Doorzoek de gemeenschap

Iemand interesse in opnamen van NCRV's Cappuccino? Hier vast een aantal opnamen uit 2003, van januari t/m april heb ik ze zelf vanaf mijn FM-tuner uit de lucht geplukt en gedigitaliseerd, de overige opnamen (vanaf augustus) waren al digitaal (RealAudio was dat toen, maar heb ik omgezet naar mp3). Op twee afleveringen na allemaal gepresenteerd door Sjors Fröhlich. Hier staan ze in ieder geval: https://cappuccino.zutphen.nu/ En van 2004 t/m 2007 heb ik ze allemaal, mocht er belangstelling voor zijn, dan kan ik die ook online zetten. Na 2007 heb ik het niet meer gevolgd, omdat Sjors toen wegens stemproblemen wegging, en toen vond ik het programma ook niet interessant genoeg meer.

Het is toch ook wel weer leuk even te neuzen in de vele aantekeningen die ik in 1970 neerpende en bewaarde. Er gingen behoorlijk veel over luisteren naar de radio met vooral veel over het destijds nieuwe station Radio Nordsee International, dat in de startperiode een tijd in het Duits en het Engels programma’s verzorgde in de internationale wateren voor de Nederlandse kust. Later vertrok het zendschip naar de internationale wateren voor de Britse oostkust. Daar was enige tijd de naam van RNI zelfs gewijzigd om als Radio Caroline vooral de luisteraars vanaf 18 jaar bij de toenmalige landelijke verkiezingen op te roepen verstandig te zijn en te stemmen voor de Conservatieve partij, daar men hoopte dat de storingen, veroorzaakt in opdracht van de toenmalige Labour regering, tot een einde zouden komen. Maar ook aangaande de Nederlandse radio is het een en ander uit 1970 bewaard gebleven. Zo was er in de maand september in de kranten te lezen dat er in ons land meer werd gedaan aan blokradio. Men kwam hierop omdat de radio en televisieredacties van de kranten van mening waren dat uit de winterschema’s, die de omroepverenigingen rond die tijd hadden gepubliceerd, er een verandering was in het radiospectrum in ons land. Men vond dat er een nieuw soort radio diende te komen om de aandacht van een de luisteraar te vangen. Namelijk niet de luisteraar, die zijn gids als een spoorboekje hanteerde en tevens aan turfde wat hij/zij wenste te beluisteren. Nee de nieuwe luisteraar diende volgens het plan meer geprikkeld te worden met informatie en flinke brokken muziek en wel om de radio aan te laten. De VPRO hanteerde de nieuwe radiomethode al een jaar en dat voorbeeld diende gevolgd te worden. En dat gebeurde want niet alleen de VARA maar ook de NCRV bleek inmiddels voor deze vorm van radiomaken geporteerd te zijn. Maandag 5 oktober 1970 ging ‘NCRV en Bloc’ de ether in. Het was een nieuw informatief vooravond programma van anderhalf uur lengte en inderdaad met veel afwisseling van muziek, nieuws, achtergrondinformatie, commentaar en ontspanning. De Studio-3 van de NCRV werd speciaal voor dit programma verbouwd en technisch aangepast, zodat de NCRV-radio op het moment van de uitzending over de eerste speciale werkplaats voor dit soort geïntegreerde programma's beschikte. De deur naar die studio ging tijdens de uitzendingen niet op slot. Zowel verslaggevers als mensen, die in het nieuws waren, konden in- en uitlopen. De NCRV ging tevens de portie educatieve programma's in haar radiopakket uitbreiden. Vandaar dat men tevens begon met het nieuwe veertiendaagse programma ‘Bij de tijd’, dat volwassen radioluisteraars de achtergronden van recente ontwikkelingen in de samenleving uitlegde. De NCRV had tevens de federatie van vormingscentra in dit project betrokken. Als eerste resultaat daarvan was de samenwerking tussen NCRV en het Slotemaker de Bruine instituut, een vormingsinstituut van de christelijk sociale beweging. Het werd destijds allemaal bekend gemaakt op een speciale bijeenkomst waarbij het de eer aan de toenmalige adjunct directeur Geerink Bakker was de presentatie te doen. Hij had nog veel meer nieuws maar ook kritieken, waarvan daags erna in de kranten werd gesteld dat er zelden een dergelijke openhartige en vernietigend oordeel was uitgesproken over datgene er via Hilversum 3 aan programma’s was te horen. Hij had namelijk volmondig verklaard dat hij nooit gelukkig was geweest met het verschijnsel Hilversum 3 en het meer zag als een doodgeboren kindje. Harder had hij het als Christen niet kunnen verwoorden. Hij stelde onder meer: “het derde radionet is een bastaard, een onecht kind, dat niet ontstaan is uit een wettelijk huwelijk, maar verwekt werd tijdens een onderonsje tussen de minister en de programmaleiders. Zo'n kind, als het opgroeit, geeft later het risico van het verspreiden van kwaad gerucht en dat is dan ook gebeurd. Hilversum-3 heeft een twijfelachtige politieke herkomst en is een instrument in de strijd tegen Radio Veronica. Het is niet uit zuivere voorwendsels opgezet. Het programma van het derde radionet staat niet voorgeschreven in de omroepwet, komt niet voort uit de statuten van de NOS en ook niet uit de doelstellingen van de omroepverenigingen. En daar zitten we dan met acht omroepen de zendtijdtijd te verdelen. We zitten bij Hilversum- 3 in de boot en we moeten nog loyaal meevaren ook." We zijn 53 jaar later en kijk waar de opvolger van de opvolger van Hilversum 3 is aangeland in de luisterhitparade. Slechter kan het niet en stilletjes lach ik in de vuistjes om de toenmalige uitspraken van Geerink Bakker. Hans Knot, 20 mei 2023

Goedemiddag allen! Eind jaren 80 had de NCRV een gezongen 'De Stem van het Weekend'-jinglepakket voor de uitzendingen op Radio 3. Volgens mij geproduceerd door Sjors Frohlich en Peter Plaisier. Ik heb hier een bar slechte cassettekopie van en zou deze graag in goede kwaliteit nog eens terug luisteren. Wie o wie kan mij hier mee helpen? Dank, Marco

NCRV Radio 2 - 1996 03 07 1530 1700 Ferry Maat https://pixeldrain.com/u/nUSU49tY

Naar aanleiding van een paar posts van NCRV's Hitherinneringen ben ik even in mijn eigen archief gedoken. Ik vond, zoals velen waarscjijnlijk, de NCRV-zaterdag op Hilversum III in de jaren 70 en 80 niet om aan te horen. Een van de uitzonderingen was Mart van de Stadt, echte naam Martin Schuitema. Mart, die vanaf 1976 voor de NCRV werkte, is altijd veruit de beste NCRV-deejay geweest. Jan Rietman, Jaap de Groot, Henk Mouwe en Peter Blom waren zijn collega's, om nog maar te zwijgen van Skip Voogd en Kirsten Klijnsma. Hij was echt van een andere orde. Had ook veel beter bij de TROS of AVRO gepast. Tot 1980 presenteerde hij Nachtexpress, waar hij plaatjes van samensteller Skip Voogd moest draaien en was hij af en toe vervanger op de NCRV-zaterdag voor de vaste ploeg (Mouwe, De Groot). In die nachtprogramma's zat ook het onderdeel 'Tussen 60+ en 70-', waar Mart's voice-overtalent goed tot uiting kwam. Dat werk doet hij kennelijk nog steeds. Die 60s-programmaatjes, die een half uur duurden, werden herhaald op de vroege zaterdagmorgen, van half acht tot acht. Omdat ik als 11-jarig jochie vroeg wakker was, hoorde ik ze vaak en ontdekte ik Mart als goeie deejay. Ferry Maat kreeg de terechte credits voor de Soul Show, maar vanaf het moment dat Mart Disco Express - zaterdagmiddag 3 tot 4 - rond 1980 overnam van Peter Blom, bleek dat hij niet alleen de kennis van dit repertoire had, om de muziekkeus niet alleen up to date te brengen (meer import) maar ook de technische vaardigheden om een Maat-achtige 'flow' in dit programma te brengen. de verschuiving naar de zaterdagavond was een gouden greep en Mart kon wat gedurfder gaan draaien. Helaas hield de NCRV hem kort en werd Disco Express in 1985 omgevormd tot Hitherinneringen. Logisch dat Mart zijn heil zocht in specials op het disco- en soulterrein. En hij kluste wat bij voor de Stichting Top 40. In 1992 hield het op voor hem. Anno 2022 is hij ook een pensionado en heeft hij net als Ferry Maat zijn eigen internetstation, waar hij ook wekelijks nog een nieuw live-programma onder de titel 'Right On!' plaatst. Will Downing heeft er ook een eigen show. www.soulradio.nl/soul-radio/right-on En de links naar zijn andere programma's (met dank aan de oorspronkelijke uploaders): https://pixeldrain.com/l/beG4CYza Edwin

Halverwege 1980 werd het bestuur van de VPRO het duidelijk dat, wenste men nog een rol te spelen binnen de publieke omroep, een duidelijke groei diende te worden gemaakt in het aantal leden en er naar gestreefd te worden om in 1982 een zogenaamde B-Omroep te zijn. Er waren dermate vele technologische en omroeppolitieke ontwikkelingen in het daaraan voorafgaande jaar dat het aan het bestuur van de VPRO duidelijk werd dat zijn identiteit ook in de toekomst op een herkenbare wijze naar buiten diende te worden gebracht, waarbij voornoemde groei gewenst was. Het was het bestuur duidelijk dat het eventueel halen van de B-status nog maar een kleine stap voorwaarts was en de groei wel voordeel zou hebben maar nog lang niet genoeg voor de verre toekomst. Bij de jaarlijkse tellingen, die ook in december 1979 plaats vonden, bleek dat de VPRO rond de 180.000 leden had. Voor de B-status waren er aanzienlijk meer nodig, namelijk minimaal 300.000. Derhalve maakte het bestuur dan ook bekend dat men tenminste een verdubbeling van het bestaande aantal leden wenste, mede om een veilige marge te hebben. Rekening houdende met tevens ledenverlies in de periode tot 1982 gaf men aan minimaal 220.000 nieuwe leden te willen inschrijven. Maar men had nog een probleem binnen de VPRO want er was berekend dat de gewenste uitbreiding tevens betekende dat die 5,5 miljoen gulden zou gaan kosten, terwijl er op dat moment slechts 1,7 miljoen in kas was. Het forse restant bedrag werd door hen beschouwd als een investering en een wissel op de toenmalige toekomst. Maar er speelde nog meer binnen het bestuur en wel de angst voor de concurrentie. De voornaamste reden om af te stappen van het tot dan toe strak en stijf gehandhaafde uitgangspunt van ‘klein maar fijn’, was dat de VOO en de EO in ieder geval B-omroep zouden gaan worden. In dat geval zou de VPRO als enige kleine omroep overblijven, en slechts de restjes zendtijd krijgen toebedeeld. Een marktverkenning had uitgewezen dat de VPRO kon putten uit een achterban van ongeveer 600.000 sympathisanten. Daar stond in 1980 echter tegenover dat, alle wervingsactiviteiten ten spijt, de grens van 200.000 leden nog nooit overschreden was. Iedereen boven 55 jaar herinnert zich de vele spotjes die via radio en televisie voorbij kwamen in die tijd. Niet alleen van de VPRO maar ook van de andere omroepen, waarbij meerdere malen vanuit het Ministerie van CRM een waarschuwende vinger werd uitgestoken als er weer teveel reclame voor de eigen huishouding was gedaan. Bij de VPRO kwam het in de tweede helft van de jaren zeventig van de vorige eeuw enkele malen voor dat de met veel inzet en vindingrijkheid het voortbestaan als C-Omroep diende te worden veilig gesteld daar er voorspellingen waren dat de peilingen negatief waren en dus de omroep dreigde te vallen onder het limiet van 100.000 leden. Uiteindelijk werd op 1 oktober 1984 de gewenste B-status binnengehaald. In het televisieseizoen 1980/1981 werd er bij de NCRV een aantal nieuwe programma’s via de televisie geïntroduceerd, hetgeen in juni werd bekend gemaakt. Het was in die jaren heel gebruikelijk dat in de voorzomer meer bekend werd gemaakt over de programmering in het nieuwe seizoen, dat in september van elk jaar van start ging. Zo ging Eddy Becker een nieuwe NCRV-quiz presenteren, die gebaseerd was op de wetenschappelijke BBC-quiz ‘Mastermind’. Het programma werd vanaf 30 september 1980 in tien afleveringen op het scherm gebracht. Het ging om de kennis quiz ‘Cum Laude’ die twee seizoenen was te zien en waarin kandidaten hun eigen specialisme konden kiezen om te worden ondervraagd. Volgens de producer van het programma, Dick van den Ende, probeerde men de Nederlandse versie van de quiz zoveel mogelijk een eigen gezicht te geven. En dus werd niet blindelings de opzet en uitwerking van de Britse collega’s overgenomen. Deelnemers dienden minstens 18 jaar oud te zijn en voorzien te zijn van een ruime algemene ontwikkeling. Ook diende men over een onderwerp veel te weten; een onderwerp dat trouwens niets te maken mocht hebben met zijn of haar beroep. Tenslotte werd er vereist dat men heel snel vragen kon beantwoorden en wel in twee keer twee minuten en dat over algemene onderwerpen als wel het aangegeven specialisatie onderwerp. Eerder dat jaar was natuurlijk behoorlijk sensationeel geweest toen koningin Juliana bekend maakte dat zij op 30 april 1980 zou aftreden van de troon ten voordele van haar dochter Beatrix. Begin juni kwamen vervolgens de cijfers naar buiten inzake het kijken naar de televisie van die bewuste 30ste april. Het bleek dat liefst 95% van de Nederlandse bevolking kennis had genomen van de troonafstand via televisieprogramma’s, die de betreffende dag werden uitgezonden. Ook was de inhuldiging van koningin Beatrix door het zelfde percentage landgenoten voor korte of langere periode bekeken. Cijfers waren afkomstig uit een op 3 mei gehouden telefonisch onderzoek van de afdeling kijk- en luisteronderzoek van de NOS, via een steekproef onder 372 Nederlanders van 15 jaar en ouder. Bij het onderzoek had men ook een aantal programma’s van die dag genoemd richting de ondervraagden om er achter te komen hoe die waren bekeken. De reportage in de ochtenduren inzake de troonafstand en het verschijnen van de koningin moeder en de nieuwe koningin op het balkon van het Paleis op de Dam werden deels door 88% van de Nederlanders bekeken, terwijl 70% het compleet had gezien. Ook de middagreportages werden uitstekend gevolgd en 89% van de landgenoten keken deze gedeeltelijk, terwijl 59% het onderdeel geheel bekeken. In de avonduren was er onder meer een documentaire te zien over het leven van Prinses Beatrix, hetgeen 46% aan kijkers trok. Vanaf volgende week tot 1 september zal de wekelijkse column worden omgezet in een tweewekelijkse column, dit vanwege de vakantieperiode. Dit betekent dat de volgende column op 3 juli zal worden gepubliceerd. Hans Knot. 19 juni 2021

NCRV-H-Onbekend-1400-1500-Globaal-MetLexHardingEnWillenVanKooten NCRV-H-Onbekend-1413-1500-Globaal-MetLexHardingEnWillenVanKooten Iemand enig idee wat de uitzenddatum was van dit programma?

NCRV - Radio 2 - 1998-11-12 Leo v.d. Goot 1400-1500 https://pixeldrain.com/u/BBQ6bi6h

Op 13 november 1999 werd op Radio 2 gevierd dat de NCRV 75 jaar bestond met terugblik op een aantal van hun radioprogramma's. Die kan ik allemaal wel noemen, maar die heb ik toch niet opgenomen. Het ging mij om de terugblik met Ferry de Goot op de Dik voormekaarshow. De ruime inleiding naar het interview met Ferry zit er ook in. Met o.a. Sjors Frohlich die aan zijn radiomarathon begon en nog een klein stukje terugblik op Los Vast met Jan Rietman (alleen als hij het over de dik voormekaarshow heeft). Presentatie: Hijlco Span. 13 november 1999 - 75 jaar NCRV - Terugblik op Dik voormekaarshow met Ferry de Groot [Radio2]

Beste mensen, Getriggerd door de podcast "Radioreuzen" en met name aflevering #16 - 'Tunes Top 100' over de meest veelzeggende radiotunes in 100 jaar tijd, ging ik nog eens door mijn eigen archief. Ik stuitte op een tune die ik in 1988 bij de NCRV gebruikt in de nachtuitzendingen van Nachtexpress (tussen 2 en 4 uur), maar waarvan ik niet meer weet wat de titel en uitvoerende is. Benno Roozen heeft vorige week ook al flink mee gezocht en deed navraag bij Ad Roland. Helaas, we zijn er nog steeds niet achter. Wie kent het en heeft het origineel voor me? Hier staat'ie: Alvast reuze bedankt, Bert Klaver

Van de Golden Radio NL server, met dank aan Guido Coupe Soleil (19890209, 1500-1600, NCRV, Radio 2, Job Boot) - Portret Wim Sonneveld https://pixeldrain.com/u/y6TOQWdl

In deze aflevering zet ik een presentator van weleer in de spotlight. Karel Prior was een van de bekende gezichten — misschien beter gezegd ‘stemmen’ — uit de naoorlogse jaren van de Nederlandse radio. Daarnaast was hij als producer verantwoordelijk voor tal van succesvolle programma's op de radio en de televisie. In dit artikel een terugblik op een aantal opmerkelijke gebeurtenissen uit het leven van Karel Prior: zomaar enkele van de vele "prioriteiten" uit het rijke leven van een van de voortrekkers uit de Nederlandse radio- en televisiewereld van na de Tweede Wereldoorlog. Veel oudere radioluisteraars zullen zich nog de stem kunnen herinneren die bijna vijftig jaar geleden — om precies te zijn in februari 1971 — de eerste Nederlandstalige woorden uitsprak op Radio Noordzee. Bij herhaling klonk, gedragen door een prachtig stemgeluid, steeds maar weer dezelfde tekst: "Dit is Radio Noordzee met een proefuitzending ... U zult in de toekomst meer van ons horen. U gaat nu luisteren naar een non-stop muziekuitzending van Radio Noordzee." Die woorden werden destijds ingesproken door Karel Prior op een zogenaamde loop-tape. Prior overleed op 24 april 1997 — hij was toen 73 jaar oud — na een leven dat bijna geheel in het teken stond van de radio en televisie. Na de start van de Nederlandstalige service van Radio Northsea International (RNI) kreeg Prior in maart 1971 bij dat station zijn eigen programma. ‘Prioriteiten’, dat zich vooral op het oudere luisterpubliek richtte en dat ging iedere zondagmorgen de ether in. Voor de gemiddelde tiener en twen die in die tijd op het station afstemden, was Prior's mooie stem toen een nieuw geluid. Voor de meeste ouderen was er evenwel sprake van herkenning. Prior had op dat moment namelijk al een lang radioverleden achter de rug. Voordat hij, via zijn productiebedrijf Karel Prior Producties dat overigens net als de RNI-organisatie op de terreinen van het Strengholt-concern in Naarden was gevestigd, betrokken werd bij de uitzendingen van de Nederlandstalige uitzendingen van RNI, had hij al tal van werkgevers versleten. De in 1924 geboren Prior begon na de Tweede Wereldoorlog zijn radioloopbaan in Hilversum. In eerste instantie probeerde hij het als acteur en cabaretier, maar in 1947 stapte hij de omroep binnen als nieuwslezer en omroeper. Vanaf die tijd kent zijn loopbaan tal van successen en bijna even zovele werkgevers, waaronder de VARA, de NRU (de Nederlandse Radio Unie), de AVRO, de TROS en de NOS. Prior werd in 1952 door de leiding van de VARA gevraagd om het grote radio-amusement voor de zaterdagavond te gaan produceren. Hij toonde zich daarbij iemand met een goede neus voor talent. Voordat de televisie werd geïntroduceerd, werd de avonden gevuld met aantrekkelijke radioprogramma's voor het hele gezin. Geliefd waren daarbij de zogeheten ‘volkse typetjes’. Een daarvan was de draaiorgelman ‘Willem Parel’, die oorspronkelijk slechts een keer acte de préséance zou geven in het programma ‘VARA’s Showboat’. Prior was echter zo slim om deze act van Wim Sonneveld een vaste plek te geven in het programma. Terecht zo bleek, want de figuur van Willem Parel werd enorm populair. Prior was daarnaast verantwoordelijk voor nog een ander kassucces voor de VARA. Op 11 februari 1956 bracht hij het duo Tom Manders — in diens vaste rol van de zwerver Dorus — en de organist ‘meneer’ Cor Steijn samen in een aflevering van het programma ‘Showboat’. Gevolg was dat dit duo zowel via radio, als later de televisie, enorme successen zouden boeken. In 1957 maakte Prior de overstap van de VARA naar de AVRO. In die hoogtijdagen van de verzuiling was dat nog hoogst ongebruikelijk. De omroepen profileerden zich met een beroep op hun ‘overtuiging’ en Prior's daad werd bijna ervaren als een vorm van geloofsafval. De overstap maakte dan ook nogal wat publiciteit los. Prior trok zich er weinig van aan en maakte ook voor zijn nieuwe werkgever tal van succesvolle programma's. Hij was bij de AVRO onder meer verantwoordelijk voor het programma ‘Koek en Ei’ met Conny Stuart, Ko van Dijk, Joep Doderer en Johan Kaart. Dat bekende viertal was een andere reden waarom de overstap zoveel publiciteit opriep. Prior had de acteurs gewoon overgehaald om uit het VARA-programma ‘Mimoza’ te stappen om vervolgens bij de AVRO onder een andere programmanaam de successen voort te zetten. Prior verwierf daarnaast bekendheid als televisieproducer. Absolute toppers uit het zwart-wit tijdperk van de Nederlandse televisie zijn ‘De Weekend-Show’ met Rijk de Gooyer en Johnnie Kraaykamp en ‘Hou Je Aan Het Woord’, een taalkundig spelprogramma met onder meer Karel Jonckheere en Godfried Bomans — beide producten van Prior. Jarenlang hield hij het vol bij de AVRO en de TROS, totdat het tijdperk van de grote showprogramma's verleden tijd werd. Zijn liefde ging daarna weer uit naar de radio, waarvoor hij in de late jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw andermaal programma's ging maken voor de AVRO. Graag had hij, na het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd, dit werk voortgezet. De leiding van, de AVRO was het er echter niet mee eens en daarmee viel vervolgens een van de prachtigste stemmen van de Nederlandse radio niet meer te beluisteren. Prior zat altijd vol ideeën, maar was bij lange na niet bij iedereen geliefd. Sommige bestuurders hadden een uitgesproken hekel aan de man. Zo werd Prior in 1960 — hij werkte toen dus al zo'n drie jaar bij de AVRO — namens de gezamenlijke omroepen gevraagd om het Bevrijdingsprogramma op de televisie te regisseren. In die tijd discussieerden de vertegenwoordigers van de betrokken omroepen altijd uitgebreid vooraf of een bepaald item wel of niet in een programma mocht komen. Ook voor het betreffende Bevrijdingsprogramma, dat op 5 mei 1960 zou worden uitgezonden, zaten de vertegenwoordigers van de omroepen rond de tafel om de invulling van het feestprogramma rond te krijgen. Op dat moment stond de zangeres Corry Brokken hoog in de hitparade met haar versie van ‘Milord’, een Nederlandse bewerking van een chanson dat al eerder bekend werd in de uitvoering van de Franse zangeres Edith Piaf. Prior had het lied, dat overigens liefst zestien weken — nog steeds een nationaal record — de eerste plaats op de hitparade wist te behouden, in de uitzending opgenomen. De wrange tekst, die handelde over een prostituee, werd evenwel — vooral in christelijke kring — als aanstootgevend ervaren. Een kort citaat uit het liedje: "En als je eenzaam wordt, Moe van 't gelukkig zijn, Kom dan bij mij, Milord, Dan sluit ik het gordijn ..." Een vertegenwoordiger van de NCRV gaf te kennen, dat een lied met een dergelijke tekst beslist niet in het programma paste. Prior was woedend en gaf staande de vergadering zijn opdracht terug. Met het schrappen van de titel ‘Milord’, zo zei hij met een beroep op zijn deskundigheid, werd het werken als producer hem onmogelijk werd gemaakt. Prior's beslissing om de opdracht terug te geven, veroorzaakte nogal wat opschudding. Veel artiesten — met als woordvoerder de regisseur en tekstschrijver Wim Ibo — verklaarden zich solidair met Prior. Het was een van de eerste tekenen van de omslag van de jaren vijftig naar de jaren zestig. Voor Prior zelf had het muisje overigens nog een financieel staartje. Eerst waren het nog voornamelijk geruchten die achter de schermen de ronde deden. Maar begin juni 1960 — dus meer dan een maand nadat Prior besloten had zijn taken aan de gezamenlijke omroepen terug te geven — werd duidelijk dat het bestuur van de AVRO consequenties had verbonden aan Prior's weigering. Prior, die tot op dat moment een aanstelling had als hoofd amusement, werd gedegradeerd tot gewoon omroepmedewerker. Dit stond destijds gelijk aan degradatie vanuit schaal 13 tot aan de bodem van schaal 12. Deze gebeurtenis werd uitgebreid in de pers naar voren gehaald. In de kranten viel zelfs te lezen dat het Prior minimaal tweeduizend gulden op jaarbasis zou schelen. Let wel we hebben het over het jaar 1960. De AVRO was echter niet tot het uiterste gegaan. Zowel de NCRV als de VARA, beide eerdere werkgevers van Prior, hadden er bij de directie van de AVRO op gestaan dat de man op staande voet zou worden ontslagen. Dat de NCRV het ontslag van Prior had geëist, had puur te maken met de tekst van het liedje ‘Milord’ dat Prior wenste uit te zenden op de televisie. Bij de VARA speelden ook andere overwegingen een rol. Voor deze omroep vormde de gebeurtenis een prachtige gelegenheid om Prior terug te pakken voor wat ze nog steeds zagen als een geval van overlopen. Een salarisverlaging was een tweede optie. Men vond in VARA-kringen namelijk destijds al dat zijn nieuwe werkgever hem veel te hoog had ingeschaald. Dit probleem werd toen zelfs uitgevochten tot aan de toenmalige omroepcommissaris, professor Beel, toe. Die liet uiteindelijk weten, dat de AVRO goed zat op het punt van Prior's aanstelling in salarisklasse 13. Naar huidige maatstaven gemeten, stond de maatregel van de AVRO in geen enkele verhouding met het principiële standpunt van Prior. De hele gebeurtenis werpt tegelijkertijd een schril licht op de toestanden, die rond die tijd binnen de omroepen heersten. Hoewel de bestuurders er niet tegenop zagen om hun visie op de conflicten openbaar te maken via verklaringen aan journalisten, werd er binnenshuis besmuikter mee omgegaan. Ook dat riep weer de nodige irritatie op. Wordt vervolgd. Hans Knot, 27 juli 2019 Afbeelding: Karel Prior (foto Wikipedia / beeldengeluidwiki.nl)

Andermaal zaterdag en dus een nostalgische terugblik en wel naar 1970. Het beluisteren van de radio was in 1970 aanleiding voor een onderzoek in Nederland. Vier radiostations werden betrokken, namelijk de toenmalige Hilversum 1,2,3 en Radio Veronica. De luisterdichtheid van voornoemde stations bleek omgekeerd evenredig te zijn met de opleiding en de leeftijd van de luisteraars. De luisterdichtheid werd destijds hoger naarmate de opleiding lager was en lager, naarmate de leeftijd hoger was. Zie daar een van de conclusies destijds in een rapport uitgegeven door de afdeling Studie en Onderzoek van de NOS. Ook werd er door de onderzoekers geconstateerd dat 75% van het radiopubliek alleen lager onderwijs had genoten en dat verder 8% van het luisterpubliek van Hilversum 1 en 2 ook nog eens middelbaar onderwijs had genoten. De onderzoekers gaven aan dat het voor de omroepen misschien nuttig kon zijn te onderzoeken of het aanbod in programmering wel evenredig was aan het niveau van de gemiddelde luisteraar. De voorkeur van het toen jeugdige publiek ging naar Radio Veronica. In de leeftijdsgroep van 15 tot 19 jaar besteedde men de luistertijd voor 57% aan Radio Veronica en voor 27% aan Hilversum 3. De 65-jarigen en ouderen besteedden evenwel 76% van hun luistertijd aan programma’s die werden uitgezonden door Hilversum 1 en 2. Het jonge publiek was sterk ondervertegenwoordigd op Hilversum 1 en 2 en oververtegenwoordigd op de muziekstations, vooral op Radio Veronica. Het publiek voor Veronica bestond voor 61% uit luisteraars beneden de 35 jaar. Voor Hilversum 3 was dit 52%. De totale radiobeluistering was tussen 8 uur in de ochtend en 2 uur in de middag het grootst. Meestal werden luisterdichtheid gemeten van tussen de 25 en 30%. Na twee uur daalden deze percentages tussen 16 en 20%. Na de klok van 7 uur in de avond nam de luisterdichtheid van de radio – als invloed werd de televisie gezien – verder af naar een maximum van slechts 7%. Een uur later daalde men naar een luisterdichtheid van slechts 3 a 4 %. Een luisterdichtheid van 1% kwam destijds overeen met een aantal van 90.000 luisteraars. De voor- en tegenstanders van de toenmalige zeezender Veronica lieten zich ook in 1970 weer horen. Meest opmerkelijk was de verklaring van de minister dr. M.Klompé, verantwoordelijk voor het ministerie van Cultuur, Recreatie en Maatschappij, kortweg CRM genoemd. In de Senaat meldde ze op 25 februari dat er overwogen diende te worden zo snel mogelijk maatregelen te nemen tegen de zeezenders Veronica en Radio Nordsee (een station dat op dat moment nog maar net in de ether was gekomen). Wel voegde ze aan de opmerking toe dat het nog niet een kabinet beslissing was. In het ‘Algemeen Dagblad’ was de daarop volgende dag een bericht terug te vinden waarin ondermeer stond vermeld: ‘De socialistische senator (Eerste Kamerlid) Broeksz – tevens voorzitter van de VARA – herinnerde de bewindsvrouw er fijntjes aan dat deze kwestie enkele jaren geleden heeft geleid tot de val van het confessioneel kabinet Marijnen. De liberale leden van het kabinet, die door hun tegenstand tegen de plannen Radio Veronica uit de ether te doen verdwijnen destijds de bom legden die het kabinet Marijnen deed ontploffen, zonder dat de Kamer daar aan te pas kwam, hebben waarschijnlijk ook hun bedenkingen.’ Het bleek namelijk dat het toenmalige Kamerlid, Y van der Werff dat aan de ene kant het juist is dat de regering zich aan internationale afspraken zal dienen te houden maar dat ook goed in ogenschouw diende te worden genomen dat Radio Veronica in een behoefte voorzag van zowel de consument als adverteerder en dat Hilversum III er tot toen toe niet in was geslaagd. Later in het jaar 1970, nadat er al veel publiciteit rond de uitzendingen van Radio Nordsee was geweest en de Britse regering stoorzenders had ingezet op de frequenties van het radiostation, kwamen er andermaal Kamervragen. En toen het nieuwe station de politiek ook nog eens had beïnvloed door de jongeren in Engeland – die voor het eerst als 18-jarigen mochten stemmen – te vragen vooral op de Conservatieve Partij te stemmen, kwamen er andermaal vragen in de Tweede Kamer. Dit omdat, volgens een rapport aan de regering gezonden – door Radio Nordsee haar uitzendingen noodfrequenties van bevriende naties zouden worden gestoord. Dreigingen tot het sluiten van Radio Veronica, dat 10 jaar eerder met haar uitzendingen was begonnen, werden elk jaar weer uit de kast gehaald. Een bom onder het kabinet zou dus in 1970 niet geplaatst worden, een jaar later was het wel raak met een zogenaamde 'bomaanslag' op een van beide zendschepen. Maar ook Hilversum 3, het jongerenstation uit die tijd binnen de publieke omroep, werd als het ware getorpedeerd door de voorzitter van de NCRV. In september 1970 vond, zoals destijds gebruikelijk per omroep, de presentatie plaats van het winterprogramma. Drs. Geerink Bakker meldde tijdens de bijeenkomst dat Hilversum 3 een doodgeboren kindje was die niemand ten grave durfde te dragen: ‘Ik ben nooit gelukkig geweest met het verschijnsel Hilversum 3. Het derde net is een bastaard, een onecht kind, dat niet ontstaan is uit een wettelijk huwelijk, maar verwekt werd tijdens een onderonsje tussen de minister en de programmaleiders. Hilversum 3 heeft een twijfelachtige politieke herkomst en is een instrument in de strijd tegen Radio Veronica. Het is niet uit zuivere voorwendsels opgezet. Het programma van de derde radionet staat niet voorgeschreven in de omroepwet, komt niet voor in de statuten van de NOS en ook niet uit de doelstellingen van de omroepverenigingen.’ Waarachtige krachtige woorden van de NCRV voorzitter, die nog lang niet was uitgesproken want hij ging destijds verder met: “Het belangrijkste van alles is dat je met kritiek, zoals ik die nu spui, de programmamakers een schot in de rug geeft. De programmamakers zijn ook maar mensen die er niets aan kunnen doen dat het met Hilversum zo scheef zit. Scheef in vier opzichten: Hilversum 3 zit scheef in het bestel, scheef ten opzichte van de concurrentie, scheef ten opzichte van de luisteraars en scheef ten opzichte van de programmamakers, welke laatsten tegen de bierkaai vechten. Binnenkort is het met het uitvoeren van de tweede zogenaamde fase in het Hilversum 3-plan, het eindpunt wel bereikt. Kun je mensen voor zoiets inzetten? Het is gewoon een conflict op ethisch vlak. Waarom legaliseert de regering Veronica niet? Een andere oplossing? Waarom wordt er geen Hilversum 4 gecreëerd, waarop de STER met haar hele reclamewinkel kan gaan zitten en een mooi programma maken?’ Ontwerp: Lex van Voorst Het dient duidelijk te zijn dat de uitspraken ruim de kranten haalden, er andermaal over het onderwerp werd gesproken in de Tweede Kamer en binnen NCRV kringen het nodige commentaar op de uitspraken werd geuit. Geerink Bakker wist zich alle kritiek weg te wuiven met de woorden dat hij slechts een eigen mening had verkondigd en niet namens de NCRV had gesproken. Recentelijk kwam bovenstaand onderwerp weer boven water toen ik een aantal fotokopieën kreeg toegestuurd van een oud collega, die in de tweede helft van de jaren zestig en begin jaren zeventig van de vorige eeuw ook werkzaam was bij het EGD. In december van het jaar 2007 was ik in een programma van Radio Noord te gast en sprak met Rob van Dam ondermeer over de huidige huisvesting van de studio’s van RTV Noord, die op het voormalige terrein van het EGD in Helpman zijn gehuisvest. Er werd toen ook een aantal herinneringen over mijn tijd bij het EGD opgehaald en later, na de uitzending werd mij een mailtje doorgestuurd. De mail was afkomstig van een vrouw die zich afvroeg of ik destijds op het archief werkzaam was geweest. Het bleek Marian Koper te zijn van de afdeling correspondentie. Sinds eind 2007 wisselen we, met bepaalde regelmaat, herinneringen uit. Eind oktober 2010 vond ze oude Opwekkers, die ze in een opslag had gevonden. Leuke herinneringen maar ook een totale verrassing zat erbij. Er zat namelijk een artikel van mijn pen bij, die ik me niet meer kon herinneren. Tegen het einde van de jaren zestig van de vorige eeuw ging ik niet alleen voor het eerst bij een ziekenomroep werken en ook in beperkte vorm schrijven over het onderwerp ‘radio’ maar ik richtte ook de ‘UDK’ op. Deze afkorting stond voor Uitleen Discotheek Knot. Tegen een kleine vergoeding konden collega’s en vrienden een week lang een LP van me lenen. Van de opbrengsten kocht ik telkens nieuwe LP’s, waardoor de collectie voor mij en de ziekenomroep behoorlijk uitgebreid werd. Na een aantal maanden besloot ik, daar er al behoorlijk veel collega’s meegenoten, een gestencild blaadje uit te geven waarin allerlei nieuwtjes over de te lenen muziek. Maar zoals gesteld, bij de ontvangen fotokopieën zat dus een artikel door mij geschreven voor ‘de Opwekker’, waar ik totaal geen weet meer van had. Ik laat U elders binnenkort meegenieten bij de herpublicatie van ‘Wedergeboorte van de Blues’. Let wel geschreven in de stijl van 1970, want het verhaal is destijds in de zomer geschreven en dus vlak voor de dood van zowel Jimi Hendrix en Janis Joplin. Hans Knot, 29 september 2018

AVRO-NCRV-19730600-OverStart Voice of Peace https://pixeldra.in/u/hQBs5a

De onderstaande herinnering kwam in mijn geheugen terug toen ik recentelijk een bulkarazer uit de kast haalde op de universiteit om een aantal videobanden te wissen. Ik schafte dit apparaat reeds in 1976 aan en het functioneert nog steeds. Voor diegene die niet weten waar dit apparaat voornamelijk uit bestaat is de verklaring dat het een enorm zware magneet bevat. Bij activering door een stroomstoot wist deze recorderbanden, videobanden en /of cassettebanden binnen een seconde, ofwel de signalen worden dermate aangetast dat een normaal beeld en geluid niet meer beschikbaar zijn. Je kunt dit apparaat dus professioneel gebruiken ter bescherming van privacy. In mijn geval gebruikte ik het apparaat vooral als een vooraf met cliënten of ouders van cliënten afgesproken bewaartermijn van een testafname was verlopen. Binnen de universiteit ben je dan verplicht de wettelijke voorschriften te volgen en dus de opname te vernietigen. Maar het apparaat kan ook op een andere manier worden ingezet. Het duurde even voordat ik in mijn archief een aantekening had teruggevonden van 15 april 1970 waarbij werd gewag gemaakt van het schonen van geluidsbanden van een NCRV-radio en televisie reportageteam. Het bericht, dat in vele Nederlandse kranten destijds was te lezen, meldde dat de toenmalige NCRV-verslaggever, Henk Mochel, in de radiorubriek ‘Hier en Nu’, de Zuid-Afrikaanse geheime politie had beschuldigd een aantal geluidsbanden met opnamen in Zuid-Afrika gemaakt, te hebben vernietigd. Op een van de banden stonden onder meer opnamen van ‘Sieg Heil-geroep’ bij binnenkomst van de toenmalige premier Vorster van Zuid-Afrika in een bijeenkomst van de Zuid-Afrikaanse Nationale Partij in Durban. Mochel volgde ondermeer met cameraman Henk Wip de Amsterdamse hoogleraar professor Verkuyl, die op uitnodiging van de Raad van Kerken een reis door Zuid-Afrika maakte. Het was de bedoeling dat regelmatig van de reis zowel via radio als televisieverslag zou worden gemaakt. Volgens Mochel waren elf van zijn geluidsbanden door een ontmagnetiserende kracht schoon gewist en de enige die die kracht verricht kon hebben was de Zuid-Afrikaanse Special Branch. Op die geluidsbanden was een aantal vrij unieke gesprekken opgenomen, onder meer over deze geheime politie, waarin bepaald onprettige opmerkingen over deze dienst waren gemaakt. Volgens de berichtgeving begonnen moeilijkheden voor Mochel en Wip bij een bijeenkomst van de Nationale Partij in Durban, waar de Zuid-Afrikaanse Premier Vorster ook zou komen. Toen hij binnenkwam, stonden studenten van de universiteit van Natal, die op de twee bovenste galerijen zaten, op en begroetten de premier met luid Sieg Heil-geroep. De beide NCRV-mensen namen daarop hun apparatuur op de schouders en liepen naar de betreffende galerij om vandaar de studenten te filmen. Mochel vertelde in het actualiteitenprogramma over wat er toen volgde: “We stonden daar maar net, toen we door twee hijgende veiligheidsmensen op de schouder werden geklopt en die ons mee naar buiten namen. Ze waren vreselijk nerveus. Een van hen bleef bij ons terwijl de andere zijn chefs ging bellen. Toen hij terugkwam stroomde hij over van vriendelijkheid, bood duizend excuses aan, gaf sigaretten weg. We werden teruggebracht en mochten weer opnamen maken. De volgende dag werd die vriendelijkheid ons duidelijk. Elf van onze geluidsbanden bleken te zijn schoon gewist." Volgens Mochel was het duidelijk, dat de Zuid-Afrikaanse geheime politie hierin de hand had gehad. Iedere andere oorzaak werd door hem van de hand gewezen. Het was volgens hem meer dan duidelijk dat het schoonvegen van de banden opzettelijk, doelbewust en doelgericht was gebeurd. Mochel vertelde voorts, dat op een van de banden onder meer vernietigende opmerkingen over de geheime politie waren opgenomen, door verschillende geïnterviewden uitgesproken. Mochel eindigde het radio-interview met de woorden: “Het enige positieve wat we momenteel nog van deze Special Branch kunnen zeggen is, dat wat ze doen ze in ieder geval goed doen." De magneet had zijn werk andermaal gedaan in de bulk-arazer. Hans Knot, 7 juli 2018

2 afleveringen van De Dik Voormekaar Show op band teruggevonden. Datum onbekend, Iemand enig idee? NCRV AndreVanDuin - DeDikVoormekaarShow AndreVanDuin - DeDikVoormekaarShow Groet, Bertus

John de Mol en Combo Henk Elkerbout – The more I see you. Uit de tijd dat elke omroep zijn eigen orkestjes had. Zo was bij de NCRV ondermeer het Combo onder leiding van Henk Elkerbout regelmatig te horen op de radio. Ver voordat hij directeur van Radio Noordzee zou worden was John de Mol de zanger van dit combo en zong ondermeer het succes van Chris Montez, the more I see you. · John de Mol heeft al een vermelding in de categorie 4 in de zeezenderdiscografielijst, de zingende deejays. Helaas geen you tube verwijzing

Datum: donderdag 15 april 1982. NCRV Hilversum 1. 6:08 Afkondiging Schoffelen in de wijngaard. 6:09 Vandaag...Donderdag. Alleen het eerste uur, laatste minuut ontbreekt. Downloadlink: http://www.mediafire.com/file/6g0b6xvobvbkz7x/NCRV-H1-19820415-0608-0659-VandaagDonderdag.mp3 Technische gegevens: Bron: Reel to reel 4 spoor 9,5cmps; Tape: BASF LP35 Opgenomen met Akai GX-635D; Afgespeeld met Dokorder 1120 -> M-Audio Audiophile USB -> Audacity -> Lame MP3 encoder 320kbit; Niets gefilterd/EQ/etc. aan het geluid gedaan.

R2-NCRV-12-11-1998-Leo v.d. Goot deel 1 R2-NCRV-12-11-1998-Leo v.d. Goot deel 2 En dan ook nog de anderen Tom Mulder en Ferry Maat R2-Veronica-Ad Bouman-Ferry Maat-Hits uit 1974-deel 1 R2-Veronica-Ad Bouman-Ferry Maat-Hits uit 1974-deel 2 R2-Veronica-Ad Bouman-Tom Mulder-de hits van 1969-deel 1 R2-Veronica-Ad Bouman-Tom Mulder-de hits van 1969-deel 2

Documentaire over de radio in Nederland. Hoe was het en wat kunnen we in de toekomst verwachten. https://youtu.be/EcBCpqYo1hc Grt, Peter

sorry, posting op verzoek van de eigenaar van de cassette verwijderd.

NCRV-R2-19951225-1200-1300-FerryMaat-MaatInDeMiddag-KerstTop75 NCRV-R2-19951225-1300-1400-FerryMaat-MaatInDeMiddag-KerstTop75 NCRV-R2-19951225-1400-1500-FerryMaat-MaatInDeMiddag-KerstTop75 NCRV-R2-19951225-1500-1600-FerryMaat-MaatInDeMiddag-KerstTop75 NCRV-R2-19951225-1600-1700-FerryMaat-MaatInDeMiddag-KerstTop75 NCRV-R2-19951225-1700-1800-FerryMaat-MaatInDeMiddag-KerstTop75 Heeft iemand het lijstje?