gaan meppen als het me niet aanstond ...

Rien, die zijn geld verdient als boordwerktuigkundige in het ruim van een stevige farmaceut.

[Gast]

Als gediplomeerd prutser lijkt het mij ook wel wat. Gewoon improviseren om alles draaiende te houden.

Aan de andere kant lijkt het me wel vervelend om de hele tijd met hetzelfde kleine clubje te zitten. Ik zou gaan meppen als het me niet aanstond ...

Rien, die zijn geld verdient als boordwerktuigkundige in het ruim van een stevige farmaceut.

En dat gebeurde dus ook wel, vooral op de Engelse zeezenders. Vaak kwam de amokmaker niet weer terug voor een boordperiode, anderen leerden erdoor onder moeilijke omstandigheden in een kleine leefruimte respect voor elkaar te hebben.

stevige farmaceut....zo'n pillefabriek Rien? Durf je dat wel hardop tijdens een verjaardagsvisite te zeggen?

Paul de Haan

[259]

Ik zou er zo opklimmen.........

[Harm ten Brink]

Op een zendschip is het gewoon hard werken en soms is het afzien.

En dan laat ik de effecten van hoogfrequente straling nog even buiten beschouwing.

Maar ach, ik was jong en ik wilde wat...

De perceptie als luisteraar aan wal is romantischer dan de realiteit aan boord.

De tijd van zeezenders is gewoon voorbij, nostalgie of niet.

Ondanks alles ben ik blij dat ik het heb meegemaakt en dat kan niemand mij meer afpakken.

Alle foto's: © Harm ten Brink www.bedrijfsfotograaf.nl

Deze kwam ik ook nog tegen, hoewel het toen niet echt een zeezender meer was.

[ruudam]

Nou, ieder zn plezier.

Ik heb hier een landzender, waar ik zelf bepaal wat er op komt en vooral wat niet. heel dictatoriaal, dus dat is prima geregeld.

Een regisseur.dictator is altijd beter, denk maar aan film en TV productie.

Improviseren doe ik ook gezellig, prutsen aan zendertjes en antennetjes die ik zelf repareer, want er is weinig geld, er wordt niets verdiend.

Gezellige tegenwerking is er ook van de autoriteiten.

Kortom: tis net een zendschip, alleen ik kan even naar de FEBO voor een patatje, of in het bos lopen, lekkere frise lucht. Een afgelegen studio in het bos lijkt me dan ook leuker dan op zee, maar ieder zn smaak.

Kortom, je kan een hoop radiolol hebben zonder een (duur) zendschip. Overigens mag het volgens de huidige wet niet meer op zee, tenzij je een officiele legale frequentie gebruikt.

Er komen steeds meer frequenties vrij op de MG, dus mogelijkheden zijn er genoeg.

Als we er een beetje aan trekken kan er wellicht wat geregeld worden voor de liefhebers op een relatief eenvoudige en goedkope manier bij Agentschap Telecom.

De vraag is dus, wil je radiootje spelen of op scheepjes dobberen.

[Rene Verstraten]

Of ik aan boord zou stappen hangt van een aantal factoren af, maar ik zou er zeker heel serieus over nadenken.

Waarom? Daar heb ik zo mijn eigen redenen voor, zoals iedereen denk ik.

Trouwens ook de complimenten aan Harm voor die ongelofelijk mooie foto van The Ross!

[259]

Ruud jij doet het uit hobby, op de Ross was het gewoon een betaalde baan!

[Juul]

Op een zendschip is het gewoon hard werken en soms is het afzien.

En dan laat ik de effecten van hoogfrequente straling nog even buiten beschouwing.

Maar ach, ik was jong en ik wilde wat...

De perceptie als luisteraar aan wal is romantischer dan de realiteit aan boord.

De tijd van zeezenders is gewoon voorbij, nostalgie of niet.

Ondanks alles ben ik blij dat ik het heb meegemaakt en dat kan niemand mij meer afpakken.

Alle foto's: © Harm ten Brink www.bedrijfsfotograaf.nl

Deze kwam ik ook nog tegen, hoewel het toen niet echt een zeezender meer was.

Kijk, dat zijn de foto's, Harm. Nou ken ik je weer! Prachtig!!!!!!

Juul

[Harm ten Brink]

Nu de Norderney nog! (hi hi)

[Arjan]

ja, ik zou zonder denken aanmonsteren.

naast de drama's van weinig verdienen en door de DTI eurosiege soms geen eten of regen water als drink water..

ik zou het doen, naast werk een fiets wiel met haken uitgooien en als er verf is onderhoud plegen.

ruzies neem ik voor lief, dat was op mijn vorige werk ook niet anders.