Doorzoek de gemeenschap

Van de Golden Radio NL server Britain Radio 03-08-2007 Test Audio Streams{nowthatsradio} https://pixeldrain.com/u/D2sPpYKe Britain Radio 04-08-2007 Test Audio Streams{nowthatsradio} https://pixeldrain.com/u/yKJJbcEY Britain Radio 07-08-2007 Test Audio Streams{nowthatsradio} https://pixeldrain.com/u/6W9Fwmrr Britain Radio 11-08-2007 Test Audio Streams{nowthatsradio 1} https://pixeldrain.com/u/8yyPcaUz Britain Radio 11-08-2007 Test Audio Streams{nowthatsradio 2} https://pixeldrain.com/u/1nAhmbY2

Als je een echte radioliefhebber vraagt welke gebeurtenis via de radio in 1984 veel aandacht heeft getrokken dan zal vaak het antwoord komen dat men totaal verrast was over het format dat tot ons kwam via Laser 558. Een Amerikaanse getint radiostation dat door velen destijds werd omarmd. Nooit langer dan een minuut van de muziek verwijderd en bovendien, toen men enorme populariteit had verworven, de reden dat bij de programmaleiding van Radio Caroline het duidelijk werd dat het gekozen format drastisch diende te worden gewijzigd om de strijd met de concurrentie aan te kunnen. Maar er gebeurde natuurlijk veel meer op radio en televisiegebied. Het was de tijd dat er nog intenser naar de Nederlandse televisie werd gekeken, mede als gevolg dat er verder niet veel aan internationaal aanbod was. Satelliettelevisie liet in ons land nog lang tijd op zich wachten. Slechts voor verbindingen tijdens speciale gelegenheden werd wel eens een signaal van een satelliet gebruikt, ook in Europees verband, als ook de abonneetelevisie op de loer lag. Kijkcijfers waren destijds gericht op gebrachte programma’s vele malen hoger dan in deze tijd. Een voorbeeld van hoge kijkcijfers waren die programma’s waarin Willem Ruis schitterde, schutterde en zorgde voor vermaak. Op 23 januari 1984 maakte hij bekend dat hij aan het einde van het lopende televisieseizoen, dat meestal in de maand augustus ten einde kwam, zou stoppen met het maandelijkse programma ‘de Willem Ruis Lotto’. Het bleek dat hij namelijk niet tevreden was met het gegeven dat er per maand maar een Lotto Show kon worden uitgezonden. In september dat jaar liep het contract met de VARA af, maar binnen de VARA wenste men toch met Ruis door te gaan en in het najaar kwam het toch tot een nieuw contract en programma, de Sterrenshow die werd gehouden in een grote tent op locatie. En wat gebeurde die 23ste januari 1984 in Groningen? Er werd veel gekeken naar de televisie, in ieder geval door de leerlingen, ouders en bekenden van het Augustinus College want in NCRV’s actualiteitenprogramma ‘Hier en Nu’ waren beelden te zien die waren opgenomen in de gymnastiek zaal van het Augustinus. Hierbij stond het thema ‘verstoting van de lichamelijke opvoeding’ uit het onderwijspakket, van de leerlingen die dat jaar eindexamen dienden te doen, centraal. Er waren namelijk interviews afgenomen met enkele eindexamenkandidaten als ook enkele onderwijsspecialisten, verbonden aan de politieke partijen vertegenwoordigd in de Tweede Kamer. In vergelijking met eerdere jaren was dit onderwijspakket op weg naar de uitgang hetgeen binnen het Augustinus als niet verklaarbaar werd gezien. De NCRV leiding had trouwens besloten met een nieuw programma van start te gaan en kwam dezelfde dag met een persbericht naar buiten waarin het een en ander werd verklaard. Zo stelde men dat, op weg naar een verre vakantiebestemming, de automobilist het na 600 kilometer wel goed genoeg vond en het tijd werd voor een plek om de nacht met de familie te kunnen doorbrengen en dus bij te komen. De volgende ochtend was het voor velen snel weer onderweg te gaan, waarbij vaak datgene men voorbij kwam vlak bij de snelweg, niet werd gesignaleerd. Er was echter veel te beleven en inhakend op veelvuldige adviezen van allerlei toeristische organisaties om beslist niet vermoeid op weg te gaan en ook de nodige rustpunten op te zoeken, werd het nieuwe programma geïntroduceerd. ‘Weg van de snelweg’ werd een programma dat op de televisie werd geprogrammeerd in maandelijkse afleveringen. Ze hadden tot doel de Nederlandse vakantiegangers eens een paar dagen rond te laten kijken in bijvoorbeeld Luxemburg, Zuid Duitsland en Frankrijk, alvorens door te rijden naar nog meer zuidelijke locaties in Spanje, Portugal of Italië. De eerste aflevering bracht de NCRV de Duitse stad Heidelberg onder de aandacht, ongeveer 600 kilometer verwijderd van Amsterdam. Alles tot doel de reiziger te laten beseffen dat een reis per etmaal langer dan 600 kilometer gevaarlijk en beslist niet te adviseren is. Het programma werd een groot succes en was tot in 2002 in de NCRV programmering terug te vinden. Tenslotte betreffende die 23ste januari 1984 een andere aantekening die bewaard is gebleven. Het was Minister Brinkman, destijds verantwoordelijk voor Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur, die stelde positief te zijn tegen een idee dat was geopperd om elke omroeporganisatie de beschikking te geven over een eigen radiostation. Daarbij koppelde hij wel de eis dat het technisch mogelijk diende te zijn en dat de financiering binnen het toenmalige omroepbudget diende te blijven. Pas dan was hij van plan het idee, geopperd vanuit het kabinet, te verdedigen. Brinkman vertelde dit in het TROS radioprogramma ‘Kamerbreed’ en stelde tevens nog steeds van mening te zijn dat de omroepen niet betrokken dienen te worden, via wijzigingen in de mediawet, bij de exploitatie van toekomstige abonneetelevisie. Daarmee liet hij duidelijk blijken dat het omroepbestel niet commercieel was en dat dit zo diende te blijven. Bovendien stelde hij dat er geen vrees was voor een eventuele commerciële concurrentie van de kant van abonneetelevisie. Het aanbod van de abonneetelevisie zou in de toekomst dermate beperkt zijn dat de gemiddelde Nederlandse kijker bij lange na niet tot tevredenheid zou worden bediend. Immers wenste men een variatie, Nederlandse. cultuur en informatie, een volledig programma met een eigen gezicht, dat – volgens Brinkman – door de omroepen werd gebracht. Ook stelde hij niets te voelen voor de komst van een derde televisienet, dat vervolgens nog 5 jaren zou duren alvorens dit derde net alsnog werd gelanceerd. Hans Knot, 20 januari 2024

Voor vele mensen betekenen de maanden juli en augustus dat het tijd is om te genieten van vakantie, rust te nemen, proberen optimaal te genieten, eindelijk het museum te bezoeken dat al jaren op de wenslijst staat, familieleden en vrienden – die ver weg wonen – te ontmoeten en eindelijk iets te doen aan die stapel boeken waar in andere maanden weinig tot geen tijd voor is. Doordat ik zelf alleen televisie kijk voor een dagelijkse Journaal uitzending blijft er het hele jaar door veel tijd over om te publiceren over tal van onderwerpen waarmee ik in de afgelopen 6 decennia mee in aanmerking ben gekomen. Het betekent ook dat ikzelf met mijn lieve Jana even een tweetal maanden gas terug neem om in september 2023 weer terug te komen met veel nieuwe, maar tevens oude, herinneringen. Allen een mooie zomer gewenst, maar eerst neem ik je nog even mee naar het jaar 1971. Het was het jaar dat ik voor het eerst sinds de kleuterschool even geen onderwijs volgde. In 1970 sloot ik, naast het gegeven dat ik als assistent bedrijfsarchivaris werkzaam was bij het EGD, het voormalige Provinciale Elektriciteitsbedrijf voor Groningen en Drenthe, mijn opleidingen af bij het NIDER aan de Burgermeester van Karnebeeklaan in het statige deel van ’s Grave Hage en wel vlak bij het Vredespaleis. Afsluiting van de opleiding betekende na vier jaren en drie richtingen dat ik mij Bibliothecaris A, Bedrijfsarchivaris en Historische Documentalist mocht noemen. En juist in die laatste categorie vond ik enorm veel vreugde waardoor de mogelijkheden van die opleiding mij de kans gaven in mijn vrije tijd mij diep te gaan interesseren in een stuk cultuurhistorie, dat voornamelijk ging over de ontwikkelingen van de radio industrie, met een grote stempel gericht op het effect van de zeezenders. En waar waren de bronnen om de historie te bewerken? Soms was het moeilijker herinneringen naar boven te halen dan andere keren. Ook is er in mijn archief van het ene jaar meer aan algemene berichtgeving bewaard gebleven dan in een ander jaar, terwijl over een ander jaar veel meer over zijn doelgebied, de media, terug is te vinden. Maar natuurlijk zijn er de hulptroepen die via gesprekken het een en ander los maken, waardoor ook automatisch weer andere onderwerpen naar boven komen, die te behandelen zijn. Het jaar 1971 begon al direct zeer triest toen over de hele wereld gewag werd gemaakt van een ongeluk die de geschiedenis zou ingaan als de Ibrox Ramp, genoemd naar het voetbalstadion in de Schotse hoofdstad Glasgow, waar op 2 januari 1971 liefst 66 mensen om het leven kwamen. Jaarlijks vond daar onder meer de derby plaats tussen de stadsrivalen Glasgow Rangers en Celtic FC. Eerst genoemde club had in Ibrox Stadium haar onderkomen. De voornoemde wedstrijd liep niet zoals de thuisclub had gewenst. Wel had men lang de tegenstander op de nul kunnen houden. Toen in de blessure tijd van tweede helft aartsrivaal Celtic scoorde, had reeds een groot aantal supporters van Glasgow besloten het stadion te verlaten. Horende dat er alsnog een goal was gescoord besloot men massaal naar de tribunes terug te keren. Een lange trapleuning begaf het onder de enorme druk waardoor massaal het publiek in paniek raakte, met alle gevolgen van dien. Door de panieksituatie braken vervolgens dranghekken en afscheidingshekken af als waren het luciferstokjes. Naast de 66 doden waren er ook nog eens meer dan 200 gewonden te tellen. De meeste gestorven mensen kwamen om door verstikking en meer dan de helft van de omgekomenen was jonger dan 18 jaar. De wedstrijd tussen beide ploegen uit de Schotse hoofdstad stond altijd in de boeken als het hoogtepunt maar verdween vervolgens in de geschiedenisboeken als het absolute dieptepunt uit de Schotse voetbalgeschiedenis. Als ik verder aan 1971 denk is er een aantal zaken dat meteen naar boven kwam en wel de verjaardag, op 15 mei, van mijn oudste zus Rika, en een voetbalherinnering. Die 15de mei ging ik ’s avonds niet al te laat van de verjaardag weg om na half 11 te kunnen luisteren naar één van mijn favoriete radioprogramma’s van destijds, ‘Goal’ van de KRO. Onder meer met Felix Meurders en de veel te vroeg overleden Theo Koomen. Die betreffende uitzending zal ik nooit meer vergeten daar het Felix Meurders was die via dit sportprogramma wist te melden dat het radioschip van Radio Noordzee in brand stond, klaarblijkelijk met als oorzaak ‘een bom geworpen in de machinekamer’. Nooit eerder werden de twee aanwezige taperecorders in mijn slaapkamer aan de Goudlaan 613 in Groningen, waar we sinds een jaar woonachtig waren, geactiveerd en van een schone band voorzien om toch maar alle nieuwsgaring en eventuele live uitzending vanaf de MEBO II, het zendschip van Radio Noordzee, te kunnen vastleggen. De uitkomst van deze brand en de gevolgen daarna zijn alom bekend. En dan waren er toen ook al de nodige bladen die wekelijks met korte berichtje de nodige gossip onder hun lezers verspreidden. Het blad ‘Veronica 192’ had daarvoor een speciale rubriek ingericht onder de noemer ‘Hé PSSST’ en het was Paul Saint die een aantal van deze nieuwtjes wekelijks deelde. Een willekeurige keuze uit 1971 brengt ons terug in de tijd naar onder meer de Memisa Actie, waarbij geld werd ingezameld voor kinderen in hongerend Afrika. Op samenzwerende toon meldde Saint: ‘Willem Duys, die zo zijn best heeft gedaan tijdens de Memisa-actie voor al die lieve kleine Memisa kindertjes, is van de actie beslist niet armer geworden. Willem zou, volgens vrienden van hem, voor zijn medewerking maar liefst 10.000 gulden hebben ontvangen. Zou daar nu wel iets van in het fonds voor de kindertjes terecht zijn gekomen?’ Waarschijnlijk verdiende Peter Saint met zijn rubriek een mini procentje van het voornoemde bedrag. Maar hij heette dan ook geen Willem Duys, die tijdens de actie liefst 9 miljoen gulden binnenhaalde voor Memisa. In die tijd was hij ook al bekend, Marco Bakker. Absolute topzanger in zijn genre en in 1971 werd hij uitgenodigd om in Ierland de hoofdrol te spelen in de opera ‘De Parelvissers’ en men was uitbundig over zijn optreden. Het zou hem veel applaus en ook de uitnodiging om terug te komen naar Ierland, opleveren. Wie kent nog de televisieserie ‘Please Sir’? We zaten gekluisterd aan de buis in de tijd. In 1971 werd bekend gemaakt dat een vierde jaargang zou worden opgenomen waarin de complete crew van de Fenn Street School op de proppen zou komen. We kennen de namen nog wel, onder meer Miss Ewel en mr. Potter. Alleen de leerlingen in het vierde deel waren onbekend voor de kijkers, maar daadwerkelijk nog erger van slechte aard als in de eerdere drie series. Een andere bekende naam uit die tijd was Patrick Magnee. Minder bekend de naam van het toneelstuk, waarmee hij in Londen in 1971 op de planken stond: ‘Faithful in my Fashion’. Patrick Magnee? Juist we hebben het over Mr. Steed van de Avengers. Zo maar wat korte herinneringen. Ik wens iedereen een mooie zomer en tot in september. Hans Knot, 1 juli 2023

Recensie Stay Tuned … I could say something brilliant at any moment! Auteur: Ray Clark Poppublishing 2023 337 pagina’s met illustraties Burnham-on-Crouch Met een voorwoord van Emperor Rosko De in 1954 geboren Ray Clark heeft andermaal herinneringen aan zijn rijke radioloopbaan aan het papier toevertrouwd. In het eerste hoofdstuk neemt hij ons mee door zijn eerste jongensjaren, waarbij warme herinneringen naar voren worden gehaald over beleving van een eerste lied dat is blijven hangen (Volare) maar ook de bakelieten radio werd opgewarmd om vervolgens aan de knoppen kon worden gedraaid om programma’s als Family Favorites te kunnen beluisteren. In die jaren werd naast de BBC ook Radio Luxembourg ontdekt totdat in 1964 en de daarop volgende jaren het scala aan radiostations drastisch werd uitgebracht door de komst van de eerste generatie zeezenders. Aandoenlijk is hoe Ray de jaren beschreef dat de eerste transistorradio en de bandrecorder binnen het gezin kwamen en op zijn slaapkamer als het ware de eerste schreden werden gemaakt op het mooie radio-pad, dat hij vervolgens zou bewandelen. In de slaapkamer een echte imitatie maken van wat hij hoorde op de radiostations. Maar ook de doordeweekse dagen in de bus naar en van de middelbare school, waar soms wel vier radiostations uit diverse transistorradio’s waren te beluisteren, juist vanaf zendschepen. Na de invoering van de MOA en maanden later het uit de ether halen van Caroline werd het een moeilijke tijd. Eerder had hij al waargenomen dat Radio One van de BBC echt niet een goede opvolger van de Britse zeezenders was. Aandoenlijk is het hoofdstuk waarin hij zijn eigen ervaring als landpiraat, hoewel met een minimum aan luisteraars, was. Radio Viking was het avontuur. Op de middelbare school werd de jacht ingezet, deels via tweedehands singles, naar een mooie collectie platen. En heerlijk om te lezen dat op school een speciale versie van Juke Box Jury werd uitgevoerd met als absolute topper ‘Je t’aime moi non plus’. De woorden werden dan wel niet echt verstaan maar de jonge puber begreep best waarover het begon. Lerares Frans was het totaal niet eens met de keuze van de leerlingen, voor haar begrijpelijk maar…… Het was 1970 dat Ray de Grammer school verliet en RNI inmiddels zijn favoriete station werd. Werken wilde hij zo snel mogelijk en een van de sollicitaties leverde, hoewel bij een tweede poging, een job binnen het administratieve apparaat van de BBC op. Hij beschrijft in het betreffende hoofdstuk hoe hij bekende mensen als DLT en Rosko ontmoette maar ook, zeer herkenbaar, de speciaalzaken voor platen en elektronica in Londen. Echt radio maken ging hij in Maldon, thuis bij een schilder. K I N G, hoewel slecht voor enige weken want de meisjes kregen opeens meer de aandacht. Vele jaren later kreeg Ray een opname op cd waarin hij was te horen in een van zijn programma’s op K I N G, niet te verwarren met het gelijknamige offshore radio station. Van de BBC besloot hij op 18-jarige leeftijd afscheid te nemen en een rol als bus conducteur de voorkeur te geven en vervolgens sleept Ray ons op een prachtige en diepgaande wijze door de radio- en muziekbelevenis in de eerste helft van de jaren zeventig inclusief de opkomst van de ILR en het gegeven dat hij resident deejay werd in The Ship Inn. Zou dat een voorbode zijn geweest dat hij ooit een deel van zijn radioloopbaan vanaf de Ross Revenge voor Radio Caroline zou gaan werken? Ik kan het U aanraden het boek zo snel mogelijk te bestellen. Ik heb nog geen derde deel van ‘Stay Tuned … I could say something brilliant at any moment!’, maar ik weet zeker dat bij het verder lezen van dit prachtige boek er nog vele mooie anekdotes voorbij zullen komen. Advies: snel bestellen die prachtige boek. Hans Knot, May 2023. https://www.amazon.nl/STAY-TUNED-something-brilliant-moment/dp/B0C522XY2M/ref=sr_1_28?crid=25HYI8KNM1EEW&keywords=ray+clark+books&qid=1684699045&sprefix=ray+clark%2Caps%2C95&sr=8-28

De audioreclamebestedingen in 2022 bedragen 225,8 miljoen euro. Dit is een record en ruim 16 miljoen euro meer dan in 2021, een stijging van 7,8%. Audify maakt vandaag de netto radioreclame-omzet van 2022 bekend. Het eerste kwartaal gaf de grootste stijging ten opzichte van 2021, er werd 15,7% meer geïnvesteerd. Het vierde kwartaal liet -met meer dan 81 miljoen euro- de hoogste audio-investeringen ooit zien (+4,1% t.o.v. 2021). De radiospotomzet is 203,3 miljoen euro en is met 90% aandeel in de netto-investeringen de grootste categorie. Het aandeel branded content is 5,7% en komt uit op 12,9 miljoen euro. De reclame-investering in digitale audio groeit met bijna 25% (naar 9,7 miljoen euro) en is weer de snelst groeiende categorie. Recordaantal adverteerders Het aantal bedrijven en merken dat gebruik maakt van audioreclame groeit naar een recordaantal van 2.226 merken in 2022. Retail is daarbij al jaren lijstaanvoerder als grootste branche en T-mobile, Kruidvat en KPN zijn de grootste adverteerders. Er zijn meer dan 5,7 miljoen spots ingekocht, bijna de helft van alle uitgezonden radiocommercials betreft nieuwe creaties. Met de radiospots zijn meer dan 324 miljard audio-impressies behaald. Daarnaast heeft Nederland 1,6 miljard uur live audio gestreamd en zijn er 285 miljoen podcasts gedownload. Liedewij Hentenaar (directeur Audify): “Meer mensen dan ooit kiezen ervoor om hun entertainment en informatie in audio te ontvangen. Adverteerders herkennen deze kracht en massaliteit van audiogebruik en hebben in 2022 daarnaar gehandeld, ook zetten ze nadrukkelijker in op de explosief groeiende digitale audioconsumptie.” Audify Audiojaarrapport 2022 Download hier het Audify Audiojaarrapport 2022 met alle inzichten in de radio-investeringen, luistercijfers en ontwikkelingen van de audiomarkt.

In deze aflevering van de nostalgische column neem ik je mee naar het jaar 1961. Zelf was ik destijds tiener af en was het bewaren van herinneringen mij eigen geworden. We hadden het voordeel dat mijn ouders een kapsalon hadden, waarbij de klanten de wachttijd konden vullen met het lezen van tijdschriften uit de leesportefeuille. Onze ouders hadden gekozen voor de editie die 6 weken oud was, hetgeen betekende dat de tijdschriften niet dienden te worden ingeleverd als de nieuwe map, zoals wekelijks gebeurde, werd gebracht. Nee ze belanden op een stapel onder in een bank, waarop de klanten op hun scheer- dan wel knipbeurt konden wachten. Nog immer liggen er tientallen exemplaren van bladen in mijn archief. Een enkeling in Nederland en België was al in het bezit van een transistorradio, een prachtige manier om radio de huiskamer uit te halen en op alle mogelijke manieren en op allerlei plekken het geluid uit de radio te laten klinken. Van de tuin via de schuur, de zolder, het strand en het voetbalveld, de transistorradio werd een gewild object. Op de Jaarbeurs in Brussel werd onder meer door de firma Braun de Transistor KT31 voorgesteld, in het bezit van 7 transistors en in de uitvoering met Lange Golf, Middengolf en Korte Golf. Het was trouwens niet de eerste transistorradio uit de Braun collectie want eerder waren al de Braun T4, Braun KT24 en KT22 op de markt gebracht. Op de radio werden wij in huize Knot, via de draadomroep, voorzichtig via de BRT bekend gemaakt met het geluid van Milva. Ze werd in 1939 op 17 juni geboren onder de naam Maria Ilva Biolcatt in het Italiaanse Goro en kreeg al op vroege leeftijd zangles. Het was haar moeder die haar enorm stimuleerde daar ze toekomst zag voor Milva als operazangeres. Haar moeder trad zelf vaak op in het regionaal bekende gezelschap ‘Wandra Ostia Revue Gezelschap’. Een verhuizing volgde toen Milva 16 jaar was en wel naar de grote stad: Bologna. Maar een grote stad betekende ook meer kansen en dus werd ze ontdekt en behaalde ze in de daarop volgende jaren successen via de Italiaanse radio. Op het San Remo Songfestival, destijds een van de belangrijkste ter wereld, trad ze in 1961 op en behaalde individueel de derde plek. Het nummer ‘il mare nel cassetto’ bracht het vervolgens tot de derde plaats in de Italiaanse Top Tien. Niet veel later verscheen ze weer in de hitlijst met ‘Flamenco Rock’, waarmee je destijds de hoogste positie overnam van de Amerikaanse formatie ‘String a longs’ en het nummer ‘Wheels’. Gelukkig dat ik ook al in 1961, toen ik de radio af en toe harder en harder zette, al de nodige aantekeningen maakte. Maar over het nummer ‘Wheels’ gesproken dient wel vermeld te worden dat ook Billy Vaughn dit nummer opnam en in juni 1961 op de 26ste plaats stond van de Amerikaanse Hot One 100. Op de achterkant bracht men het nummer ‘Orange Blossom Special’ uit dat goed gevuld met violen was. Vreemd genoeg waren er in Nederland en België twee platenlabels nodig, te weten respectievelijk London en Dot. Van het nummer ‘Wheels’ kwamen, zoals in die tijd met vele nummers het geval was, nog meer versies uit. Ik noem bijvoorbeeld die van de Free Lancers, een nummer die verder niets deed. Tenslotte verscheen op het Imperial label een versie van The Ramrods. In Amerika was de populariteit van de popsterren helemaal uit de hand gelopen. Niet alleen de hitparade van de meest verkochte platen verschenen er wekelijks, nee er waren meer lijstjes die werden gepubliceerd. Men had een fantastische barometer ontdekt in het aantal politieagenten dat een ster diende te beschermen tijdens een optreden. Zo had Elvis Presley er zeventien nodig, waarvan twee ter paard. Voor Frankie Avelon, Bobbie Rydell en Fabian stond het aantal op elf politieagenten. Paul Anka was dan wel populair maar kon het met slechts negen agenten af ter bescherming voor te opdringerige fans. In Noorwegen had de Duitse zangeres Lolita zich ontpopt als een van de grootse zangeressen van de laatste vier jaren. Liefst 23 weken wist ze zich in 1961 in de Noorse bestseller lijst te handhaven. De hitlijst bestond trouwens in Noorwegen pas vier jaar. Uit onderzoek bleek dat de van Italiaanse ouders en in België wonende Rocco Granata de meest succesvolste was in de Noorse Hitlijsten met 26 weken aan notering voor het nummer ‘Marina’. In de bioscoop kwam in de zomer van 1961 een huilebalk film met Conny Froebess. Ze was nog geen 18 jaar en had al een paar jaar het ideale tiener duo gevormd met Peter Kraus. Het leken echte boezemvrienden. Het tweetal diende een voorbeeld voor de opgroeiende jeugd in Duitsland te zijn en bij succes ook nog eens alle aandacht in de omringende landen en dus ook in Nederland en België. Na een aantal gezamenlijke hits en nog veel meer optredens gingen beiden hun eigen weg en constateerden vele ouders dat de positieve ontwikkeling van beide jongelingen wel heel wat sneller ging dan bij de eigen puberende kinderen. Ondertussen was de nog zeer jonge Froebess ook aardig op weg een populaire filmster te worden, niet alleen in de rol van lieftallig zangeresje, maar ook als zeer belovend aankomende filmster met een grote portie aan acteertalent. Dit was onder meer te zien in de film ‘Mein Mann, das Wirtschaftswunder’, die in 1961 in de Belgische en Nederlandse cinema’s was te zien en een jaar eerder al in Duitsland op het witte doek werd vertoond. Ze speelde in deze film de dochter van een weduwnaar, een rijke industrieel – Alexander Engelmann. Ze was 16 jaar, enigszins verwaarloosd en droeg de naam Julia. Vader besloot een moeder te zoeken en trouwde de actrice Ilona Farkas, die hij tijdens een vliegreis had ontmoet. Het leek op een zakelijke arrangement zoals het huwelijk tot stand was gekomen. De nieuwe echtgenote zette echter de hele huishouding naar haar hand en werd het idool van de jonge dochter. Dit bracht de nodige hilarische momenten waarbij moeder, het zei tijdelijk, het gezin verliet. Alles kwam uiteindelijk weer goed en ook Julia zou de man van haar leven vinden. Hoofdrollen in de film waren weggelegd voor Heinz Erhardt, Marika Rökk en Cornelia Froebess. Een film die tegenwoordig als een van de Duitse ‘cultfilms’ wordt beschouwd en via Internet zeker is te bestellen. Over 1961 ben ik nog lang niet uitgeschreven en kom dus terug op dat jaar. Hans Knot, 27 augustus 2022

60 Jaar Belgische Radio-Nand Baert (50 minuten-LP) https://pixeldrain.com/u/yskWZq9Q

https://filesender.surf.nl/?s=download&token=487ba4ee-5d0c-4465-99d4-927df0423aec geniet en groet Hans

"Delmare 10 06 1979 1555 - 1721 Ronald Bakker - Kees Kaas Mulder - Ronald Van Der Vlucht - Eerste Uitzending.mp3" Your file https://pixeldra.in/u/jMz3Ja Beste groet Philip

Radio 270 1967 08 09 1900 2200 Vince '' Rusty '' Allen Show https://pixeldrain.com/u/5QrpRH6t

Op 29 september 1978 nam ik in Vlissingen bijgevoegde stukjes op van Radio Caroline met Roger Matthews en Samantha Dubois. https://drive.google.com/file/d/1oHHduMdCMJVMTUC7J27LWhfSclrZeaWS/view?usp=drivesdk

Programma over de Nederlandse radio VPRO-H2-19710402-1030-1054-unknown-ZaterdagInformatie https://pixeldrain.com/u/mouARkl8

We gaan verder waar we de vorige keer zijn geëindigd, namelijk in de eerste week van de maand juni 1966. Het zijn van die kleine, maar toch vermakelijke berichtjes die uit het archief tevoorschijn komen bij de voorbereidingen van deze rubriek. Zo werd in het Nieuwsblad van het Noorden, dat 6 dagen per week destijds in de avonduren werd bezorgd, aangekondigd dat medewerker K.J. Marsyla uit Delfzijl de laatste nieuwtjes had doorgespeeld van het ‘piratenfront’. Zo deelde hij mede dat een nieuw station, Britain Radio, met rustige muziek was te beluisteren, terwijl het zusterstation Swinging Radio England popmuziek verspreidde. Daarbij vermeldde hij dat Britain Radio haar signaal uitzond via de 227 meter (1320 kHz) , in de buurt van de signalen van Radio Bremen en Hilversum III. Swinging Radio England had hij gehoord op de 355 meter (845 kHz). Hij noemde het Engelse radiostations, maar in werkelijkheid waren het door ondernemende Amerikanen gerunde stations. Ook zou enkele weken later beide stations van frequentie ruilen. Marsyla had ook gemeld dat volgens een aankondiging van één van de deejays er met een gezamenlijk vermogen van 110 kW werd uitgezonden. Dit gezamenlijke vermogen is door technische problemen echter nooit gebruikt. In de avonduren werd op laag vermogen door beide stations uitgezonden, dit om interferentie met andere radiostations in Europa te voorkomen. Tenslotte meldde hij in het bericht dat ontvangstrapporten gestuurd konden worden aan Curzon Street 32, Londen-W I-Engeland. In ieder geval was het voor vele jongeren in noord Nederland tijd om op beide radiostations zo nu en dan af te stemmen. Ikzelf heb daar nooit spijt van gehad omdat beide radiostations mij zondermeer konden bekoren. In Brazilië was men er al vroeg bij als het ging om de eerste televisie-uitzending. Op 18 september 1950 werd het televisiestation in Sao Paulo, PRF3 TV Tupi kanaal 3, officieel ingehuldigd. Dit gebeurde door het geven van de zegeningen van de katholieke bisschop van de stad en de uitzending van een amusementsprogramma om 9 uur in de avond. Het was een show van een uur, en toen deze voorbij was verdween het station uit de ether, om de uitzendingen pas de volgende avond te hervatten. Gelijk aan andere landen waar de introductie van televisie plaatsvond, werd in de beginperiode vooral gekeken in de etalages van winkels, waar de peperdure apparaten aan stonden, vooral om beelden te laten zien van de voetbalwedstrijden die op het beeldscherm verschenen. Vele jaren later kwam de televisiewereld van Brazilië in de wereldpers met een groot schandaal. In begin juni 1966 bleek dat het bureau voor de bescherming van minderjarigen in Rio de Janeiro bij een kinderrechter een verzoek had ingediend om deelneming van minderjarigen aan radio- en televisieprogramma's te verbieden. Dit verzoek volgde op de ontdekking van een seksschandaal, waarbij 200 personen uit de showbusiness en ruim 50 minderjarige meisjes waren betrokken. In verband met het schandaal werd in eerste instantie aan negen personen, onder wie enkele bekende presentatoren, een zanger en een discjockey, een verbod opgelegd om op te treden voor minderjarig publiek. Zij werden ervan verdacht minderjarige meisjes tot prostitutie te hebben gebracht. In een latere instantie volgden meer straffen. Het schandaal kwam aan het licht toen in de maand april 1966 vele minderjarige prostituees werden gearresteerd die de politie van Rio de Janeiro meedeelden dat zij via de televisie op het slechte pad waren geraakt. De autoriteiten schatten destijds in dat er veel meer meisjes bij het schandaal waren betrokken dan het vijftigtal, dat tot op dat moment onder voogdijschap van het eerder genoemde bureau voor de bescherming van minderjarigen was geplaatst, dit na op tippelen betrapt te zijn. Onder hen waren zelfs enkele meisjes van nog geen 14 jaar. In alle gevallen werden de eerste contacten met de meisjes in en rond de radio- en televisiestudio’s gelegd. Volgens de directeur van het bureau zochten de presentatoren aantrekkelijke jonge meisjes, meestal uit de provincie, uit voor bijwoning van shows. Na de shows werden de meisjes aan de artiesten voorgesteld, waarna de avond werd voortgezet in privéwoningen en bars. De meisjes vervielen van kwaad tot erger en raakten tenslotte op straat. Het heeft mij destijds erg geschokt bij het lezen van de berichtgeving en achteraf gezien beschouw ik dit ernstige voorval het eerste dat ik mij herinner inzake misbruik bij minderjarigen. Van Brazilië keren we terug naar Nederland met meer berichten die ik bewaarde uit de maand juni 1966. Het bestuur van de Unie, een school met den bijbel in Den Haag, maakte bekend in overleg te gaan met de vereniging tot steunverlening aan het vrije christelijk onderwijs buiten Nederland. In het najaar van 1966 werd daarvoor een actie opgezet ten behoeve van dit onderwijs via radio- en televisie onder de noemer ‘De schoolslag’. Gedacht werd aan een collecte waarbij projecten in vijf werelddelen van konden worden gefinancierd. Voor financiële ondersteuning waren daarvoor aanvragen binnen gekomen uit onder meer Indonesië, Pakistan, Ghana, Kenia, Israël, Kongo en Suriname. Ook werd bekend gemaakt dat de actie, waarvan de slogan ‘Als Nederland de Schoolslag wint gaan de deuren open voor het kind’ was, zou worden ondersteund door acties via radio en televisie. De start werd gepland in november waarbij de NCRV bereid was de uitzendingen te verzorgen. In de zomermaanden werd het voorbereidende werk gedaan doordat een cameraploeg de eerder genoemde landen deels zou bezoeken om de situatie in beeld en geluid vast te leggen. Het convent van het christelijk onderwijs, waarin alle organisaties, van kleuteronderwijs tot middelbaar onderwijs, destijds waren vertegenwoordigd, had zich achter deze actie-school-slag geplaatst, terwijl ook een nationaal comité van aanbeveling was gevormd, waarin onder meer. zitting hadden de ministers Smallenbroek en Biesheuvel, leden van de Raad van State, Eerste en TweedeKamer. Maar niet alle christelijke kerkgenootschappen waren blij met plannen voor de actie: https://www.digibron.nl/viewer/collectie/Digibron/id/tag:Wekker,19661118:newsml_5028b47aa98f2ad5b8f164068ed7b633 (Wordt vervolgd) Hans Knot, 13 februari 2021

Van de Golden Radio NL server, met dank aan Achim mrh110384 https://pixeldrain.com/u/tqwbGUqf

'Bohemian Rhapsody' van Queen stond al 8 keer op nummer 1 in de 1000 Klassiekers van Radio 2. Of dat dit jaar ook het geval is, komen de Radio 2-luisteraars te weten op oudejaarsavond. Anja Daems en Peter Verhulst onthullen dan vlak voor het nieuws van 18:00 uur wie de begeerde eerste plaats verovert in de 1000 Klassiekers van 2019. Nieuw dit jaar is dat de Radio 2-luisteraars tot op het laatste moment kunnen stemmen voor hun favoriete nummer 1. De volgorde van de laatste 20 platen in de lijst ligt namelijk nog niet vast: tot maandag 30 december om 18:00 uur kunnen de luisteraars bepalen hoe die top 20 er dit jaar uit zal zien. De top 20 van de 1000 Klassiekers Deze nummers hebben het gehaald tot de top 20 van de 1000 Klassiekers: ABBA - Dancing Queen ABBA - The Winner Takes it All Barry White - You're the First, the Last, My Everything Billy Joel - Piano Man Bryan Adams - Summer of '69 Deep Purple - Child in Time Dire Straits - Sultans of Swing Electric Light Orchestra - Mr. Blue Sky Elvis Presley - Suspicious Minds Gorki - Mia John Lennon - Imagine Led Zeppelin - Stairway to Heaven Meat Loaf - Paradise by the Dashboard Light Metallica - Nothing Else Matters Queen - Don't Stop Me Now Queen - Bohemian Rhapsody Steve Harley & Cockney Rebel - Sebastian The Eagles - Hotel California Toto - Africa Willy Sommers - Laat de zon in je hart De 980 andere platen uit de lijst zijn nu al te bekijken op radio2.be. De 1000 Klassiekers De 1000 Klassiekers van Radio 2 is op zichzelf al een klassieker tijdens de eindejaarsperiode. De lijst bevat nummers van in totaal acht decennia met een sterke vertegenwoordiging van de jaren '70 en '80. Vorig jaar stond 'Bohemian Rhapsody' van Queen voor de achtste keer op 1. ‘Dancing Queen’ van ABBA stond op nummer 2, ‘Thriller’ van Michael Jackson op 3. Queen is voorlopig de grote winnaar wat populariteit betreft: er komen maar liefst 14 nummers van de groep voor in de lijst, en ze staat er nog een vijftiende keer in duet met David Bowie in. ABBA is met 13 noteringen de op een na populairste. Vlaamse artiesten doen het ook goed: zo komt Will Tura 9 keer voor in de lijst en Clouseau 8 keer, net als onze noorderbuur Marco Borsato. De 1000 Klassiekers worden ook dit jaar gepresenteerd door een aantal vertrouwde Radio 2-stemmen: Peter Verhulst, Cathérine Vandoorne, Anja Daems, Daan Masset, Lars De Groote, Vanessa Vanhove, Benjamien Schollaert, Britt Van Marsenille en Ruben Van Gucht. Zij krijgen voor de gelegenheid gezelschap van Peter Van de Veire, Xavier Taveirne, Aster Nzeyimana, Bart Peeters en Eva Daeleman.

Iemand die dit wil opnemen en uploaden? vanavond (dinsdag) op NPO 1 en NPO-R1. Gaat me natuurlijk om de radiouitzending. ‘De Wereld Draait’ door staat vanavond stil bij 100 jaar radio. De uitzending is daardoor niet alleen via televisie te zien, maar ook te horen op NPO Radio 1. Er komen fragmenten en jingles uit diverse radioprogramma’s voorbij. Ook komen de presentatoren van toen en aan bod: van Joost den Draaijer tot ‘Spijkers met Koppen’, van Lex Harding tot ‘Met Het Oog Op Morgen’. Matthijs van Nieuwkerk wordt bijgestaan door Gerard Ekdom, die de avond aan elkaar schuift. Giel Beelen is er met zijn ‘Giel Mobiel’, New Cool Collective speelt een medley van bekende en minder bekende radio-tunes en Jan van Veen brengt speciaal voor deze gelegenheid een gedicht.

de kans is heel klein, maar misschien is er iemand, die heeft opnames van stephen bumfrey's breakfast show op bfbs germany ? het programma werd uitgezonden tussen 1991 en 1994, rechtstreeks vanuit de studios in herford, duitsland.

Hallo radiovrienden, Weet iemand van jullie titel en uitvoerenden van het bedje onder de jingle "Mi Amigo's lieveling", ingesproken door Ad Roland? Luister HIER naar het voorbeeld, dat ik op normale snelheid heb gebracht, want het bedje is versneld. Alvast zéér bedankt Benno

Journalist Max van Weezel is oveleden. Ik zag hem een paar keer rondlopen op de Radiodag, in Amsterdam. En vroeg mij af wat hij daar deed, heeft iemand hem daar ooit gesproken. Misschien had hij belangstelling voor Voice of Peace, gelet op zijn achtergrond? bron: Radio.nl Journalist Max van Weezel (67) overleden Medianieuws [Update] Journalist Max van Weezel is donderdagochtend op 67-jarige leeftijd overleden. Van Weezel was al langere tijd ziek. Vorig jaar werd er bij hem alvleesklierkanker geconstateerd. Bij de NOS presenteerde hij Met het Oog op Morgen. Ook werkte hij jarenlang als parlementair journalist en volgde hij meer dan veertig jaar de journalistiek op en rond het Binnenhof. In het voorjaar van 2018 kreeg de presentator de diagnose alvleesklierkanker. Hij onderging met spoed een zware operatie en er volgende maandenlang een chemotherapie. Van Weezel presenteerde programma’s als “In de Rooie Haan”, “Spijkers met Koppen” en het “Radio 1 Journaal”. Ook was hij te horen in “Argos” en “Met Het Oog op Morgen.” Als journalist won hij twee keer de prestigieuze Anne Vondelingprijs, beide keren met een collega van Vrij Nederland. Vorige maand nog kreeg hij uit handen van burgemeester Halsema van Amsterdam de Frans Banninck Cocqpenning voor zijn "uitzonderlijke bijdrage aan de Amsterdamse en Nederlandse politieke journalistiek". Documentaire Max van Weezel Naar aanleiding van het overlijden van journalist en politicoloog Max van Weezel wordt vanavond op NPO 2 om 23.05 uur de documentaire Max van Weezel (Omroep MAX) uitgezonden. In deze documentaire praat Max van Weezel in een bijzondere setting met presentatrice Dionne Stax over zijn werk, leven en de politiek van de afgelopen decennia. Ook halen verschillende (oud-)politici herinneringen op aan de politiek journalist. Close Up: De vrouwelijke fotografen van Iran (AVROTROS) komt hierdoor te vervallen. Met Het Oog Op Morgen Ook Met Het Oog Op Morgen (NOS) op NPO Radio 1 (23.00 uur) staat vanavond uitgebreid stil bij het overlijden van Max van Weezel. In het programma zijn onder meer hoogtepunten te horen van Van Weezel die vele jaren een van de stemmen van ‘Het Oog’ was. Nooit Meer Slapen Aansluitend (om 00.00 uur) is op NPO Radio 1 in Nooit Meer Slapen (VPRO) een onlangs opgenomen gesprek te horen dat Chris Kijne met Max van Weezel voerde. Het gesprek gaat over de liefde van Van Weezel voor de radio. Argos Zaterdag 13 april is er op NPO Radio 1 om 14.00 uur een speciale uitzending van Argos (VPRO/HUMAN). Van Weezel stond aan de wieg van dit onderzoeksprogramma. In deze uitzending van Argos staan voormalig eindredacteur Hans Simons, oud-minister Joris Voorhoeve en oud-eindredacteur Kees van den Bosch stil bij de rol van Van Weezel als onderzoeksjournalist. [Radio.NL]

Voor de fans , geniet ervan . 24-06-1979 Sunday Joint Part One Caroline.mp3" https://pixeldra.in/u/vh65lI "24-06-1979 Sunday Joint Part Two Caroline.mp3" https://pixeldra.in/u/lZhats Beste groet Philip

Rijnmond-20071125-0000-0100-EtienneVerhoeff-ArjanDeRuiter-WakkereHonden-MannetjesVanDeRadio https://pixeldra.in/u/Z5M-yH Rijnmond-20071125-0100-0200-EtienneVerhoeff-ArjanDeRuiter-WakkereHonden-MannetjesVanDeRadio https://pixeldra.in/u/UhY4W8

Dinsdag is een belangrijke motie betreffende de verhouding tussen Agentschap Telecom en de radiosector door de Tweede Kamer aangenomen. Het is al de zoveelste keer dat een motie wordt aangenomen over de verstoorde relatie tussen het AT en de radiosector, van Mw. Oosenbrug (PvdA) tot van Bemmel (PVV) Het heeft allemaal niet geleid tot verbeteringen. Het is te hopen dat deze motie Weverling (VVD) / Sjoerdsma (D66) de relatie kan normaliseren, gelet op het verleden lijkt het erop dat aan onconventionele maatregelen niet meer valt te ontkomen. De inzet van een derde onafhanklijke partij die kan bemiddelen, zoals in de motie wordt aanbevolen, en dat eigenlijk ook moet doen in lopende dossiers, lijkt meer dan noodzakelijk. Uit een gesprek met een VVD fractie-medewerker blijkt dat men de zaak serieus wil aanpakken. Sjoerd Sjoerdsma is een prominent Kamerlid voor D 66 Ruud Poeze van de Stichting Middengolf hoopt dat een en ander zeer snel zijn beslag zal krijgen, en verzoekt het ministerie voorrang te verlenen aan de middengolf waarover in december al besluitvorming plaatsvindt. Zoals bekend lopen alle LPAM vergunningen op 10 mei volgend jaar af. MOTIE VAN DE LEDEN WEVERLING EN SJOERDSMA Ter vervanging van die gedrukt onder nr. 451 Voorgesteld De Kamer, gehoord de beraadslaging, overwegende dat een professionele en volwassen relatie tussen het Agentschap Telecom en de radiostations en hun zenderoperators essentieel is voor de ontwikkeling, het gebruik en de optimalisatie van de analoge en digitale radionetwerken, constaterende dat de huidige relatie opnieuw is bemoeilijkt door een hoge mate van juridificering, stroperige processen en ongewenste, onnodige beperkingen in de gebruiksmogelijkheden van het radiospectrum, overwegende dat het essentieel is dat deze situatie onder regie van de staatssecretaris en zo nodig met de inzet van een onafhankelijke derde, snel verandert, verzoekt de regering om te komen tot een dialoog tussen de relevante marktpartijen in de radiosector en naar aanleiding daarvan uiterlijk 20 december 2018 te komen met voorstellen om te komen tot concrete verbeteringen ten aanzien van de relatie tussen radiosector en het Agentschap Telecom, waarbij het doel moet zijn dat er meer vanuit een marktgerichte dan vanuit een juridische rol wordt gehandeld in zowel beleid als toezicht, en gaat over tot de orde van de dag. Weverling Sjoerdsma

Radio Europa-1-9-1986-2200-2245 RadioEuropa-1-9-1986-2245-2330 RadioEuropa-31-8-1986-2000-2045RobStenders RadioEuropa-31-8-1986-2200-2245KasvanIersel

Recentelijk zat ik in de avonduren, het dient zo rond 7 uur te zijn geweest, in de auto en werd mij, via de verkeersinformatie op Sky Radio, verteld dat er nog 25 files waren te melden met in totaal een behoorlijk aantal kilometers dat ver boven de 200 uit ging. We reden op een industrieterrein aan de rand van de stad Groningen, waar het verkeer ook regelmatig vast zit als gevolg van het totaal ombouwen van de ringwegen die de meest noordelijke stad van Nederland dient te bevrijden van een groot aantal stoplichten en bovendien een verdere doorstroming van het verkeer, zonder al te veel filevorming, dient te bevorderen. In gedachten zat ik opeens in de jaren zestig van de vorige eeuw, ja meer dan een halve eeuw geleden. We spraken nog deels over Rijkswegen en autowegen want snelwegen was hier en daar slechts een nieuw goedje te noemen. Maar ook toen was er al sprake van filevorming want de foto’s die destijds in de kranten en tijdschriften verschenen, voorstellend de volle rijkswegen, staan me nog goed bij. En de geschiedenis van de files gaat nog veel verder. Recentelijk is er een handig boekwerkje verschenen van de hand van Rob Wilson, die ons vorig jaar met de de roman ‘De mediamaker’ verraste. Wilson, gelouterd als televisie- en radioman, heeft dus duidelijk ook iets van de files via radio in de loop der decennia meegekregen en neemt ons in zijn nieuw boek: ‘De geschiedenis van de file….maar wordt de file ooit geschiedenis?’ mee naar tal van historische feiten. Direct schudt hij de lezer wakker wanneer hij meldt dat voordat maar een ‘voiture’ op de weg was er in het verre Amerika al vaak sprake was van filevorming middels de meer dan 100.000 trekpaarden, die werden ingezet om de bevolking van New York te bevoorraden. Zo maar een van de vele weetjes die er voorbij komen. Weet je bijvoorbeeld dat de eerste verkeersopstopping, zoals een file ook wel werd genoemd, ontstond in Nederland in het jaar 1955 bij het verkeersplein Oudenrijn in Utrecht en dat de eerste radiostudio voor het brengen van informatie over het weer en later de verkeersfiles in 1964 bij de ANWB al werd ingericht? De ouderen onder de lezer herinneren zich natuurlijk het regelmatig schakelen naar de politieverkeerscentrale in Driebergen, van waaruit deskundigen ons via de publieke radio informeerden over de situatie op de wegen. Wilson besteedt een apart hoofdstuk aan het ontstaan van de autosnelwegen en vertelt waarom de eerste geregistreerde file ooit is ontstaan. Natuurlijk komen de speciale Porches als ook de Cesna’s voorbij in het verhaal, om een indruk te kunnen krijgen over de situatie op Rijkswegen. Via vraaggesprekken met ondermeer Rob van Rees – wie herkent de naam niet – wordt dieper ingegaan op de verkeersinformatie die er via de omroepen werd gebracht en hoe er door sommige omroepmedewerkers werd gesjoemeld met te brengen informatie. De nodige grappen en grollen worden niet overgeslagen terwijl er in het boek ook ruimte is voor de verkeersdeskundigen inzake fileproblematiek. Wie herinnert zich nog de tijd van de vele telefoonnummers waar achter een bepaalde service zat? Zo kon je een nummer draaien waar je voor 50 cent steeds op de hoogte werd gehouden van alle beschikbare verkeersinformatie. Het boek: ‘De geschiedenis van de file….maar wordt de file ooit geschiedenis?’ zit vol met leuke wetenswaardigheden en is dermate goed samengesteld dat het heel moeilijk is het snel even weg te leggen. Zondermeer een pakkend verhaal voorzien van talloze nuttige en leuke illustraties. Ook wordt de lezer geattendeerd op handige internetsites en historisch beeldmateriaal, terwijl de geschiedenis van het rekeningrijden ook voorbij komt. Zeker dient ook te worden vermeld dat Wilson nog eens terug haalt dat er ooit een ‘Grote Anti-File Boek’ door ontevreden Nederlanders werd samengesteld en aangeboden aan de toenmalige minister voor Verkeer en Waterstaat, Neelie Smit-Kroes. Prachtige voorbeelden uit dat boek nam de auteur mee in zijn publicatie. Ook het hoofstuk over het eventueel geschiedenis worden van de file is zondermeer de moeite van het lezen waard. Ik raad je aan het snel aan te schaffen en minder ergernis te krijgen als je weer eens in de vele kilometers file staat. Wilson, Rob De geschiedenis van de file….maar wordt de file ooit geschiedenis? 96 pagina’s rijkelijk geïllustreerd Uitgeverij B for Books B.V., Maartensdijk 2017 ISBN: 9789461550354 Prijs 16,95 www.b4books.nl Hans Knot, 28 november 2017

Op 1 januari 1968 verwachtte de regering in Nederland tot invoering van legale radio-reclame over te kunnen gaan. Maar een definitief besluit was op 1 juli, een half jaar voor de eventuele startdatum, nog niet genomen. De kranten berichtten daar destijds volop over. Men vreesde dat het overleg over de vorm waarin via de drie Hilversumse netten mocht worden geadverteerd, voor de zoveelste keer zou stagneren. Tot op dat moment leken de standpunten van het bedrijfsleven en de omroepen moeilijk te verzoenen, maar begin juli 1967 waren de gesprekken weer op gang gekomen en volgens insiders dwongen de groeiende financiële moeilijkheden bij de radio de omroepen tot een wat soepeler onderhandelingstactiek. De verwachtingen waren halverwege het jaar 1967 dan ook hooggespannen want overeenstemming zat er op betrekkelijk korte termijn in. In een van de teruggevonden berichten in de GPD kranten werd gesteld dat niet iedereen de eventuele goede afloop van deze moeizame affaire zou toejuichen. Met name Radio Veronica, toen jarenlang lachende derde, zou dan het lachen vergaan. Zo schreef men ondermeer: ‘Want één ding staat als een paal boven het Noordzeewater: zodra Hilversum met reclame begint, zal de met popmuziek gekruide stroom advertenties, die Radio Veronica al meer dan zeven jaar dagelijks over ons land uitstort, door de regering (als zij het parlement meekrijgt, wat wel waarschijnlijk mag worden geacht) worden afgedamd.’ De Nederlandse regering was volgens de journalist verplicht zich aan internationale afspraken te houden en dus diende men op te treden tegen de ‘piratenzenders’. Men liet ondermeer een vertegenwoordiger van de Vereniging van Erkende Advertentiebureaus aan het woord. De heer J. Woerlee was een duidelijke mening toebedeeld: “Zo lang Veronica in de lucht zit, krijg je geen adverteerder op Hilversum 1, 2 of 3". Vervolgens stelde de journalist dat de invoering van de radio-reclame dan ook vergezeld zou gaan van een aantal regeringsvoorstellen (wijzigingen van de telegraaf- en telefoonwet, ratificatie van de conventie van Straatsburg), die kort gezegd hierop zouden neerkomen dat elke vorm van medewerking op de vaste wal aan ‘piratenzenders’ strafbaar zou worden gesteld. Wat was de reactie destijds van de zijde van de directie van Veronica op dit en vele soortgelijke berichten in de kranten? “Maatregelen tegen Veronica? Ach", begon de heer H. Verweij, “dat heeft al zo vaak in de kranten gestaan, ik moet het eerst nog zien gebeuren". Even terug naar de begeleidende tekst van de GPD publicatie: ‘Hij blijkt echter niet zo best geïnformeerd, heeft alleen de koppen gelezen. Tijdens het gesprek groeit zijn bezorgdheid dan ook zienderogen. Een verbod aan Nederlanders om het schip Veronica te provianderen?’ Hendrik Verweij: “Tja, de proviandering wordt dan wel moeilijker en ook een stuk duurder, maar dat zal ons niet stoppen, — een verbod om in Nederland muziekbandjes voor zeezenders te maken? Ha, dat is moeilijk te controleren". — Een verbod om reclame-opdrachten aan piratenzenders te geven? “Dat is... . maar.... als ze de adverteerders gaan grijpen, ja, dat zou ons nekken. Maar dat is toch wel erg ingrijpend. Kan dat dan zo maar? Wat blijft er op die manier over van de vrijheid van de mens?" Bij de GPD was men er van overtuigd dat in januari 1968 er een einde zou komen aan de uitzendingen van Radio Veronica: ‘De heer Verweij zou het maar een triest iets vinden, zo’n van overheidswege geforceerde sluiting van Radio Veronica. “Niet alleen commercieel (de jaarlijkse omzet loopt in de miljoenen) maar ook emotioneel zou het ons wel wat doen, want wat hebben we er niet voor geknokt". Het zou nog tot eind augustus 1974 duren dat er daadwerkelijk een einde zou komen aan de voor velen populaire uitzendingen van Radio Veronica. Radioreclame via de Hilversumse radionetten werd, het zei op zeer beperkte schaal, op 1 maart 1968 ingevoerd. Wel bevond de Britse zeezendervloot zich al midden in de storm. Half augustus 1967 werd de Britse wet tegen de radiostations die vanuit internationale wateren hun programma’s verzorgden van kracht. Rond die tijd werd er in de kranten volop gesuggereerd welke stations zouden verdwijnen of een andere uitweg zouden vinden om de uitzendingen toch een voortgang te geven. Een aantal voorbeelden: ‘Enkele illegale stations — ondermeer Radio 270 en Radio 390 en 227 — hebben al aangekondigd tegen die tijd uit de ether te zullen verdwijnen. Andere piratenzenders, zoals de grote reus Radio London, zouden van plan zijn hun zetel naar Nederland te verplaatsen.’ Een ander: ‘Twee Britse piratenzenders hebben al kantoren in Amsterdam. Dat zijn Radio Caroline, die af en toe een Nederlandse commercial in zijn Engelstalige programma's doet (gratis, volgens sommigen), en Radio 227, die van 's ochtends zes tot 's avonds negen uur een volledig Nederlands programma uitzendt. Deze laatste heeft evenwel reeds doen weten toch de uitzendingen te zullen stoppen. Hoewel de populariteit van dit station in Nederland snel is gestegen, sinds men op 1 juni overschakelde van sweet music voor huisvrouwen op ‘pop’ zit er minder schot in het advertentiebestand. Vermoedelijk is daarin dan ook een van de redenen te vinden voor het besluit de uitzendingen stop te zetten.’ Ook ging men in op het nieuwe kantoor van de Carolineorganisatie aan De Singel in Amsterdam: ‘De Nederlandse dependance van Radio Caroline zit in hetzelfde pand waar de organist Piet van Egmond resideert, op de woonetage namelijk van de Zuid-Afrikaan Basil van Rensburg, die vroeger voor Radio Dolfijn heeft gewerkt. Zijn enige taak zou bestaan uit het verkopen van advertenties. Dat lukt niet zo best, als men de uitzendingen van Caroline beluistert.’ Ook werd nog een telefoontje gepleegd richting John Withers, de directeur van Carstead Advertising, welke onderneming op 1 maart 1967 Radio Dolfijn overnam. In een artikel was terug te lezen: “De terughoudendheid van het gros van de reclamebureaus heeft ons erg teleurgesteld. Dit samen met het voornemen van de Nederlandse regering wettelijke maatregelen tegen piratenzenders te nemen, stemt me weinig optimistisch voor de toekomst. Als ze het geven van reclame-opdrachten aan piratenzenders gaan verbieden, betekent dat het einde van ons allemaal. Er zouden nooit piraten zijn geweest, als de officiële radio met zijn tijd was meegegaan.” Maar wat een geluk dat de officiële radio destijds niet met de tijd is meegegaan. Anders hadden we in die tijd niet zo breed kunnen luisteren naar alles wat in Hilversum maar ook bij de BBC in Engeland verboden was. Hans Knot, 19 maart 2017