Holland Pop

[Jan-Fre]

Ik was net in Pathé Groningen voor de film over het Holland Pop Festival dat  vandaag, morgen en overmorgen precies 50 jaar geleden werd gehouden in het Kralingse Bos in Rotterdam.

In de film viel mij een jongen op die een t-shirt aan had met daarop de tekst:

Bring

Back

Caroline

 

Film gaf een mooi tijdsbeeld. Uit die tijd (voor wie 'm nog niet heeft): Please login or register to see this link.

26 juni 2020 bewerkt door Jan-Fre

[Juul]

Ik heb in ons archief maar een kort stukkie van Rob Out op 17 juni 1970.

Ik weet dat Lex er was maar verder is het mij volledig ontgaan.

 

Rob zit dwars door Jefferson Airplane te kletsen heeft het het tot overmaat van ramp ook nog over "Gracie"   Slick.

Typies Out, namen goed uitspreken e.d.  is nooit z'n sterkste kant geweest....................helaas.

 

Please login or register to see this link.

 

In 2018 verscheen er soort van biografie van Lex door Ton van der Lee.

En daarin staan de herinneringen van Lex betreffende Kralingen.

 

 

tekst: © Ton van der Lee

 

in de Muziek Expres stond dat ik een briljante dj was. Toen vond ik dat ook, tegenwoordig niet meer. Als ik geconfronteerd wordt met een programma uit die tijd vind ik dat echt niet om aan te horen. Maar omdat ik zo populair was werd ik wel gevraagd voor veel leuke klussen, zoals het popfestival in Kralingen. Daar zijn de jaren zeventig voor mij pas echt mee begonnen.

Niemand wist van tevoren precies wat dat moest gaan worden. We kenden Woodstock natuurlijk, maar verder…’

Woodstock was het legendarische Amerikaanse festival waar in de zomer van 1969 een half miljoen jongeren samenkwamen om vier dagen lang te luisteren naar artiesten als Crosby, Stills, Nash en Young, The Grateful Dead en Janis Joplin en de ‘counterculture’ van de hippiebeweging te vieren.

Het driedaagse Kralingen festival, dat officieel het Holland Pop Festival heette, was op Woodstock geinspireerd en vond in de zomer van 1970 plaats aan de Kralingse Plas in Rotterdam. Er kwamen tienduizenden mensen op af om Santana, Jefferson Airplane, Pink Floyd, The Byrds en Nederlandse acts als Focus en Ekseption te horen. Het festival werd gesubsidieerd door het Ministerie van Cultuur (toen nog CRM) en gesponsord door Coca Cola.

‘Kralingen werd georganiseerd door onder andere Berry Visser en George Knap. Er waren bands op verschillende podia en er moest ook een Drive In Show komen, het woord disco bestond nog niet eens.

Iemke Roos deed de techniek, hij had midden in een grote tent een hoog rond podium voor me gebouwd, een soort eilandje waar je met een ladder op moest klimmen. Dat was absoluut revolutionair. En daar stond ik dan met de Supremes, de Four Tops en andere dansmuziek. Dat werd niks want daar kwam het publiek niet voor. Ik maakte weinig indruk want een eindje verderop stonden The Byrds, Santana, Jefferson Airplane en Pink Floyd de sterren van de hemel te spelen.

Gelukkig had ik ook een marktkraam met platen uit mijn winkel in Gouda, en daar had ik wel al die muziek die de mensen wilden horen. Ik die LP’s halen en al gauw klonk de Pink Floyd ook in de feesttent. Toen begon het te regenen en liep ‘mijn’ tent helemaal vol. Voor de mensen in het veld vervelend, maar voor mij een zegen. Ik had een volle bak en dat bleef ook zo. Mensen dansten, rookten een joint, vielen in slaap en ik draaide zweverige muziek, zoals Lucy in The Sky With Diamonds van de Beatles, wat ik aankondigde als LSD. Dat klinkt midden in de nacht fantastisch over die velden. Ik draaide Santana en ‘Umma Gumma’ van Pink Floyd.

Ik draaide maar door, de hele nacht, de volgende dag en weer een nacht. Stoned van de muziek en de walm in de tent. Ik kon niet meer op mijn poten staan. Ik bleef drie dagen op mijn eiland en heb geen enkel optreden gezien. Wat er op de rest van het terrein gebeurde heb ik alleen van horen zeggen. De enorme mensenmassa. Al die mensen die over de hekken klommen, kaartjesverkopers die tot hun knieën in het geld zaten, blote tieten, love, peace and happiness, iedereen hield van elkaar. Dit was ons eigen Woodstock. Na Kralingen kwam softdrugsgebruik uit de taboesfeer in Nederland. De hele meute lag daar te blowen, je hoefde maar diep in te ademen en je werd stoned. Er hing ook een sfeer van ’jongens neuk maar raak’, condooms werden gratis verstrekt. Overal werd de liefde bedreven, geblowd, gezopen, het was vrijheid, blijheid. Ongelofelijk.

Ik wist niet van ophouden en was na drie dagen totaal doorgedraaid. Weken later was ik nog in de wolken. Met vrienden en op de radio kon ik het nergens anders meer over hebben. Want ja…. Ik was erbij geweest. Mijn bijdrage aan het Holland Pop Festival was zeer bescheiden, maar ik ben er apetrots op dat ik er een actieve rol heb mogen spelen.

‘Ik heb in 2013 op die plek een monument voor Kralingen onthuld en een heleboel mensen zagen er nog precies hetzelfde uit als toen: hippies uit de jaren zestig. Alleen wat ouder.

Kralingen betekende toch wel dat we wat bereikt hadden. De revolutie was daar. Je kon schijt hebben aan je ouders, je was geen minderheid meer. Normen en waarden waren veranderd, en ik denk dat muziek daarbij een hele grote rol heeft gespeeld.’

26 juni 2020 bewerkt door Juul

[Jan-Fre]

Lex deed er Drive in show. Staat uitgebreid in zijn boek en hij stond zelfs op de poster.

[Robin Westhof]

19 minuten geleden zei Juul:

heeft het het tot overmaat van ramp ook noh over "Gracie

 

Beslist geen ramp zeg en ik denk dat hij het bewust (verkeerd) zo uitspreekt.

31 minuten geleden zei Juul:

in de Muziek Expres stond dat ik een briljante dj was. Toen vond ik dat ook, tegenwoordig niet meer. Als ik geconfronteerd wordt met een programma uit die tijd vind ik dat echt niet om aan te horen.

 

 

Tja....

 

Voor de rest een leuke beschrijving wat Lex daar die 3 dagen (precies) deed.

[Robin Westhof]

42 minuten geleden zei Juul:

Ik heb in 2013 op die plek een monument voor Kralingen onthuld

 

 

Please login or register to see this link.

26 juni 2020 bewerkt door Robin Westhof

[Juul]

De foto dus op de achterkant van de sculpture lees ik is van Ton Schütz. Hij was de enige fotograaf die we "toelieten" op 31 augustus 1974 tijdens het laatste uur op de Norderney.

 

 

 

Nou vanavond kijken dan maar of morgen uitgesteld..............................

26 juni 2020 bewerkt door Juul

[Juul]

2 uur geleden zei Robin Westhof:

 

Beslist geen ramp zeg en ik denk dat hij het bewust (verkeerd) zo uitspreekt.

 

 

Tja....

 

Voor de rest een leuke beschrijving wat Lex daar die 3 dagen (precies) deed.

 

 

Robin, stop nou even. Natuurlijk zou kunnen, maar wie kent 'em nou beter ?

Oh, dus jij kent Out ook zo goed ?...................................

26 juni 2020 bewerkt door Juul

[Will Stevens]

Ik heb de bioscoopfilm ook gezien vandaag. Geeft een mooi tijdsbeeld. Grappig ook het interview met Country Joe, die zei dat de sfeer in Kralingen hem eigenlijk beter dan beviel dan op Woodstock, want relaxter, minder 'hysterisch',  zoals hij het noemde.

 

Die hippiemuziek heeft de tijd niet allemaal even goed doorstaan, in mijn oren. Maar ik heb wel genoten van Santana, The Byrds en Soft Machine.

 

Dat programma op tv moet ik nog terugkijken.

27 juni 2020 bewerkt door Will Stevens

[Leendert Vingerling]

Op 26-6-2020 om 17:36 zei Juul:

Kralingen betekende toch wel dat we wat bereikt hadden. De revolutie was daar. Je kon schijt hebben aan je ouders, je was geen minderheid meer. Normen en waarden waren veranderd, en ik denk dat muziek daarbij een hele grote rol heeft gespeeld.’

 

Interessante herinnering van Lex Harding, maar vijftig jaar later zitten we met de 'gebakken peren' van de toen zo  door hem bejubelde revolutie.

 

Muziek heeft daar in volgens mij juist geen rol gespeeld. Het was een maatschappij die onder druk van minderheidsgroeperingen in een bepaalde richting werd geduwd. Met name in de steden.

 

Heden ten dage herhaalt zich de geschiedenis tot mijn grote spijt.

 

Salut

Leendert