boottrip naar Caroline en Laser juni 1985

[Leendert Vingerling]

Sinds kort is de tweede video over een trip naar Caroline en Laser 558 die de Vlamingen  Stef Gijssels, Serge van Gisteren en Stef de Beukelaere maakten op You Tube te zien.

 

 

Het was een SMC bezoekerstrip in juni 1985 met de Zeemeeuw die vanuit Nieuwpoort vertrok. Een mooi tijdsbeeld. Misschien dat enkele lezers zichzelf herkennen, als ze via de ladder  aan boord van Caroline of Laser klimmen.

 

De videoweergave heeft af en toe last van de hoog frequente instraling van de antenne. Destijds moest er aluminium folie om de camera gedaan worden, maar dat werd soms vergeten. Het leverde dan strepen en doorgelopen kleurvlakken op.

 

In deze registratie komen onder meer voorbij  Frtits Koning(radio Monique), die niet in de camera wilde kijken , Peter Philips, James Day, Johnny Lewis (Caroline), Fiona Jeffrey's( ex Caroline, maar nu aan boord van Laser), Erin Kelly ,Tommy Rivers van Laser. 

 

Ook  beelden van medewerkers die helaas al zijn overleden: Ron West en Ad Roberts van radio Monique en Bilbo aan boord van de Communicator. Hij neemt  een  tros aan .  De video eindigt met een nieuws item van de BBC dat er een observatieschip de zeezenders in de gaten gaat houden.

 

Salut

Leendert

1 oktober 2019 bewerkt door Leendert Vingerling
Youtube delen link

[Andree]

Leendert, leuke film maar die boot tochten waren die nog lucratief voor de organisatie?

Werd door mensen mee te nemen tegen betaling zo'n complete bevoorrading gefinancierd?

[hans558]

Ik was daar geloof ik  ook bij............ wat leuk !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[pvanklei]

Inderdaad leuke film.

 

@Leendert Vingerling als ik naar het overstappen van de boot naar de Ross en Communicator kijk vraag ik mij af of er ooit ongelukken zijn gebeurd of is dat altijd goed gegaan?

 

Op de Ross stond met grote letters Caroline, maar volgens mij heeft er nooit Radio Monique op gestaan terwijl zij wel de grote zender gebruikte en het geld binnen brachten.  Is daar nooit sprake van geweest?

 

grt,

 

Peter

[Leendert Vingerling]

18 uur geleden zei andre ph5c:

Leendert, leuke film maar die boot tochten waren die nog lucratief voor de organisatie?

Werd door mensen mee te nemen tegen betaling zo'n complete bevoorrading gefinancierd?

 

De bezoekerstrips  van de Stichting Media Communicatie(SMC) stonden los van de Monique organisatie, die verantwoordelijk was voor de bevoorrading. Het is wel eens voorgekomen dat er een discjockey meeging, maar dat was een uitzondering.

 

Er werd dus geen bevoorrading mee gedaan.Daar is bewust hier voor gekozen, omdat we bang waren dat er wel eens een 'stille' van de opsporingspolitie mee zou kunnen gaan. Die zou dan alle informatie in handen  krijgen om de bevoorrading aan te pakken en daarmee het voortbestaan van de zendschepen  te verkleinen.

 

De  aanmeldingen liepen via Rob Olthof(SMC) en ik regelde het verder.  Er bleef nauwelijks iets over, doordat iedere tocht goed betaald moest worden  en er slechts max 13 personen mee konden ivm de verzekering en reddingsvesten. De tocht duurde ook gemiddeld 8-9 uur en de prijs bedroeg aanvankelijk 150 en later 180 gulden.

 

De prijs was  fors hoger dan de trips vanuit Scheveningen  naar Veronica of Noordzee. Dat was korter varen en de huurprijs van het schip kon worden gedeeld door 50 bezoekers.

 

Een bezoek aan Caroline en Laser was dus niet voor iedereen weggelegd.

 

 

Salut

Leendert

 

 

 

 

 

2 oktober 2019 bewerkt door Leendert Vingerling

[Leendert Vingerling]

8 uur geleden zei pvanklei:

 

 

@Leendert Vingerlingals ik naar het overstappen van de boot naar de Ross en Communicator kijk vraag ik mij af of er ooit ongelukken zijn gebeurd of is dat altijd goed gegaan?

 

Er zijn gelukkig nooit ongelukken gebeurd.

Ik heb zelfs een paar keer een blinde jongen meegenomen. Hij had nog maar 5 tot10 procent zicht , maar wilde dolgraag mee. De radio was alles voor hem.

 

Hem begeleiden was zeer intensief en achteraf niet helemaal verantwoord. Het overstappen lukte wonderwel, omdat hij op commando reageerde. Zien kon hij niet, dus hij moest afgaan op instructies van anderen.

 

Ook de rondleiding op het schip was risicovol. Overal  losse draden, kabels, traptreden, lage deuren etc. Hij is zelfs in de zenderkamer geweest met zijn blindenstok. Eén verkeerde beweging en hij zou  zo maar onder  hoge spanning kunnen komen te staan, zodat ik hem verbrand  en levenloos naar huis zou  hebben moeten vervoeren.  Hij vond het de reis van zijn leven . Ik denk dat het in deze tijd waar alles aan alle regeltjes moet voldoen, niet meer zou kunnen.

 

8 uur geleden zei pvanklei:

Op de Ross stond met grote letters Caroline, maar volgens mij heeft er nooit Radio Monique op gestaan terwijl zij wel de grote zender gebruikte en het geld binnen brachten.  Is daar nooit sprake van geweest?

 

Monique heeft er inderdaad nooit opgestaan. Daar is wel degelijk over gesproken, maar de Engelsen wilden het niet. Het was 'hun' schip en zij bepaalden de regels. 

 

 

15 uur geleden zei hans558:

Ik was daar geloof ik  ook bij............ wat leuk !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

 Maar heb je jezelf terug gezien?

 

Salut

Leendert

2 oktober 2019 bewerkt door Leendert Vingerling

[henkleppers]

Ben een keer mee geweest met zo'n trip in mei 1985. Was op dezelfde dag dat Joost den Draayer zou starten met zijn programma's (zaterdag van 10-12 dacht ik). Ik vroeg toen aan Ron West of de tape van Joost al aan boord was, en hij vertelde toen iets als 'nee, maar ik heb goede hoop dat deze er om 10 uur is'). Mag ik daaruit concluderen dat er wel af en toe progamma-tapes meegingen met deze boottochten?

2 oktober 2019 bewerkt door henkleppers

[Albatrosstudio]

52 minuten geleden zei henkleppers:

Ben een keer mee geweest met zo'n trip in mei 1985. Was op dezelfde dag dat Joost den Draayer zou starten met zijn programma's (zaterdag van 10-12 dacht ik). Ik vroeg toen aan Ron West of de tape van Joost al aan boord was, en hij vertelde toen iets als 'nee, maar ik heb goede hoop dat deze er om 10 uur is'). Mag ik daaruit concluderen dat er wel af en toe progamma-tapes meegingen met deze boottochten?

2456. Monique 319 First Joost den Draaijer show 18‑5‑85 10‑12h                       120’

2457, Monique 319 First Top 50 Ad Roberts 18‑5‑85 12‑15.10h                          190’

2458, Monique 319 Start of the Boord Tip 5 Nico Stevens 18‑5‑85 15.10‑15.17h           7’

[henkleppers]

Ok, dank, weet ik meteen weer de exacte datum van de trip!

[Jan-Fre]

1 uur geleden zei henkleppers:

Mag ik daaruit concluderen dat er wel af en toe progamma-tapes meegingen met deze boottochten?

 

Ja dat mag je. Ik ging op 15 juli 1985 naar de Ross. Ik werd op het verzamelpunt station Breda afgehaald door Hendrik van Nellestein die ook een kofferbak vol programmacassettes bij zich had. Met die trip ging volgens mij ook wat proviand mee.

[Leendert Vingerling]

4 uur geleden zei henkleppers:

Ik vroeg toen aan Ron West of de tape van Joost al aan boord was, en hij vertelde toen iets als 'nee, maar ik heb goede hoop dat deze er om 10 uur is'). Mag ik daaruit concluderen dat er wel af en toe progamma-tapes meegingen met deze boottochten?

 

Die gingen soms in het geheim wel mee. Niet te opzichtig natuurlijk, maar het gebeurde . Een strikte scheidslijn tussen boottocht met bezoekers en bevoorrading was soms niet in het belang van radio Monique. Daarom ging er ook wel eens een discjockey mee.

 

Maar het bleef oppassen wie zich aanmelden. Antecedenten onderzoek kon toen nog niet gedaan worden, maar Rob Olthof had een klantenbestand  en wist wie 'in orde' waren. Toch ging het wel eens mis. Een tweetal mannen  wilden dolgraag mee, maar er was geen tijd meer om het geld over te maken.

 

Niks aan de hand, volgens Rob, maar er was wel  degelijk een probleem. Ze hadden slechts het aanbetalingsbedrag bij zich en verder waren het 'kale kippen'. Ze hadden  ook niets te eten meegnomen voor zichzelf en kwamen als uitgehongerde wolven aan boord. Ze namen ongevraagd voedsel uit de kombuis ,dat bestemd voor de bemanning van de Ross  Revenge was.

 

Op de terugreis was de tank van de auto leeg en was er geen geld om te tanken. Ik heb dat dan maar voorgeschoten. Maanden later kwamen ze het terugbetalen met een bos bloemen als goedmakertje.

 

2 uur geleden zei Jan-Fre:

Ja dat mag je. Ik ging op 15 juli 1985 naar de Ross. Ik werd op het verzamelpunt station Breda afgehaald door Hendrik van Nellestein die ook een kofferbak vol programmacassettes bij zich had. Met die trip ging volgens mij ook wat proviand mee.

 

Er ging soms wat eten mee, maar dat stond niet in verhouding met de echte bevoorrading.

 

Hendrik  produceerde allerlei reclames en jingles voor radio Monique. Hij wilde wel eens kijken hoe het station op zee er uit zag. Hij  was geen onbekende in het zeezenderwereldje. In februari 1980  werd van Nellesteijn door de beruchte tender Hosanna afgezet op de Mi Amigo voor de Nederlandstalige Caroline om daar een reparatie aan de MAN generator uit te voeren.  Ze wilden weer met twee zenders uitzenden en de MAN kon voldoende  leveren voor de 50 kw zender.  

 

Hendrik constateerde dat de leidingen van de MAN waren doorgesneden en er dus sprake is geweest van sabotage in oktober 1978 toen Mi Amigo plotseling uit de lucht moest gaan door een probleem aan de generator.  Deze ontdekking is ook bevestigd door Steven Bisshop(Johnny Lewis). Hendrik maakte  aan boord ook nog wat programma's onder de pseudoniem Wim Robijn. Op de dag dat de Mi Amigo zonk was hij jarig, maar zat hij weer thuis. Anders zou  het een verjaardag om nooit meer te vergeten  zijn geweest.

 

Ik zag Hendrik  vorig jaar maart nog op TV  bij Jinek.  Toen  werd hij gekozen tot ‘'de koning van de campagnefilm’.

Please login or register to see this link.

 

 

Salut

Leendert

 

2 oktober 2019 bewerkt door Leendert Vingerling

[bert ree]

9 uur geleden zei Leendert Vingerling:

 

Er zijn gelukkig nooit ongelukken gebeurd.

Ik heb zelfs een paar keer een blinde jongen meegenomen. Hij had nog maar 5 tot10 procent zicht , maar wilde dolgraag mee. De radio was alles voor hem.

 

Hem begeleiden was zeer intensief en achteraf niet helemaal verantwoord. Het overstappen lukte wonderwel, omdat hij op commando reageerde. Zien kon hij niet, dus hij moest afgaan op instructies van anderen.

 

Ook de rondleiding op het schip was risicovol. Overal  losse draden, kabels, traptreden, lage deuren etc. Hij is zelfs in de zenderkamer geweest met zijn blindenstok. Eén verkeerde beweging en hij zou  zo maar onder  hoge spanning kunnen komen te staan, zodat ik hem verbrand  en levenloos naar huis zou  hebben moeten vervoeren.  Hij vond het de reis van zijn leven . Ik denk dat het in deze tijd waar alles aan alle regeltjes moet voldoen, niet meer zou kunnen.

 

 

Monique heeft er inderdaad nooit opgestaan. Daar is wel degelijk over gesproken, maar de Engelsen wilden het niet. Het was 'hun' schip en zij bepaalden de regels. 

 

 

 

 Maar heb je jezelf terug gezien?

 

Salut

Leendert

Enige tijd terug hoorde ik dat Ad Roberts zijn enkel had gebroken toen bij het overstappen op of van de Ross  het mis ging. Ik weet niet of dit bericht klopt en of dit voor de latere problemen heeft gezorgd waardoor hij in een rolstoel belandde.

[Leendert Vingerling]

15 minuten geleden zei bert ree:

Enige tijd terug hoorde ik dat Ad Roberts zijn enkel had gebroken toen bij het overstappen op of van de Ross  het mis ging. Ik weet niet of dit bericht klopt en of dit voor de latere problemen heeft gezorgd waardoor hij in een rolstoel belandde.

Dit verhaal Is mij niet bekend., maar ik ben geen alwetende natuurlijk. Kan me vergissen.

 

Wel heeft Maarten de Jong(Paul Lek)  zijn enkel gebroken. Hij maakte een vreugdesprong bij het zien van de tender en vergat over een ijzeren deurschot te stappen  met alle gevolgen van dien: ik citeer hem in de posting op 1 september:

...Weet je nog dat ik een dag voor mijn verjaardag in 1985 zo blij was dat de tender er aan kwam?  Stootte mijn hoofd waar het bloed uitgutste en brak ook mijn enkel....Had een verjaardag in het ziekenhuis in Nieuwegein.

 

Salut

Leendert

[hans558]

12 uur geleden zei Leendert Vingerling:

 

Er zijn gelukkig nooit ongelukken gebeurd.

Ik heb zelfs een paar keer een blinde jongen meegenomen. Hij had nog maar 5 tot10 procent zicht , maar wilde dolgraag mee. De radio was alles voor hem.

 

Hem begeleiden was zeer intensief en achteraf niet helemaal verantwoord. Het overstappen lukte wonderwel, omdat hij op commando reageerde. Zien kon hij niet, dus hij moest afgaan op instructies van anderen.

 

Ook de rondleiding op het schip was risicovol. Overal  losse draden, kabels, traptreden, lage deuren etc. Hij is zelfs in de zenderkamer geweest met zijn blindenstok. Eén verkeerde beweging en hij zou  zo maar onder  hoge spanning kunnen komen te staan, zodat ik hem verbrand  en levenloos naar huis zou  hebben moeten vervoeren.  Hij vond het de reis van zijn leven . Ik denk dat het in deze tijd waar alles aan alle regeltjes moet voldoen, niet meer zou kunnen.

 

 

Monique heeft er inderdaad nooit opgestaan. Daar is wel degelijk over gesproken, maar de Engelsen wilden het niet. Het was 'hun' schip en zij bepaalden de regels. 

 

 

 

 Maar heb je jezelf terug gezien?

 

Salut

Leendert

Ja ik heb me teruggezien

[Andree]

Op 2-10-2019 om 08:17 zei Leendert Vingerling:

 

De bezoekerstrips  van de Stichting Media Communicatie(SMC) stonden los van de Monique organisatie, die verantwoordelijk was voor de bevoorrading. Het is wel eens voorgekomen dat er een discjockey meeging, maar dat was een uitzondering.

 

Er werd dus geen bevoorrading mee gedaan.Daar is bewust hier voor gekozen, omdat we bang waren dat er wel eens een 'stille' van de opsporingspolitie mee zou kunnen gaan. Die zou dan alle informatie in handen  krijgen om de bevoorrading aan te pakken en daarmee het voortbestaan van de zendschepen  te verkleinen.

 

De  aanmeldingen liepen via Rob Olthof(SMC) en ik regelde het verder.  Er bleef nauwelijks iets over, doordat iedere tocht goed betaald moest worden  en er slechts max 13 personen mee konden ivm de verzekering en reddingsvesten. De tocht duurde ook gemiddeld 8-9 uur en de prijs bedroeg aanvankelijk 150 en later 180 gulden.

 

De prijs was  fors hoger dan de trips vanuit Scheveningen  naar Veronica of Noordzee. Dat was korter varen en de huurprijs van het schip kon worden gedeeld door 50 bezoekers.

 

Een bezoek aan Caroline en Laser was dus niet voor iedereen weggelegd.

 

 

Salut

Leendert

 

 

 

Op 2-10-2019 om 08:17 zei Leendert Vingerling:

 

 

dank voor je antwoord Leendert.

 

Dan rest me nog een vraag, hoe zat het op het land precies in elkaar qua bevoorrading, deed jij de inkopen etc alleen en kreeg je een zak geld van de organisatie in de brand van hier redt je maar, of werd je nog bij gestaan door een heel team?

[Leendert Vingerling]

13 uur geleden zei andre ph5c:

Dan rest me nog een vraag, hoe zat het op het land precies in elkaar qua bevoorrading, deed jij de inkopen etc alleen en kreeg je een zak geld van de organisatie in de brand van hier redt je maar, of werd je nog bij gestaan door een heel team?

 

Ik zal me beperken tot de Ross Revenge. 

 

De afspraak was aanvankelijk dat Radio Caroline voor de bevoorrading zorg zou dragen, maar dat lukte minder en minder. Voornamelijk omdat de betaling nooit op tijd  was. Ronan O'Rahilly had een slechte reputatie van betalen en het was daarom ' boter bij de vis'. Als er geen geld was, werd er niet gevaren of brandstof over gepompt.

 

Dit leidde soms tot cruciale situaties, waarbij er aan boord nog maar net voldoende brandstof was voor een paar dagen. Met de komst van Monique werd afgesproken dat de bevoorrading door Monique zou worden georganiseerd en de onkosten van de huursom zouden worden afgetrokken.

 

In principe werd er iedere week gevaren met water en diesel voor de generatoren. Bij ieder bezoek aan boord werd een lijstje opgemaakt van benodigdheden. Caroline bleef wel financieel verantwoordelijk voor alles behalve het ' eten en drinken.' Dus onderdelen voor de generatoren , of een nieuwe zendbuis kwamen via de kanalen uit Engeland. Het in orde houden van de antenne met tuidraden kwam ook voor rekening van de Engelsen.

 

Ik beperkte me dus tot  de  aanschaf  van het voedsel en de spullen die nodig waren voor de 'eigen studio' van Monique. Bijvoorbeeld nieuwe naalden voor de draaitafels of een typemachine voor de nieuwskamer.

 

Als er kostbare zaken nodig waren, werd dat eerst overlegd met Fred Bolland die de 'kas' beheerde. Ik  kreeg een voorschot  dat werd verrekend met de kassabonnen.

 

Daarnaast haalde ik programma cassettes op, ging naar de reclame producers en organiseerde dat de discjockey's werden opgehaald voor de trip. Er moesten veel zaken geregeld worden en  in een tijd zonder mobiele telefoon en internet nam dat de hele week in beslag.

 

 

Salut

Leendert

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

4 oktober 2019 bewerkt door Leendert Vingerling

[henkleppers]

Je had dus geen tijd voor andere werkzaamheden, de week zat immers vol. Hoe ging dat dan met de kosten van levensonderhoud? Stond je op de loonlijst van MMI? 

[Leendert Vingerling]

22 uur geleden zei henkleppers:

Je had dus geen tijd voor andere werkzaamheden, de week zat immers vol. Hoe ging dat dan met de kosten van levensonderhoud? Stond je op de loonlijst van MMI? 

 

In de Monique periode stond ik inderdaad op de' loonlijst'. Dat wil zeggen ik verhuurde me als zelfstandige aan de organisatie en kreeg daar een vaste maandelijkse vergoeding voor. Vergelijkbaar met een ZZP'er van nu.

 

De discjockey's  moesten dezelfde  weg volgen: eigen bedrijf oprichten en factureren aan MMI. Aanvankelijk bedroeg de vergoeding 2500 gulden. Toen de hoofdinvesteerder zich na een paar maanden al terug trok  ging het naar 1500  en zou het verschil in betere tijden worden terug betaald. Die betere tijden zijn er nooit gekomen en zelfs de betaling van 1500 gulden duurde soms een half jaar.

 

Onmogelijk om hier van te overleven, want ik had een huis gekocht met een hypotheek. In de tachtiger jaren stond de rente  op 11-13% en ik moest per maand 1100 gulden af betalen.  

 

Gelukkig werkte mijn vrouw  en daardoor hebben we het gered. Ik blijf haar eeuwig  dankbaar dat ze 'mijn pleziertje' niet heeft ontnomen. Want minder geld, betekent dat je ook geen 'leuke' dingen kunt doen, zoals op vakantie gaan of naar een restaurant.

 

De herinneringen aan deze onstuimige en roerige periode zijn achteraf onbetaalbaar.

 

 

Salut

Leendert

 

 

 

 

 

[Leo]

Ik ben nieuw op dit forum, geweldige video, was er ook bij op deze trip golden memories,

Thanks Leendert