Doorzoek de gemeenschap

B ig Ben Banjo Band – She loves you/I want to be your man. Beide nummers komen voor op een EP met medleys uit november 1966. Gedurende 11 jaar nam de band tientalen singles en lp’s op. In 1955 kwam Norrie Paramor met het idee voor deze groep, met verder onder meer Billy Bell, George Chrisholm, Stan Roderich en Joe Fanton. Men bracht de platen grotendeels op het Columbia label uit. Voornoemde titels, beide composities van Lennon en McCarthy, werden gebruikt voor promotiespots ten bate van de ‘Five by Four show’, een programma dat van maandag tot en met zaterdag dagelijks om 5 uur in de middag was te beluisteren via Radio City op 299. Helaas hebben we het nummer niet dus wie het wel heeft welkom het te delen via HKnot@home.nl Big Ben Banjo Band - She loves you/I want to be your man. Both songs appear on an EP with medleys from November 1966. For 11 years, the band recorded dozens of singles and LPs. In 1955 Norrie Paramor came up with the idea for this group, which also included Billy Bell, George Chrisholm, Stan Roderich and Joe Fanton. Most of the records were released on the Columbia label. The aforementioned titles, both compositions by Lennon and McCarthy, were used for promotional spots for the 'Five by Four show', a programme that could be heard daily from Monday to Saturday at 5pm on Radio City on 299. We don't have the number so anyone has it please share versus HKnot@home.nl

Edmundo Ross Orchestra – Maria. Een vrolijk instrumentaaltje van het orkest van Edmundo Ross dat voorkomt op de lp ‘The Sound of Music’. Het leuke van bepaalde zeezenders was dat men vooral lokaal gericht reclame maakte, zoals bij Radio City het geval was. En dan ook nog vaak reclame die slechts kort was te horen via de 299 meter. Op een bepaald moment verscheen zo’n spot en wel voor diegene die geïnteresseerd was in waterskiën. Er werd een speciale bijeenkomst georganiseerd in het Continental Hotel in Whitstable. Voor het maken van een promotiespot voor deze bijeenkomst werd het nummer ‘Maria’ van Edmundo Ross ingezet. Edmundo Ross Orchestra - Maria. A cheerful instrumental of the Edmundo Ross Orchestra that appears on the album 'The Sound of Music'. The nice thing about certain radio stations was that they advertised locally, as was the case with Radio City. And then often advertising that was only briefly heard on the 299 meters. At a certain moment, such a spot appeared for those who were interested in water skiing. A special meeting was organised at the Continental Hotel in Whitstable. The song 'Maria' by Edmundo Ross was used to make a promotional spot for this meeting. https://filesender.surf.nl/?s=download&token=efc89fc5-9c27-4d14-870a-06fbb0bd4d94 geen you tube versie gevonden

Burt Bacharach Orchestra and Chorus - There's Always Something There To Remind Me. Op Radio City werd tijdens de "Auntie Mable Hours" creatief omgesprongen met het voorhanden songmateriaal. Zo werd onder meer dit lied gebruikt om een ode te zingen aan "I Do Like Oysters." Zie verder ook: Ken Woodman - "That's Nice," Herb Alpert - "Work Song," Helaas was de ontvangst van Radio City, rond de tijd van uitzending van the Auntie Mable Hour – 7 uur in de avond – bij lange na niet altijd goed. Maar die shows, die van maandag tot en met vrijdag werden uitgezonden, waren graag gehoord. Burt Bacharach Orchestra and Chorus - There's Always Something There To Remind Me. At Radio City during the "Auntie Mable Hours" the available song material was used creatively. Among other things, this song was used to sing an ode to "I Do Like Oysters". See also: Ken Woodman - "That's Nice," Herb Alpert - "Work Song," Unfortunately the reception of Radio City, around the time of broadcasting of the Auntie Mable Hour - 7 o'clock in the evening - was by far not always good. But those shows, which were broadcast from Monday to Friday, made us happy to hear. https://filesender.surf.nl/?s=download&token=17e68c06-874e-4659-81e5-25089d18d7e2

Tony Hatch Orchestra – Man Alive Theme Tune. Herkenningsmelodie van de zeer populaire Britse televisieserie, die liep van 1965 tot en met 1981. Het nummer werd gecomponeerd door Tony Hatch, die in 1939 ter wereld kwam als Anthony Peter Hatch. Hij werkte onder meer voor Top Rank Records en Decca als orkestleider, componist, arrangeur en pianist. Hij stond aan de wieg van grote carrières van onder meer Adam Faith, Petula Clark en Jackie Trent. Man Alive theme werd door Chris Cross op Radio City in 1965 gebruikt als filler op weg naar het nieuws in het programma Hit Sounds. Chris liep, in de week dat Reginald Calvert Radio Sutch overnam het kantoor van Calvert binnen. Kreeg een week, onbetaald, proeftijd op Radio City en kon daarna enige tijd voor 5 Pond per week werken op Shivering Sands Tony Hatch Orchestra - Man Alive Theme Tune. Recognition melody of the very popular British television series, which ran from 1965 to 1981. The song was composed by Tony Hatch, who came into the world in 1939 as Anthony Peter Hatch. He worked for Top Rank Records and Decca as an orchestra leader, composer, arranger and pianist. He was at the cradle of great careers of Adam Faith, Petula Clark and Jackie Trent, among others. Man Alive theme was used by Chris Cross on Radio City in 1965 as a filler on his way to the news in the programme Hit Sounds. Chris walked into Calvert's office the week Reginald took over Radio Sutch. Got a week, unpaid, probationary period on Radio City and was then able to work for £5 a week on Shivering Sands. https://filesender.surf.nl/?s=download&token=30d21cc0-5085-4860-9084-2f9142684deb

France Gall – Coeur Qui Jazze. Een hart voor Jazz. Als je zo door de eerdere opnamen van France Gall heengaat dan bemerk je inderdaad dat er een aantal links naar de jazzmuziek was. Dit nummer kwam voor op de in 1965 uitgebrachte lp ‘Poupée de cire, poupée de son’, en de titel van de lp was gelijk aan het lied waarmee ze dat jaar het Eurovisiesongfestival won. Het nummer ‘Coeur Qui Jazze’ werd op Radio City gebruikt voor een lange jingle die begon met: ‘This is the Big Sound of Britain’s first and only Tower of Power, that’s Radio City……’. France Gall - Coeur Qui Jazze. A heart for Jazz. If you go through the earlier recordings of France Gall like this, you will indeed notice that there were a number of links to jazz music. This song appeared on the LP 'Poupée de cire, poupée de son', released in 1965, and the title of the LP was the same as the song with which she won the Eurovision Song Contest that year. The song 'Coeur Qui Jazze' was used on Radio City for a long jingle that started with: This is the Big Sound of Britain's first and only Tower of Power, that's Radio City......'. https://filesender.surf.nl/?s=download&token=983eb11f-f7b6-4ab5-a069-684c1e1bd498

British Associated Orchestra – Yogoslav wedding. Dit nummer is een van de instrumentale tracks die voorkomen op de lp ‘Summer Holiday’ van Cliff Richard and the Shadows. Het is de soundtrack van de film die in januari 1963 uitkwam en de een na best bezochte film van dat jaar was. De hoofdrollen waren onder meer weggelegd voor Cliff en Laura Peters. Nadat alles was opgenomen besloot de regisseur Peter Yates dat het zangtalent van Laura niet goed genoeg was en liet alles opnieuw inzingen door Grazina Fame. In ieder geval werd een deel van ‘Yogoslav wedding’ gebruikt voor een serie deejaynaamjingles op Radio City voorafgegaan met de tekst: ‘This is Radio City, the only station for royal listeners with MBE: Much Better Entertainment.’ British Associated Orchestra - Yogoslav wedding. This song is one of the instrumental tracks on the album 'Summer Holiday' by Cliff Richard and the Shadows. It is the soundtrack of the film that was released in January 1963 and was the second best visited cinema movie of that year. The lead roles included Cliff and Laura Peters. After everything was recorded, the director Peter Yates decided that Laura's singing talent wasn't good enough and had everything resung by Grazina Fame. In any case, part of 'Yogoslav wedding' was used for a series of deejay name jingles on Radio City preceded by the text: 'This is Radio City, the only station for royal listeners with MBE: Much Better Entertainment'. https://filesender.surf.nl/?s=download&token=cfe48bc8-60cc-4c24-821b-dab7b17b6496

Harry Roberts Sound – Honey Badger. Dit nummer komt al voor in de discografielijst maar kan worden aangevuld. Harry Roberts werd geboren als Harold Francis Roberts in 1929 in Croydon. Het nummer Honey Badger, gecomponeerd door Cliff Adams, werd in 1966 op het Philips label uitgebracht. Het was Paul Kramer die het nummer in de zomer van dat jaar op Radio City gebruikte voor de klok van tien uur in de ochtend op het einde van de door hem gepresenteerde Breakfastshow. Harry Roberts Sound - Honey Badger. This song is already in the discography list but can be completed. Harry Roberts was born as Harold Francis Roberts in Croydon in 1929. The song Honey Badger, composed by Cliff Adams, was released on the Philips label in 1966. It was Paul Kramer who used the song on Radio City in the summer of that year for the ten o'clock in the morning at the end of the Breakfast Show he presented. https://filesender.surf.nl/?s=download&token=bd7f0d90-c3be-4077-bc42-2c4391b6a75e

Bert Kaempfert and his Orchestra – Mexican shuffle. Dit nummer werd begin februari 1966 op de markt gebracht als b-kant van de single ‘Moon over Naples’. Kenners weten meteen dat het een cover is van een compositie van Herb Alpert, die er in 1964 al een hit mee had. Het nummer in de uitvoering van Bert Kaempfert en zijn orkest werd gebruikt in een speciale ‘Auntie Mable Hour’ promotiespot voor het Radio City Tower of Power t-shirt. Bert Kaempfert and his Orchestra - Mexican shuffle. This song was released at the beginning of February 1966 as the b-side of the single 'Moon over Naples'. Connoisseurs know right away that it is a cover of a composition by Herb Alpert, who already had a hit with it in 1964. The song in the performance by Bert Kaempfert and his orchestra was used in a special 'Auntie Mable Hour' promotion spot for the Radio City Tower of Power t-shirt. https://filesender.surf.nl/?s=download&token=a3a1e122-66e3-41e5-bc11-791a3a85a7c7

Jimmy Smith – Theme from the Munsters. Dit nummer is afkomstig van de lp ‘Monster’ waarop tal van thema’s uit films en televisieseries zijn opgenomen. De lp kwam in 1965 uit. Als je het hebt over Radio City en je vraagt een oud luisteraar naar een leuk programma dan zal zeker de helft ‘The Auntie Mable Hour’ noemen. Dit programma werd van maandag tot en met vrijdag om 7 uur in de avond geprogrammeerd. Een promotiespot voor het programma werd gemaakt met gebruik van de Theme from the Munsters. Jimmy Smith - Theme from the Munsters. This song comes from the album 'Monster' on which numerous themes from films and television series have been recorded. The album was released in 1965. If you're talking about Radio City and you're asking an old listener for a nice programme, at least half of them will call it 'The Auntie Mable Hour'. This program was programmed from Monday to Friday at 7 o'clock in the evening. A promotion spot for the program was made using the Theme from the Munsters. https://filesender.surf.nl/?s=download&token=f90187f1-79cb-4311-9846-856e2d3b4b04

George Martin Orchestra, the – Scrambled Eggs (Yesterday). Radio 310 was een soort van grap van het team van Radio City. Er werd net gedaan of men te maken had met testuitzendingen van een nieuw station in mei 1966. Radio 310, zo vertelden de programmamakers, had ook een eigen stationtune. Daarna werd het nummer ‘Srambled Eggs’ gedraaid dat een instrumentale versie is van de Lennon-McCartney compositie ‘Yesterday’. https://filesender.surf.nl/?s=download&token=ab9e84a0-0761-49d8-9cb8-bb40aa6c719c

Willie Bobo – Sunshine Superman. Op Radio City werd tijdens de ‘Auntie Mable Hours’ creatief omgesprongen met het voorhanden zijnde songmateriaal. Zo zong "Tatty" Tom Edwards ondermeer in de Kerstuitzending van 1966 op een instrumentale versie van het nummer ‘Sunshine Superman’, gecomponeerd door Donavan, een ode aan zijn collega's. Tom gebruikte de uitvoering van de in New York geboren jazz percussionist Willie Bobo, die vooral bekend werd in het genre Latin Jazz. Verwijzing onder Uitvoerenden onbekend kan worden gewist https://filesender.surf.nl/?s=download&token=866efe08-dba7-dbba-8687-d89df8738b87

Red Prysock – Hand Clappin’. Dit nummer staat al in de lijst en er kan aan worden toegevoegd: Het nummer werd ook als tune gebruikt door Gary Stevens, die gelijk aan Jack Spector werkte bij WMCA New York. In de periode dat Swinging Radio England in 1966 in de ether was stuurde hij zijn programmabanden naar dat station. Vanaf november 1966 tot medio februari 1967 was hij te horen op Radio City. Wilbert ‘Red’ Prysock had met dit nummer in 1955 een hit in Amerika. https://filesender.surf.nl/?s=download&token=65aa7c46-f497-366c-1d79-11a1e6067313

Het was in 2014 dat deel 1 van de triology ‘Life and Death of a Pirate’ uitkwam en ruim drie jaar later liggen alle drie delen, samengebonden in een prachtig boek op de tafel om te worden gerecenseerd. Een boek over het persoonlijke leven van Reginald Calvert en zijn familie, het leven in de muziekindustrie en niet te vergeten zijn betrokkenheid binnen de zeezenderwereld in de eerste helft van de jaren zestig van de vorige eeuw. Susan Moore is de dochter van Reginald en Dorothy Calvert en heeft de triologie als een roman geschreven met daarin vooral het ware en tevens trieste verhaal. Reginald was een persoon die tal van beroepen heeft gehad, van snoepverkoper, radio en televisiemonteur, het runnen van ballroomdances, managen van vele popgroepen en het runnen van een radiostation tot het moment hij slachtoffer van concurentie werd. Vaak was Reginald in zijn manier van werken snel verveeld en pakte hij weer iets nieuws aan waarna zijn vrouw de brokken mocht ruimen. Susan gaat dan ook in het boek niets uit de weg. Ze verhaalt over de toch wel dominante houding van een man die eigenlijk zijn vrouw geen ruimte gaf. Als voorbeeld noem ik het gegeven dat Dorothy het beste voor het gezin voorhad en graag een betere woning wenste. Er viel niet over te praten. In zijn getrouwde jaren blijkt Reginald diverse verhoudingen te hebben gehad die hij heel goed kon afschermen totdat hij na een verhouding van ruim 3 jaren met de door hem begeleidde zangeres Carol met de billen bloot diende te gaan daar hij het niet langer verzwijgen kon tegenover zijn vrouw Dorothy. Het betekende een gescheiden leven gedurende een aantal weken maar hij werd weer in genade aangenomen. Calvert kocht een enorm groot huis ‘Cliffton Hall’ deels voor de familie en deels de jongens van zijn band onder te kunnen brengen en niet veel later hoorden ze dat het oude huis geheel was afgebrand inclusief de ruimte was Dorothy haar eigen bedrijf runde. Ze ging zich intensiever bemoeien met de management en meer rond de groepen van Reginald. Deel 1 van het boek gaat verder voornamelijk over de tijd dat Reginald en Dorothy zich vooral bezig hielden met het managen van de diverse beatgroepen en het organiseren van ballroomdances op diverse locatie in een deel van zuid- en midden Engeland. Uiteraard met veel leuke herinneringen, problemen met leden van de groepen, uit de hand lopend vuurwerk en pogingen tot het maken van hits. Niet te vergeten dat Reginald er in slaagde zijn groepen ook deels onder te brengen met contracten in Duitsland en hij nieuwe groepen contracteerde die later grote naam en faam zouden maken, zoals Screaming Lord Sutch, The Fortunes en Pinkerton’s Assorted Colours. Dit alles op een heerlijke en soepellopende manier beschreven over de periode die liep tot en met 1963. Uiteraard komt de oprichting, samen met Terry King, van King’s Agency – gevestigd in 7 Denmark Street – aan bod. Laten we eens kijken wat er in deel 2 van het boek zoal valt te beleven. Bijvoorbeeld werd op 21 maart, de dag voor Pasen, in Loughborough een eigen club geopend in een voormalige bioscoop en het leek erop dat de financiële situatie van de Calvert’s de goede kant op kon gaan. Bovendien werd een nummer, van The Fortunes, plotseling intensief gedraaid op een nieuwe radiostation, Radio Caroline. Reginald die er altijd van had gedroomd een eigen radiostation te kunnen beginnen, werd diverse malen door Dorothy gewaarschuwd dat ze daarvoor geen geld hadden, maar Reginald ging, als zo vaak, zijn eigen gang om zijn vrouw en zakelijk partner later de puinhoop te laten opruimen. Hij had daarbij een maatje gevonden in een van zijn artiesten, David Sutch, waarmee hij vele uren sprak over het onderwerp ‘Pirate Radio’ en ondanks de waarschuwingen van Dorothy zijn eigen wil doorzette en een stunt samen met David Sutch bedacht dat leidde tot veel publiciteit en bovendien een radiostation met vooral veel muziek van David Sutch en zijn begeleidingsgroep The Savages. Wat volgt waren twee boottochten vanuit South end on Sea, waarbij Reginald ondermeer op de eerste tocht, zeer tegen de zin van Dorothy, beide dochters meenam die behoorlijk zeeziek enkele uren later terugkwamen. Niet veel later zou Reginald andermaal de zee op gaan voor inspectie van Knock John Towers en Shivering Sands, de Maunsel Towers die in opdracht van de overheid in de Tweede Wereldoorlog werden gebouwd en geplaatst. Een ideaal onderkomen voor een radiostation. Een derde boottocht, vanuit het centrum van London via de Theems naar internationale wateren was met de MV Cornucopia om het toekomstige radiostation Radio Sutch te promoten. Vanaf dat moment, op pagina 182 van het uitermate interessante en zeer goed leesbare boek ‘Life and death of a pirate’ van Susan K. Moore begint het radioavontuur van Reginald Calvert dat uiteindelijk zijn dood zou betekenen. In de daarop volgende hoofdstukken wordt je door de geschiedenis van Radio Sutch en Radio City en nog eens 300 pagina’s heengetrokken en leest het verhaal alsof het gisteren allemaal gebeurd is. Zondermeer is dit boek de moeite van het aanschaffen waard en is in mijn gedachte het beste boek dat sinds jaren op het gebied van de geschiedenis van de zeezenders is gepubliceerd. Life and Death of a Pirate Auteur: Susan K. Moore 474 pagina’s; rijkelijk geïllustreerd Hard gebonden ISBN 978-0-9515116-6-4 Fillongley Publications CV7 8PB http://www.susan-moore.co.uk/books-by-s-k-moore.php https://www.amazon.co.uk/LIFE-DEATH-PIRATE-S-Moore/dp/0951511661/ref=sr_1_12?s=books&ie=UTF8&qid=1513023116&sr=1-12&refinements=p_27%3AK.+Moore Hans Knot, december 2017.

Syd Dale Orchestra – Hellraisers. Deze tune is vooral in Engeland bekend van de televisie via de Spiderman Cartoon serie. Het is afkomstig van een orkest dat zich vooral richtte op productiemuziek en afkomstig is uit de stal van KPM. Op Radio City gebruikte Phil Jay het nummer in augustus 1966 als filler op weg naar het hele uur. Trouwens KPM was gehuisvest op nummer 21 van Denmark Street in Londen, Radio City had nummer 7 als huisnummer. syd dale hell raiser City-19660800-PhilJay-AlanClarke-filler na Discomania.mp3 1.76 MB https://filesender.surf.nl/?vid=075bd9c5-5402-b9a9-a36c-00001b3d6f0e

This week another video which has been posted on YT before, but this time in one clip of about 30 minutes, and in a fairly good picture quality. Aired on the 24th of April 1977, a report by Janet Street Porter for LWT, about the start of the Offshore radio stations in the UK. In part two a visit to Radio Caroline on the MV. Mi Amigo. This tape also comes from the archive vaults of Martin van der Ven.

1966 07-19 - 2313-0000 Radio City Ed Mereno

City-Unknown-1550-1630-IanMacRea City-Unknown-1040-1115-TomEdwards Geen datum bij de cassette.

City-19661225-1400-1455-AuntieMableChristmasHour