Doorzoek de gemeenschap

Valentina’s, the – Ik hou van Holland. Een liedje gezongen in close harmony door de Rotterdamse formatie The Valentina’s. Het trio bestond uit Marja Kapitein (die zich echter Valentina noemde), Willy van Hoek en Corrie van Hark. Het nummer was een compositie van Willy Schaademeijer en het liedje kwam in 1961 uit op het Imperial label. Het was in 1971 dat Peter Holland gezongen zinnetjes verknipte in een van zijn jingles voor het programma op Radio Noordzee. Valentina's, the - Ik hou van Holland. A song sung in close harmony by the Rotterdam formation The Valentina's. The trio consisted of Marja Kapitein (who however called herself Valentina), Willy van Hoek and Corrie van Hark. The song was composed by Willy Schaademeijer and the song was released on the Imperial label in 1961. It was in 1971 that Peter Holland cut up sung phrases in one of his jingles for the programme on Radio Noordzee. https://filesender.surf.nl/?s=download&token=df7d1c7e-e7ba-43a5-8635-27591dd6a09b No you tube available

Bonzo Dog Doo-Dah Band - Jolity Farm Dit nummer heeft al enkele verwijzingen in de discografie en kan worden aangevuld. Het nummer werd ook gebruikt op Radio Noordzee en was te horen in de ochtenduren met Peter Holland en zijn programma ‘Kop op met Peter Holland’. Het kwam regelmatig voorbij in de jingle ‘Iedere morgen Peter Holland hie ha ho…..’ Bonzo Dog Doo-Dah Band - Jolity Farm This song already has some references in the discography and can be added to. The song was also used on Radio Noordzee and could be heard in the mornings with Peter Holland and his programme 'Kop op met Peter Holland'. It regularly featured in the jingle 'Every morning Peter Holland hie ha ho.....' https://filesender.surf.nl/?s=download&token=5651d8fb-44ac-42e8-98f9-a03ff16a7a60

PJ Proby – Somewhere Een prachtige song, van origine afkomstig uit de West Side Story. De intro van dit nummer werd gebruikt voor een openingsspot ten bate van Peter Holland in combinatie met een stukje uit Do's and Don'ts van Howdy Doody. Iedereen die wel naar ‘Kop Op’ van Peter Holland heeft geluisterd zal de jingle direct herkennen. Eerst een wekker en daarna adviezen als was je gezicht en kam je haren. Productie Jules Stevenhagen in 1972. Howdy Doody – Do's and Don'ts. Een stukje uit dit nummer was regelmatig te horen in het programma ‘Kop op’ met Peter Holland. Iedereen die het programma regelmatig op Radio Noordzee heeft gehoord zal het herkennen aan de adviezen onder meer je gezicht te wassen en je haar te kamen. Er is ook een langere versie die werd gebruikt aan het begin van het programma, in productie van Jules Stevenhagen. Daarbij werd ook de intro van PJ Proby’s ‘Somewhere’ bij gebruikt. PJ Proby - Somewhere A beautiful song, originally from West Side Story. The intro of this song was used for an opening spot to benefit Peter Holland in combination with a snippet from Do's and Don'ts by Howdy Doody. Anyone who has listened to Peter Holland's 'Kop Op' will immediately recognise the jingle. First an alarm clock and then advice like wash your face and comb your hair. Production Jules Stevenhagen in 1972. Howdy Doody - Do's and Don'ts. A snippet from this song was regularly heard on the programme 'Kop op' with Peter Holland. Anyone who heard the programme regularly on Radio Noordzee will recognise it for the advice to wash your face and comb your hair, among other things. There is also a longer version that was used at the start of the programme, in production by Jules Stevenhagen. This also included the intro to PJ Proby's 'Somewhere'. https://filesender.surf.nl/?s=download&token=df367de1-b663-45b6-9a0f-b11fa07bbde9 https://youtu.be/6V7NkbuRz_E?si=bmBQovpYoqeudJzD

Howdie Doody and Buffalo Bob Smith with the Howdie Doody Cast – It’s Howdy Doody Time. Op Radio Noordzee gebruikte Peter Holland incidenteel een instrumentaaltje, al dan niet ter opvulling van een programma-uur. Hij verwees daarbij naar "Het halvegare koor." Het klinkt enigszins als Spike Jones maar is het niet. Het muziekje is geknipt uit een gelijknamige lp uit 1971 op het RCA label en wel in de categorie Radio Play Comedy. Howdie Doody and Buffalo Bob Smith with the Howdie Doody Cast - It's Howdy Doody Time. On Radio North Sea, Peter Holland occasionally used an instrumental tune, whether or not to fill a programme hour. In doing so, he referred to "The Half-Guy Choir." It sounds somewhat like Spike Jones but is not. The tune was cut from a 1971 LP of the same name on the RCA label and it was in the Radio Play Comedy category. https://filesender.surf.nl/?s=download&token=16a319df-3fb3-4f5e-97dd-e95af2065692

Recentelijk maakten we een vroege fietstocht tijdens een heerlijk lentezonnetje, terwijl de temperatuur slechts 3 graden Celsius was. Vanuit het centrum van Groningen door fietsen langs het Hoendiep richting Hoogkerk kom je dan op een bepaald moment langs de ouderwetse koekenbakkerij van de familie Knol. Het lijkt ouderwets maar achter de originele muur bevind zich wel een ‘historisch winkeltje’ maar is er ook sprake van een ultra moderne bakkerij. Dit werd mogelijk nadat er tot twee keer toe een felle brand had gewoed en de verzekering het nodige geld uitkeerde voor herbouw van het bedrijf. Het mooie, is wanneer je in de richting van de bakkerij rijdt, dat je al spoedig de geur van warme koek tot je neemt. Er voorbij fietsen heb je dan een zeer goed gevoel. Ik denk dat in andere plaatsen van ons land zulke waarnemingen zeker ook mogelijk zijn. Echter fietsten we honderd meter verder, over de spoorbaan en kruisten we een snelweg, waarna meteen een slecht gevoel ons overkwam. Duidelijk dat daar sprake was van een grote McDonald, alwaar via digitale bestelling het nodige snel hapbare was te kopen. Maar vooral de hedendaagse bezoeker, die op het terras of in de auto de burgers en meer tot zich neemt, heeft het niet zo op met het gebruik van vuilnisbakken. Nee men gooit het materiaal uit het raam van de auto dan wel gooit het blindelings weg in de omgeving. Het bracht mij tot een herinnering aan het jaar 1971 toen de eerste McDonald in ons land geopend werd in Zaandam, waar we destijds nog op kleinschalige manier, al dan niet, konden genieten van het Amerikaanse fastfood. Via de Nederlandstalige uitzendingen van Radio Noordzee kregen we via de 220 meter al te horen waar in Nederland het mogelijk was een hamburger of een andere Amerikaans preparaat te nuttigen. Deejays van het station werden zelfs uitgenodigd om de nieuwe winkel te openen. Een paar jaar later, in 1976, had het grote McDonald concern zich nog verder op de wereld uitgebreid en ook anderen maakten dankbaar gebruik van het nieuwe product, dat ze zelf ook wel in een speciaal jasje konden bereiden. In Hong Kong bijvoorbeeld – dat op dat moment nog jaren verwijderd was van de opslokking door China, waren vele Chinese restaurateurs uitgewaaid over de westerse wereld en diende dus ook het oosterse volk aan een westers product gebracht te worden. Je kan dit op diverse manieren doen maar in 1976 leek het de eigenaren van een nieuw hamburgerrestaurant, een product dat na de Tweede Wereldoorlog vanuit Duitsland was overgewaaid naar Amerika, het een goede manier het product ‘op het water’ te brengen. Een bootje bemand met twee mannen en een enorm hoge whopper kabbelde door de wateren in het dichtbevolkte Hong Kong. In België bracht het wekelijkse muziekblad voor jongeren, Joepie, de resultaten van een poll bekend waarin diverse categorieën onderverdeeld, de populariteit werd bepaald en gepubliceerd. De Belgische kijkers hadden klaarblijkelijk in het jaar 1975 niet zoveel op het gebied van pop via de televisie voorgesteld gekregen want men riep ‘AVRO’s Top Pop’ uit als favoriet televisieprogramma. In de categorie ‘Favoriete presentator op TV’ werd dan ook Ad Visser, die Top Pop in die tijd presenteerde, als de absolute nummer 1 verkozen. In de soortgelijke categorie maar dan gericht op de radio, werd onze landgenoot Stan Haag tot de nummer 1 verkozen. En legaal of illegaal maakte niets uit bij de samenstellers van de Poll want ‘De Mi Amigo Top 50’, die wekelijks vanuit internationale wateren werd uitgezonden, werd uitgeroepen tot het populairste programma van België. Nederland mocht in 1976, nadat het nummer ‘Ding a dong’ van de groep Teach Inn namens Nederland een jaar eerder in Stockholm als absolute winnaar waren verkozen, de organisatie in handen nemen van het Eurovisie Songfestival. Erg vroeg in het jaar, al op 3 april, werd het 21ste Eurovisiefestival gehouden in Den Haag. Als winnaar kwam uit de bus de formatie ‘Brotherhood of Man’. De V.O.O. maakte haar debuut op de televisie op 21 april 1976. Ontstaan uit de zeezender Veronica kreeg de Veronica Omroep Organisatie in 1975 een aspiranten licentie hetgeen onder meer inhield dat men vanaf april 1976 om de drie weken liefst 3,5 uur televisiezendtijd kreeg die gevuld werd tussen half negen en twaalf uur in de avond. De eerste uitzending vond plaats 16 jaar nadat Radio Veronica haar eerste officiële uitzending vanaf zee verzorgde. Kosten noch moeite waren gespaard om, in samenwerking met de NOS, een sfeervolle gala-avond uit te zenden, die gelukkig bewaard gebleven is en sinds kort in mijn archief op DVD zichtbaar is. Het programma zat vol met amusement met nostalgische waarde, informatie en een 20 minuten durende film over de zeezender Veronica. Ook werd er verbinding gelegd met de werf in Zaandam, waarop dat moment de MV Norderney afgemeerd lag. Vandaar richtten Rob Out en Lex Harding zich tot de nieuwe kijkers en traden George Baker Selection en Earth and Fire, twee groepen groot gemaakt door de zeezenders, op vanaf het dek van het voormalige zendschip. Ook werd daar een gigantisch vuurwerk ontstoken, waardoor onder meer de tekst ‘Veronica aan land’ in de lucht verscheen. Vanaf negen uur in de avond werd vervolgens verbinding gezocht met Utrecht, waarin het Congrescentrum het voornoemde Galaprogramma werd uitgevoerd, waarbij de nationale en internationale artiesten zeer vakkundig werden aangekondigd door wie anders dan Tom Collins. Vader Abraham en Mieke zongen een nostalgisch lied over Veronica op de woelige baren, waarbij twee mooie foto’s van de Norderney op internationale wateren, afwisselend, waren te zien. Foto´s die enkele weken eerder ter beschikking waren gesteld door de sterfotograaf der zeezenders, de uit Hamburg afkomstige Theo Dencker. Natuurlijk dienden er ook volop nieuwe leden geworven worden en daarvoor had de PTT een extra telefooncentrale geïnstalleerd in Utrecht, die bemand werd door veertig bekende Nederlanders. In de pauze van het Gala was er een interview te zien met Harry van Doorn, de toenmalige minister van Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk Werk. Verantwoordelijk voor het respectievelijk de nek omdraaien van de meeste zeezenders en het toekennen van een voorlopige uitzendlicentie aan de V.O.O. werd aan hem enkele vragen gesteld, waarna Tineke, Lex Harding en Will Luikinga de kijkers op de hoogte brachten van de toekomstige programma´s op de televisie. Het ging daarbij in het begin van de televisieperiode van de V.O.O. om het programma ´Veronica Totaal’, dat zoals gemeld iedere drie weken eruit ging. Ingepakt in het totaal programma was er telkens een quiz met Will Luikinga, een sportitem, een programma voor problemen die jongeren bezig hielden, het Pop Journaal, een blik in de Top 40 en onder meer een aantal televisieserie, waarvan de absolute topper destijds ´Starsky and Hutch´ zou worden. Het informatieve deel werd afgesloten met een speciale wens, die was ingesproken door Wolfman Jack, die in Nederland destijds gehoord kon worden via zijn populaire shows op AFN. In het tweede deel van de show mochten we onder meer genieten van typische Veronica artiesten, die veel vanaf zee de ether in waren geslingerd: Silver Convention, Maggie Mc Neal, Marianne Rosenberg en vele anderen. Hans Knot, 6 mei 2023

Johnny Camaro – Don’t worry be happy. We kennen het nummer van Bobby McFerrin en het was Johnny Camaro die er in 1988 een Nederlandstalige persiflage van maakte en het met een Surinaams accent ten gehore bracht. Achter Johnny Camaro ging Alfred Lagarde schuil. De in Groningen geboren Lagarde begon zijn loopbaan bij Radio Noordzee en was verder onder meer te horen via de VARA en Veronica. Big Al, zoals Lagarde ook werd genoemd, nam als Johnny Camaro nog een aantal platen op, waaronder: ‘Oh darling dans nog een keer met mij’ (1982), ‘Ik ben de weg kwijt’ (1989) en ‘Want we gaan weer dansen’ (Met Olga Lowina 1991). Hij kwam in 1998 op 49-jarige leeftijd te overlijden. Johnny Camaro - Don't worry be happy. We know the song by Bobby McFerrin and it was Johnny Camaro who made a Dutch-language persiflage of it in 1988, performing it with a Surinamese accent. Behind Johnny Camaro was Alfred Lagarde. The Groningen-born Lagarde started his career at Radio Noordzee and could further be heard through VARA and Veronica, among others. Big Al, as Lagarde was also called, recorded several more records as Johnny Camaro, including 'Oh darling dance with me one more time' (1982), 'Ik ben de weg kwijt' (1989) and 'Want we gaan dansen weer' (With Olga Lowina 1991). He died in 1998 at the age of 49.

Met dank aan Jarno1973 en hieronder kun je mee lezen met deze top 50.

Billy Vaughn and his Orchestra – Theme from a Summer place. Dit nummer is gecomponeerd door het duo Mack Discant en Max Steiner voor de film ‘Summer Place’, die eind 1959 werd uitgebracht. Er zijn vele uitvoeringen van dit nummer bekend maar die van Billy Vaughn and his Orchestra werd gebruikt in 1964 op Radio Noordzee vanaf het REM-eiland via de 214 meter. Het was de tune van het programma Disco Matinee, een half uur met 30 minuten aan lichte muziek, waarin telkens twee artiesten of groepen afwisselend waren te horen. Billy Vaughn and his Orchestra - Theme from a Summer place. This song was composed by the duo Mack Discant and Max Steiner for the film 'Summer Place', released in late 1959. There are many known renditions of this song but the one by Billy Vaughn and his Orchestra was used in 1964 on Radio Noordzee from REM Island via the 214m. It was the tune of the programme Disco Matinee, a half-hour with 30 minutes of light music, each time alternating between two artists or groups. https://filesender.surf.nl/?s=download&token=265583a9-69e1-4d72-983c-927e72535b07

Hudson Orchestra – Short Saunter. Een compositie van Ivor Slaney uitgevoerd door The Husdon Orchestra. Een deuntje van 28 seconden uit de enorme collectie Library Music van ‘Music de Wolfe’. Het staat op de lp Cameas uit 1962. In 1964 had je een paar maanden lang Radio en TV Noordzee. Flessenpost was een programma dat van maandag tot en met vrijdag was te beluisteren op het toenmalige Radio Noordzee in de presentatie van Sonja van Proosdij en als tune werd voor dit programma ‘Short Saunter’ ingezet. Hudson Orchestra - Short Saunter. A composition by Ivor Slaney performed by The Husdon Orchestra. A 28-second tune from the vast Library Music collection of 'Music de Wolfe'. It's on the 1962 LP Cameas. In 1964, you had Radio and TV Noordzee for a few months. Bottle Post was a programme that could be heard on the then Radio Noordzee from Monday to Friday, presented by Sonja van Proosdij, and 'Short Saunter' was used as the tune for this programme. https://filesender.surf.nl/?s=download&token=f18572f8-6cd3-4e17-9b84-e6f86bd5a38a

Ray Conniff and his Orchestra and Chorus – Oklahoma! Weer zo’n swingend deuntje en deze keer afkomstig van de lp ‘Broadway in Rhytmn’, die in 1959 door Columbia werd uitgebracht. Het is een compositie van Richard Rodgers en Oscar Hammerstein II. Het werd in 1972 door Alfred Lagarde gekozen tot tune van zijn ochtendprogramma ‘Espresso’ op Radio Noordzee. Ray Conniff and his Orchestra and Chorus - Oklahoma! Another swinging tune and this time from the album 'Broadway in Rhytmn', released by Columbia in 1959. It is a composition by Richard Rodgers and Oscar Hammerstein II. It was chosen by Alfred Lagarde in 1972 as the tune of his morning show 'Espresso' on Radio Noordzee. https://filesender.surf.nl/?s=download&token=3bece948-8676-4fbe-8525-7ad295057860

André Lutereau -Piano Zinc. Een swingend muziekje in de categorie Musette muziek. Het werd in 1972 uitgebracht op een verzamel lp met als titel ‘Patchwork Orchestra’. De lp kwam waarschijnlijk direct in de studio’s van Radio Noordzee terecht want het was Ferry Maat die in zijn programma ‘Hou Maat’ Paino Zinc in 1972 als filler gebruikte. André werd in 1928 geboren als Bruno Ansermini (1928-2004) in Frankrijk. Hij was componist, arrangeur en orkestleider. André Lutereau -Piano Zinc. A swinging tune in the Musette music category. It was released in 1972 on a compilation album with the title 'Patchwork Orchestra'. The album probably ended up in the studios of Radio Noordzee because it was Ferry Maat who used Paino Zinc as a filler in his show 'Hou Maat' in 1972. André was born Bruno Ansermini (1928-2004) in France in 1928. He was a composer, arranger and orchestra leader.

Jan Gorissen – Eine Rose Schenk Ich dir. Een nummer afkomstig van de lp ‘Jan Gorissen speelt gouden successen op zijn wonder accordeon.’ De lp verscheen in 1972 op het Park label. Deze was ondergebracht binnen het Strengholt concern, waar ook Radio Noordzee toebehoorde. Het was Alfred Lagarde die voornoemd nummer gebruikte als eindtune in zijn programma Espresso op 14 mei 1972. Jan Gorissen - Eine Rose Schenk Ich dir. A song from the album 'Jan Gorissen plays golden successes on his wonder accordion'. The album appeared in 1972 on the Park label. This was part of the Strengholt concern, to which Radio Noordzee also belonged. It was Alfred Lagarde who used the above song as the end tune in his Espresso programme on 14 May 1972. https://filesender.surf.nl/?s=download&token=4d9c18c4-4ee2-402a-b951-06dd26457169

Assembled Multitude – Twenty four hours from Tulsa. Over deze studioformatie is al het nodige terug te vinden in de zeezenderdiscografie. Er kan worden vermeld dat de instrumentale versie van ‘Twenty Four Hours from Tulsa’ door Ferry Maat werd gebruikt als eindtune van een aflevering van Hou Maat met Ferry Maat in 1972 op Radio Noordzee. Het nummer werd in 1963 geschreven door Burt Bacharach en Hal David en werd vocaal hits in de uitvoeringen van Gene Pitney en Dusty Springfield. Assembled Multitude - Twenty four hours from Tulsa. About this studio formation many things can be found in the discography. It can be mentioned that the instrumental version of 'Twenty Four Hours from Tulsa' was used by Ferry Maat as the end tune of an episode of Hou Maat with Ferry Maat in 1972 on Radio Noordzee. The song was written in 1963 by Burt Bacharach and Hal David and became a vocal hit in the performances of Gene Pitney and Dusty Springfield. https://filesender.surf.nl/?s=download&token=0f8811ad-708e-4c75-a7cc-da51e456630f

Uitvoerenden onbekend – All you really need is a Datsun. Er zijn van die melodietjes van reclamespots die je, vanwege de het mooie thema, decennia in je hoofd blijven zitten. In 1973 kwam die commercial uit op een single waarbij 5 verschillende uitvoeringen waren terug te vinden. Het werd in hetzelfde jaar bij Radio Noordzee gebruikt door Ferry Maat voor het inspreken van een commercial voor Datsun, terwijl Hans ten Hooge het voor een promospot gebruikte voor races op het circuit van Zandvoort in het laatste weekend van juli 1973. Performers unknown - All you really need is a Datsun. There are those melodies from commercials that stay in your head for decades, because of the beautiful theme. In 1973 this commercial was released on a single with 5 different versions. In the same year it was used by Ferry Maat at Radio Noordzee to record a commercial for Datsun, while Hans ten Hooge used it for a promo spot for races at the Zandvoort circuit in the last weekend of July 1973. https://filesender.surf.nl/?s=download&token=2634ec8f-f0a3-4fb2-8250-2148f7821de0

In mijn vorige column nam ik je mee terug naar de tijd dat de 70-jarigen van nu de radio echt begonnen te ontdekken en een aantal voorbeelden gaf van programma’s dat deels op de jongeren was gericht. Daarbij viel de naam van Jos Brink, die een enorm lange en gevarieerde loopbaan heeft gehad. Altijd stond hij open voor een interview en dat decennia lang. In 1964 werd hij geïnterviewd voor het blad ‘Goede Ontvangst’ en vertelde hij eerst over een wel heel vreemde gewaarwording in een hotel in het noorden van het land. Totaal vermoeid was hij na een optreden naar zijn hotelkamer gegaan en zich voor te bereiden op de nacht. Toen hij de kast opende kwamen daar twee jonge vrouwen tevoorschijn die ‘het is hem echt Jos Brink’ mompelden. Tja wat doe je op zo’n moment. Brink is wat drinken voor ze gaan halen, heeft lekker met beide dames zitten praten over de nieuwe muziek van die tijd, waarna ze rustig zijn hotelkamer verlieten. De toen populaire deejay van de AVRO maakte wat mee in die tijd. Zo had hij twee fanclubs, de ene in Tilburg was de officiële. Het was dan ook de woonplaats van Jos Brink en op het adres in de Arnhoefstraat regende het brieven. Daar zat van alles tussen, zoals echte huwelijksaanzoeken, uitnodigingen om eens thuis te komen eten omdat de moeder van de schrijfster Brink zo aardig vond en allerlei kleine presentjes. Volgens Jos zelf kreeg hij op wekelijkse basis rond de 2000 brieven. De tweede fanclub was trouwens gevestigd in Utrecht. Door zijn toen al overbezette agenda kwam er persoonlijk weinig van om de post te beantwoorden. Op de vraag, van de niet bij name genoemde journalist, of hij radiomaken wel leuk vond antwoordde Jos dat het veel minder zenuwslopend was dan televisie maken en bovendien rustig in een oude spijkerbroek ontspannen zijn programma ‘Tussen 10+ en 20- ‘ kon presenteren. En als een plaat draaide dan was het voor hem tijd om rustig een sigaretje in de studio te roken. Kom daar nu maar eens mee, vergeet het maar. Het programma werd trouwens door Skip Voogd en Jos Brink samengesteld en men schreef gezamenlijk de teksten die werden gesproken. Dus presentatie uit de vrije hand was nog niet het geval in 1964. Zijn favoriete artiest was voor Brink in die tijd Dave Brubeck. En over de lawaaiige muziek van bijvoorbeeld de Rolling Stones, die je ook diende te draaien, of je nu wilde of niet, kwam hij niet om heen. Reden was namelijk dat deze groep een steeds groter aantal fans kreeg dat massaal verzoeken voor platen van de groep aanvroeg. 1964 bracht ons de Olympische Spelen, voor de eerste keer vanuit Tokio. Groot succes was natuurlijk de overwinning van judoka Anton Geesink en dat in het land waar judo het populairste was. Op de radio hoorde ik enkele weken later een plaatje, opgenomen door Willy Alberti. Jack Bulterman en Lodewijk Post waren spontaan een tekst gaan schrijven over de overwinning en waren het nummer gaan opnemen met een koor van jonge judoka’s uit Anton’s sportschool in Utrecht en Willy Alberti. Hou ‘m in de houdgreep was de titel, met op de achterkant ‘de Anton Geesink Mars’. Trouwens achter de naam Lodewijk Post dienen we Gerrit den Braber te noemen. We hadden in de eerste helft van de jaren zestig toch wel iets meer aanbod van muziektijdschriften, waarin ook aandacht werd besteed aan de door de jeugd geliefde radioprogramma’s. Een van die tijdschriften was ‘Hitwezen’, waarin door diverse platenmaatschappijen hun nieuwe producten onder de aandacht werden gebracht. Zo was er vaak een advertentie terug te vinden onder de titel ‘Dit zijn pas hits!’. Daarin werden singles aangekondigd die waren uitgebracht op al lang niet meer bestaande labels als Funckler en Artone. Daarop werden in Nederland in die tijd hits uitgebracht van Trini Lopez, the Surpremes en Martha Reeves and the Vendellas. Deels afkomstig uit Detroit en de school van Tamla Motown. In Hitwezen, dat begin mei 1964 voor het eerst verscheen als een tweewekelijks tijdschrift onder hoofdredacteurschap van Willem van Kooten, was er ook altijd aandacht voor het Hitgebeuren en werden de hitlijsten van diverse landen, waaronder Amerika en Engeland afgedrukt, terwijl er voor Nederland aandacht was voor de Hitwezen Top 50 lijst. Voor onze onderburen was er de Belgische Top 10, die op een later moment de Top 20 werd. Op 8 januari 1965 werd de laatste Top 50 afgedrukt, immers ontstond de Veronica Top 40, die vanaf dat moment werd gepubliceerd. Maar aan Hitwezen kwam in de loop van dat jaar ook een einde. Er was soms ook commentaar te lezen gericht op de radioprogramma’s bestemd voor de jeugd. Zo is een commentaar in mijn archief terug te vinden van 31 oktober 1964, geschreven door H.K. Het heeft niets met de auteur van deze herinnering te maken maar met een van de journalisten, verbonden aan Hitwezen in die tijd. Er werd gereageerd op de radioprogramma’s die onder de noemer Radio Noordzee werden uitgezonden vanaf het REM-eiland, dat voor de kust van Noordwijk was gelegen. ‘Radio Noordzee bevalt ons nog steeds niet zo geweldig. Neem nu het programma op zaterdag van half twaalf tot half een. We hebben het over de Amerikaanse en Engelse hitparades. De indruk wordt gewekt, dat de programma’s rechtstreeks uit Engeland en Amerika worden uitgezonden, of daar in elk geval worden opgenomen. Elk zichzelf respecterende luisteraar heeft meteen al in de gaten dat dit niet waar kan zijn. Beide programma’s worden gewoon op een plaats opgenomen met behulp van een of ander muziekblad, waarin hitlijsten worden gepubliceerd. Er doet zich een aantal mogelijkheden voor. Het kan zijn dat het gebruikte muziekblad nogal traag is in het opnemen van die hitlijsten, of het drukproces van het tijdschrift is te tijdrovend. Er kunnen natuurlijk nog meer mogelijke moeilijkheden zijn, maar in elk geval is het zo, dat de hitparades bij uitzending nogal belegen zijn. Daarbij komt dan ook nog eens dat de presentator hoog nodig een cursus ‘hoe leer ik wat van muziek’ dient te gaan volgen.’ Terugbladerend in de Hitwezen documenten, die bewaard zijn gebleven, viel mij ook een welbekende naam op uit de muziek en cabaret historie wiens initialen H.K. zijn en die een aantal vaste rubrieken had in het tweewekelijkse tijdschrift en aangenomen wordt dat hij bovenstaande kritiek op het programma van Radio Noordzee in 1964 heeft geschreven. Zijn naam Harry Knipschild. Hans Knot, 16 oktober 2021

Radio Noordzee 65- Hans Molenaar and technician Ferry de Groot 1973 08 20 60 min Radio Noordzeee Vrijdagavond Toestanden Hans Molenaar 1973 08 10 scoped program 15 min https://filesender.surf.nl/?s=download&token=c0ed837d-7a55-4c71-b49d-05ea4face757

Johnny Harris Orchestra featuring Yes – All to bring you in the morning. Het is de titeltrack van deze lp waarbij er een samenwerking was tussen Johnny Harris en zijn orkest met de leden van de formatie Yes met Steve Howe, Chris Spending en Alan White. In het meer dan 14 min lange nummer komt een stukje muziek tevoorschijn op 12.40, waar lang naar is gezocht. Er zijn twee producties die vermeld kunnen worden. Bij Radio Noordzee werd dit gebruikt voor de aankondiging in een spot, ingesproken door Marc van Amstel, dat de medewerkers van Radio Noordzee het betreuren dat er een einde komt aan de uitzendingen van het station (augustus 1974) en bij Radio Veronica werd het gebruikt door Rob Out voor de jingle ‘Als Veronica verdwijnt draait de wereld wel door. Het is alleen de vraag of het een betere wereld is’. Johnny Harris Orchestra featuring Yes - All to bring you in the morning. It is the title track of this album where Johnny Harris and his orchestra collaborated with members of the formation Yes with Steve Howe, Chris Spending and Alan White. In the more than 14 minutes long song, a piece of music appears on 12.40, which has been searched for a long time. There are two productions that can be mentioned. At Radio Noordzee this was used for the announcement in a spot, voiced by Marc van Amstel, that the staff of Radio Noordzee regretted the end of the station's broadcasts (August 1974) and at Radio Veronica it was used by Rob Out for the jingle 'If Veronica disappears, the world will go on. The only question is whether it is a better world'. https://filesender.surf.nl/?s=download&token=bdd675d1-bcca-4ff8-bd4d-5a338c6bab28

RNI-1972 12 26-1800-2000-Gerard Smit https://pixeldrain.com/u/BUH9gHxL

Caravelli and his orchestra – Un homme et une femme. Thema uit de gelijknamige film die onder Francis Lai al is beschreven. Hij was dan ook verantwoordelijk voor de compositie. De uitvoering door het orkest van Caravelli, dat op de lp ‘Please love me’ op CBS in 1966 verscheen, werd door Dick de Graaf op Radio Noordzee gebruikt voor de jingle: ‘Stelt U zich voor, een goed glas wijn, een mooie vrouw, een luie stoel en dan onderuit. Radio, Radio Noordzee en discjockey Robin Banks.’ Caravelli and his orchestra - Un homme et une femme. Theme from the film of the same name, which has already been described under Francis Lai. He was also responsible for the composition. The performance by Caravelli's orchestra, which appeared on the CBS album 'Please love me' in 1966, was used by Dick de Graaf on Radio Noordzee for the jingle: 'Imagine, a good glass of wine, a beautiful woman, a lazy chair and then down. Radio, Radio Noordzee and disc jockey Robin Banks.' https://filesender.surf.nl/?s=download&token=ba132214-2c2f-49bd-b9e3-2d19fb73240b

Duke Baker Orchestra, the – Please sir. Thema uit de gelijknamige Britse televisieserie in een nieuw arrangement van Dick Bakker. Het werd opgenomen in de Sound Push Studio en in 1971 op Negram label uitgebracht op de achterkant van de Banana Split song. Duke Baker was dus een pseudoniem voor Dick Bakker. Op Radio Noordzee was er in 1974 een leuke actie waarbij schoolklassen werden opgeroepen een liedje te schrijven en op te nemen over hun Radio Noordzee en deze op te sturen naar het postbusadres van Radio Noordzee. Iedere week werd een winnaar uitgeroepen en die klas ging vervolgens een dagje uit onder het motto: ‘Met je schooltas een dagje naar het Dolfinarium’. Voor het maken, van de promospot werd Please sir van Duke Baker Orchestra ingezet. Duke Baker Orchestra, the - Please sir. Theme from the British television series of the same name in a new arrangement by Dick Bakker. It was recorded in the Sound Push Studio and released on the Negram label in 1971 on the back of the Banana Split song. Duke Baker was thus a pseudonym for Dick Bakker. On Radio Noordzee there was a fun action in 1974 where school classes were asked to write and record a song about their Radio Noordzee and send it to the mailbox address of Radio Noordzee. Every week a winner was announced and the class went on a day out with the slogan: 'A day at the Dolfinarium with your schoolbag'. Please sir by Duke Baker Orchestra was used to create the promo spot. https://filesender.surf.nl/?s=download&token=18ba7ad3-9fcf-43ca-9ba5-cdb7b6b272b8

Roger van Otterloo – Lookin’ back. Het nummer ‘Lookin back’ is afkomstig van de in 1974 uitgekomen lp Visions en is een eigen compositie van Rogier van Otterloo. Hij was de zoon van Willem van Otterloo, grote naam binnen de klassieke muziekvertolking in Nederland. Rogier richtte, samen met klasgenoot Edwin Rutten, al tijdens de middelbare schooltijd het Gold Coast Combo op. Daarna was hij pianist bij cabaretgezelschap Lurelei. Vervolgens richtte hij zijn eigen orkest op en componeerde veel muziek, waaronder voor films. Lookin’ back werd in augustus 1974 gebruikt voor een van de spots ten bate van de ballonnen actie van Radio Noordzee. Zowel in Scheveningen als in Rotterdam werden ballonnen opgelaten voorzien van een label. De eerste 25 labels, die na vondst werden opgestuurd, waren goed voor een mooie prijs. Roger van Otterloo - Lookin' back. The song 'Lookin' back' comes from the 1974 album Visions and is an original composition by Rogier van Otterloo. He was the son of Willem van Otterloo, a big name in classical music interpretation in the Netherlands. Rogier founded, together with classmate Edwin Rutten, the Gold Coast Combo while still in high school. After that, he was pianist with cabaret company Lurelei. He then founded his own orchestra and composed a lot of music, including for films. Lookin' back was used in August 1974 for one of the spots on behalf of Radio Noordzee's balloon campaign. Balloons with a label were released in Scheveningen as well as in Rotterdam. The first 25 labels, which were sent after the discovery, were good for a nice price. https://filesender.surf.nl/?s=download&token=6844e223-1072-4809-b5a6-a0e36a555fee

El Chicano What’s going on. Dit nummer werd gecomponeerd door Al Cleveland, Renaldo Benson en Marvin Gaye. Marvin nam het nummer in 1971 op. De instrumentale versie van El Chicano, een groep die een gelijke sound had als Santana, kwam in januari 1973 met deze versie op de lp El Chicano. Het was Ferry Maat die de lp erbij pakte tijdens een van zijn uitzendingen in maart 1974 op Radio Noordzee om het als filler te gebruiken in zijn programma, op weg naar het volgende nieuwsbulletin. El Chicano What's going on. This song was composed by Al Cleveland, Renaldo Benson and Marvin Gaye. Marvin recorded the song in 1971. The instrumental version of El Chicano, a group that had a similar sound to Santana, was released in January 1973 on the album El Chicano. It was Ferry Maat who grabbed the album during one of his broadcasts in March 1974 on Radio Noordzee to use it as a filler in his programme, on the way to the next news bulletin. https://filesender.surf.nl/?s=download&token=879cceb5-808d-466f-8d66-3a98f920d5df

Frank Pourcel et Son Grand Orchestra – The James Bond theme. Een steeds terugkerende thema in diverse uitvoeringen in de discografie en nu dus ook van het orkest van Frank Pourcel. Het was te horen in een enorm lange promospot, ingesproken in 1974 door Ferry Maat ten bate van een reis georganiseerd door Radio Noordzee: “Met Tony naar Tokyo. Radio Noordzee gaat het onmogelijke waar maken. Een 10 daagse droomreis naar Japan, het land van de rijzende zon voor nog geen 2000 gulden……” En de spot? Hij duurde 2.20! Frank Pourcel et Son Grand Orchestra - The James Bond theme. A recurring theme in various performances in the discography and now also by the orchestra of Frank Pourcel. It could be heard in a very long promo spot, recorded in 1974 by Ferry Maat on behalf of a trip organised by Radio Noordzee: "With Tony to Tokyo. Radio Noordzee is going to make the impossible come true. A 10 day dream trip to Japan, the land of the rising sun for less than 2000 guilders......" And the spot? It lasted 2.20 minutes! https://filesender.surf.nl/?s=download&token=28608f74-f4aa-4dda-87ea-d2971663ef71

Les Reed and the International Pop Proms Orchestra – Gina. Dit nummer staat al in de lijst en kan worden aangevuld. Van het nummer Gina is er nog een tweede opname van het Les Reed Orchestra and Chorus, die identiek klinkt en aangenomen wordt dat bij een rerelease een andere naam achter Les Reed is terecht gekomen. In ieder geval was het Peter Holland die ‘Gina’ als filler gebruikte voor zijn programma op Radio Noordzee. Les Reed and the International Pop Proms Orchestra - Gina. This song is already in the list and can be added. There is a second recording of the song Gina by the Les Reed Orchestra and Chorus, which sounds identical and it is assumed that at a rerelease another name has come up behind Les Reed. In any case it was Peter Holland who used 'Gina' as a filler for his programme on Radio Noordzee. https://filesender.surf.nl/?s=download&token=96241e24-2995-4a09-9a53-e12bc1fb9d8f

Vital Lecompte – Milaan-San Remo. Bij het aanhoren van dit stukje accordeonmuziek gingen de gedachten direct naar de lange musette commercials op Radio Mi Amigo. Maar dit nummer hoort in de categorie Driemaster van Radio Noordzee te worden geplaatst. Over Vital Lecompte is verder niets bekend behalve dat hij voorkomt op diverse lp’s in de serie Accordeon Festival, die in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw uitkwamen. In de zondagse afleveringen van Driemaster was op een bepaald moment een vervolgserie te horen: ‘De onware avonturen van Jochie’. Leo van der Goot was de bedenker en produceerde het samen met Nico Steenbergen. Leo: “Een serie vol bolle waanzin, meer geluidseffecten dan teksten en het ging over een jochie dat onzinnige avonturen beleefde in de ruimte’. Zowel aan het begin als einde van elke aflevering kwam Lecompte voorbij met Milaan – San Remo. Vital Lecompte - Milan-San Remo. Listening to this piece of accordion music, thoughts went straight to the long musette commercials on Radio Mi Amigo. But this song should be placed in the category Driemaster on Radio Noordzee. Nothing else is known about Vital Lecompte except that he appears on several LPs in the series Accordeon Festival, which came out in the sixties and seventies of the last century. In the Sunday episodes of Driemaster at one point a follow-up series could be heard: 'The untrue adventures of Jochie'. Leo van der Goot was the inventor and produced it together with Nico Steenbergen. Leo: "A series full of full-bodied madness, more sound effects than texts and it was about a boy who was experiencing untrue adventures in space". Both at the beginning and at the end of each episode Lecompte passed by with Milan - San Remo. https://filesender.surf.nl/?s=download&token=b7c2d2fb-4f83-400d-a71d-a4eaffae9b80 no you tube version