Doorzoek de gemeenschap

Ik ben nog lang niet uitverteld aangaande de aantekeningen in het mapje van de maand juni 1966. Dit is voorlopig het laatste deel maar het vervolg kun je later dit jaar verwachten. Eerst even de site bezoeken van ‘Beeld en Geluid’ hoe het toch zat met het programma ‘Muzikaal onthaal’ van de AVRO. Men meldde daar onder meer dat Muzikaal Onthaal het eerste radioprogramma was dat Herman Emmink presenteerde. Emmink was daarvoor vooral bekend als zanger van de hit 'Tulpen uit Amsterdam' en als radio-omroeper. Wel het is als zo vaak als het gaat om de informatie, verstrekt uit Hilversum, verre van compleet. Immers had Emmink vooral furore gemaakt met zijn diverse radioprogramma’s, die hij verzorgde voor de Nederlands-Vlaamse service van Radio Luxembourg. Een deel van zijn programma’s werd in Amsterdam opgenomen maar hij ging ook ‘de weg op’. Dit gebeurde onder auspiciën van een sponsor, de benzinemaatschappij BP. Interviews en prijsvragen met bezoekers van de BP pompen leverden leuke programma’s op. Maar goed, even terug naar de AVRO. De eerste uitzending van Muzikaal Onthaal was op 16 mei 1965. Tussen 1965 en 1982 werden er maar liefst 830 live-uitzendingen gemaakt. Maar er was een onderbreking want op 9 juni 1966 schreef ik in een notitie dat het programma tijdelijk uit de ether ging verdwijnen. Het werd destijds uitgezonden op zondagen van half 1 in de middag tot 1 uur, waarna een onderbreking volgde voor ANP Nieuws en ‘De toestand in de wereld’. Daarna werd het programma vervolgd. Maar dat was na 12 juni 1966 opeens niet meer het geval want de grote studio, vanwaar het programma iedere zondag werd uitgezonden met bijwoning door publiek, ging gedurende enkele weken verdwijnen. Aan die toen voorlopig laatste live uitzending, zo noteerde ik, deden onder meer Mieke Telkamp, Bep Rowold, Ronnie Tober en het orkest De Zaaier, onder leiding van Gerard van Krevelingen, mee. Uiteraard was, zoals zijn naam eerder viel, de presentatie in handen van Herman Emmink. Op welke datum de uitzending weer vanuit de studio kwam heb ik helaas niet vastgelegd. Wel noteerde ik dat de in de provincie Groningen geboren domineeszoon Seth Gaaikema in de maand juni 1966 in het nieuws was toen bekend werd dat hij in het kader van de internationale Jugend Festwochen op 13 en 15 juni ging optreden in de Zwitserse steden Bern en Zürich. Hij ging er samen, met de in Groningen ‘wereldbekende’ pianist Roelof Stalknecht optreden met een programma met als titel ‘Ein Hollandisches Standehen’. Uiteraard was het niet zo maar mogelijk de show in Zwitserland te doen. Hij werd ondersteund door de in Eindhoven destijds wonende dr. Schob, die een deel van Seth zijn cabaretnummers vertaalde naar het Duits. Voor zijn optredens in Zwitserland had Seth Gaaikema wel enkele speciale nieuwe nummers geschreven, waarbij het publiek enthousiast had gereageerd. Dat de vrijheid van pers voor journalisten zeker 100% geldt betekent niet dat dit door de autoriteiten altijd als zodanig wordt beschouwd. Tijdens een demonstratie, half januari 2021 in Amsterdam werden nog een aantal journalisten ten onrechte door politie en ME verdreven, zodat ze hun werk niet konden uitvoeren. Maar ook in juni 1966 ging het mis. Er kwam in Den Haag bij de toenmalige minister-president Mr. J.M.L.Th Cals een brief binnen van de Federatie van Nederlandse Journalisten (FNJ) waarin de bezorgdheid werd uitgesproken over de arrestatie en veroordeling van de NTS-verslaggever W.D.v.d. L., vooral bekend als Wibo van de Linde. De arrestatie had plaatsgevonden bij één van de vele provo-rellen die in dat jaar in Amsterdam plaatsvonden. De FNK achtte de bepaling dat de betrokkene gedurende een zekere periode zich niet bij de ongeregeldheden mocht ophouden, en dus zijn beroep niet meer terdege kon uitoefenen, bedenkelijk omdat dit een ernstige inbreuk was op de vrijheid van nieuwsgaring, die elke journalist in het kader van de functie toebehoort. Achteraf bleek ook dat de Vereniging van De Amsterdamse Pers een protest had gedeponeerd bij de ministers van Binnenlandse Zaken en Justitie. En in het midden van de jaren zestig van de vorige eeuw was het natuurlijk niet alleen de berichtgeving over The Beatles zelf maar ook het randgebeuren dat de aandacht trok. Zo werd in de tweede week van juni 1966 bekend dat Freddie Lennon, de vader van John, die zijn brood als barkeeper verdiende en ook had geprobeerd een eigen loopbaan op te bouwen binnen de showbusiness, had besloten te hertrouwen en wel met een gescheiden moeder met zes kinderen. Onbekend was in de eerste instantie waarom hij zijn zoon John niet had uitgenodigd voor de trouwerij maar achteraf verklaarde vader Lennon, die op dat moment 52 jaar was, dat zijn zoon John hem totaal vergeten had. Sinds dat de Fab Four beroemd was geworden had vader Freddie slechts een keer van zijn zoon iets vernomen. Hij trad in het huwelijk met de 41-jarige Trudie Harris, die werkte in hetzelfde hotel als Freddie Lennon en waar hij destijds slechts 80 gulden in de week verdiende. Beslist geen vetpot. Je kent hem misschien nog van ‘That’s my life’. Hans Knot, 14 februari 2021